Τευτάρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία ο Τευτάρος ήταν Σκύθης, πιθανότατα Μαιώτης, ο οποίος δίδαξε στον Ηρακλή να ρίχνει με τόξο. Την εποχή εκείνη οι Σκύθες θεωρούνταν οι καλύτεροι τοξότες.

Ο Τευτάρος ήταν βουκόλος της Αμφιτρυωνιάδας δηλαδή βοσκός, ο άνθρωπος που φρόντιζε τα βόδια. Όταν ο ήρωας έμαθε τα ρίχνει με το τόξο ο Τευτάρος του χάρισε το τόξο του, μετά τον θάνατο του Ηρακλή το πήρε ο Φιλοκτήτης. Ο Θεόκριτος αναφέρει ότι οι Μαίωτες του χάρισαν εύκαμπτα τόξα και ρόπαλο.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αχιλλέας Σαμοθράκης, Θρακικό λεξικό[νεκρός σύνδεσμος]
  • [...] . ᾤχετο Μαιωτιστί: ἤτοι Σκυθιστί· Μαιῶται γὰρ οἱ Σκύθαι οἱ περιοικοῦντες τὴν Μαιῶτιν λίμνην. ἐχρῆτο δὲ ὁ Ἡρακλῆς τοῖς Σκυθικοῖς τόξοις διδαχθεὶς παρά τινος Σκύθου Τευτάρου. [...] Ἀμφιτρυωνιάδας δὲ ταρασσόμενος περὶ παιδί ᾤχετο, Μαιωτιστὶ λαβὼν εὐκαμπέα τόξα καὶ ῥόπαλον, τό οἱ αἰὲν ἐχάνδανε δεξιτερὰ χείρ [...] Θεόκριτος, Ειδύλια Ύλας, Σχόλια Carl Wendel, 1914