Άτλας Τελλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Τελλιανός Άτλας)

Συντεταγμένες: 36°N 2°E / 36°N 2°E / 36; 2

Άτλας Τελλ
Άποψη της υπο-οροσειράς Τζουρτζουρά
Χάρτης
Ύψος2.308 μέτρα
ΟροσειράΆτλας
ΧώρεςΑλγερία, Μαρόκο και Τυνησία
Τοποθεσία της οροσειράς του Άτλαντα σε όλη τη Βόρεια Αφρική

Ο Άτλας Τελλ (αραβικά: الاطلس التلي‎‎) είναι οροσειρά μήκους πάνω από 1.500 χιλιόμετρα και αποτελεί τμήμα της οροσειράς του Άτλαντα στη Βόρεια Αφρική, που εκτείνεται από το Μαρόκο μέχρι την Τυνησία.

Οι οροσειρές αυτού του συστήματος έχουν μέσο υψόμετρο περίπου 1.500 μέτρων και σχηματίζουν ένα φυσικό φράγμα μεταξύ της Μεσογείου και της Σαχάρας. Η υψηλότερη κορυφή του είναι η κορυφή Λαλλά Χεντιτζά, με υψόμετρο 2.308 μ. στην οροσειρά Τζουρτζουρά.[1]

Αρκετές μεγάλες πόλεις όπως η πρωτεύουσα της Αλγερίας, το Αλγέρι, και το Οράν βρίσκονται στη βάση του Άτλαντα Τελλ. Η Κωνσταντίνη βρίσκεται 80 χιλιόμετρα στην ενδοχώρα σε υψόμετρο 650 μέτρων.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άτλας Τελλ εκτείνεται παράλληλα με τις ακτές της Μεσογείου. Μαζί με τον Σαχαριανό Άτλαντα στα νότια, σχηματίζει το βορειότερο από δύο περισσότερο ή λιγότερο παράλληλες οροσειρές που συγκλίνουν η μία προς την άλλη προς τα ανατολικά, παραμένοντας αρκετά διακριτές στη Δυτική Αλγερία και συγχωνεύονται στην Ανατολική Αλγερία. Στο δυτικό άκρο, καταλήγει στις οροσειρές Ριφ και Μέσου Άτλαντα στο Μαρόκο. Ο Άτλας Τελλ είναι επίσης ένα ξεχωριστό φυσιογραφικό τμήμα της μεγαλύτερης περιοχής του Άτλαντα, το οποίο με τη σειρά του είναι μέρος του ευρύτερου φυσιογραφικού αφρικανικού αλπικού συστήματος.[2]

Ο Άτλας Τελλ και ο Σαχαριανός Άτλαντας σχηματίζουν δύο φυσικά εμπόδια, ο πρώτος προς τη Μεσόγειο και ο δεύτερος προς τη Σαχάρα. Ανάμεσά τους βρίσκεται η κοιλάδα του Σελίφ και διάφορων μικρότερων ποταμών.[3]

Νότια του Άτλαντα Τελλ βρίσκεται το υψηλό οροπέδιο των Ωτ Πλαιν (~ 1000 μ. σε υψόμετρο) με επίπεδο έδαφος όπου συλλέγεται νερό κατά τη διάρκεια της υγρής περιόδου, σχηματίζοντας μεγάλες ρηχές αλμυρές λίμνες που λαμβάνουν μορφή αλυκής καθώς στεγνώνουν. Στη γεωργία της περιοχής περιλαμβάνεται η βοσκή προβάτων και αιγών στις καλύτερα αρδευόμενες καθώς και διάφορες εκτροφές. Στην περιοχή καλλιεργείται ξηρό κριθάρι.[4]

Ο Σελίφ είναι ένα ποτάμι μήκους 725 χιλιομέτρων με τις πηγές του στον Άτλαντα Τελλ και εκβάλλει στη Μεσόγειο. Ο Σελίφ χαρακτηρίζεται από μια εξαιρετικά εύφορη κοιλάδα. Άλλα σημαντικά ποτάμια που έχουν τις πηγές τους στην οροσειρά είναι οι ποταμοί Μετζερντά και Σεϊμπούς. Μόνο εποχιακά ρεύματα ρέουν νότια από τον Άτλαντα Τελλ.[2]

Κλίμα και βλάστηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άτλας Τελλ χαρακτηρίζεται από τυπικό μεσογειακό κλίμα, ζεστό με ξηρά καλοκαίρια και ήπιους, βροχερούς χειμώνες με χιόνι στα ανώτερα υψόμετρα. Κατά συνέπεια, οι βόρειες πλαγιές του Άτλαντα Τελλ καλύπτονται από το ενδημικό Abies numidica και επίσης κέδρο του Άτλαντα, πεύκα και φελλόδενδρα. Το καλοκαίρι ζεστός, ξηρός άνεμος, ο Σιρόκος, φυσά βόρεια από τη Σαχάρα απέναντι από τον Άτλαντα Τελλ, προκαλώντας θαμπές, ξηρές συνθήκες κατά μήκος της βόρειας ακτής της Αφρικής.

Παρά το ξηρό κλίμα, εξασκείται καλλιέργεια κριθαρίου και σιταριού στην περιοχή του Άτλαντα Τελλ.[5] Το φαράγγι Σιφά βρίσκεται εντός του Άτλαντα Τελλ. Αυτή η τοποθεσία είναι ένας από τους λίγους εναπομείναντες βιότοπους του απειλούμενο πρωτεύοντος, Μακάκου της Μπαρμπαριάς (Macaca sylvanus).[6]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Mamdouh Shahin, Water resources and hydrometeorology of the Arab region, 2007 (ISBN 978-1-4020-5414-3)
  2. 2,0 2,1 «Tell Atlas | mountains, Africa». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020. 
  3. «Atlas Mountains | mountains, Africa». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020. 
  4. «MAGHREB - Structure et milieu». Encyclopædia Universalis (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020. 
  5. William Adams Hance (1975) The Geography of Modern Africa, 2η εκδ., Columbia University Press (ISBN 0-231-03869-0)
  6. C. Michael Hogan (2008) Barbary Macaque: Macaca sylvanus, Globaltwitcher.com, επιμ. Nicklas Strõmberg Αρχειοθετήθηκε 2012-04-19 στο Wayback Machine.