Τελέθριο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τελέθριο
Εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στην κορυφή του Τελεθρίου
Χάρτης
Ύψος970 μέτρα
ΧώρεςΕλλάδα

To Τελέθριο είναι βουνό της Βόρειας Εύβοιας. Έχει υψόμετρο 970 μέτρα, και διεύθυνση από τα ανατολικά προς τα δυτικά.[1] Στην κορυφή του υπάρχει το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία. Η περιοχή, μαζί με Λιχάδα και Γιάλτρα, είναι ενταγμένη στο Δίκτυο για τη Φύση 2000 (κωδ.GR 2420005). Στο Τελέθριο υπάρχουν πυκνόφυτα δάση με μεγάλη ποικιλία δέντρων, ρεματιές, φαράγγια και μικροί καταρράκτες. Το Τελέθριο είναι ένα από τα χαμηλά βουνά (Λιχάδα, Τελέθριο, Ξηρόν Όρος) που μαζί με λοφώδεις και ομαλές περιοχές συναποτελούν το γενικό ανάγλυφο της Βόρειας Εύβοιας.

Στους πρόποδές του, από τη νότια πλευρά, βρίσκεται το χωριό Ήλια. Στην ίδια πλευρά υπάρχει η μονή Αγίου Γεωργίου Ηλίων, που απέχει 11 χιλιόμετρα από την Αιδηψό, και σε χαμηλότερο υψόμετρο και νοτιότερα η μονή Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου. Το 2001, στους νότιους πρόποδες του Τελέθριου βρέθηκαν ερείπια του Μαντείου του Σελινουντίου Απόλλωνος,[2] για την ύπαρξη του οποίου υπάρχουν μαρτυρίες σε κείμενα του Στράβωνα.[3] Τα ερείπια του Μαντείου βρίσκονται στην περιοχή "Άγιος Ταξιάρχης" εντός διοικητικών ορίων του Δήμου Ιστιαίας-Αιδηψού και ανατολικά του χωριού Ήλια, στο ύψωμα "Ψηλή Ράχη".

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Θεόφραστος στην “Ιστορία Φυτών”, ονομάζει το Τελέθριο “Τελέθριον Σύσκιον”. Τα περισσότερα χωριά του Τελεθρίου χτίστηκαν την Βυζαντινή περίοδο. Σε αυτό το όρος κατά τη διάρκεια της κατοχής είχαν στρατόπεδο δυνάμεις των ανταρτών, κοντά στο χωριό Γαλατσάδες.[4]

Χλωρίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα δάση του Τελέθριου, που ανήκουν στην κατηγορία ”Μικτά Μεσογειακά Δάση”, κυριαρχεί η πλατύφυλλος βελανιδιά. [5] Το δάσος στα χαμηλότερα σημεία περιλαμβάνει πεύκα, κουμαριές, αδραχλιές κ.ά., ενώ σε μεγαλύτερο υψόμετρο υπάρχει παρουσία άλλων δασοπονικών ειδών, όπως χνοώδους δρυός και ποδισκοφόρου δρυός. [6] Με βάση τη χαρτογράφηση των ελληνικών οικοτόπων, στο Τελέθριο υπάρχουν θαμνολίβαδα σκληρόφυλλων θαμνώνων (Μεσογειακοί δενδρώδεις θαμνώνες-Matorral).

Περιήγηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Τελέθριο γίνονται εκδρομές, πεζοπορίες, ιππασία και ποδήλατο βουνού. Υπάρχουν χαρτογραφημένες διαδρομές και μονοπάτια. Οι διαδρομές γίνονται μέσα από ξέφωτα, λιβάδια, τις ορεινές λίμνες Μικρή και Μεγάλη Σβάλα και από πυκνό δρύινο δάσος. Σημείο εκκίνησης μπορεί να είναι τα χωριά Ήλια, Πολύλοφος, Καστανιώτισσα, Γαλατσάδες.

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Δόγανος Δημήτριος, μεταπτυχιακή διατριβή Η κατάσταση στη φύση και η δημιουργία μόνιμων επιφανειών παρακολούθησης του ενδημικού φυτού Quercus trojana Webb subsp. euboica (Papaioannou) K.I. Chr., Τμήμα Βιολογίας Τομέας Βιολογίας Φυτών
  2. Βαγγέλης Νικολόπουλος, Μαντείο του Απόλλωνος στις Ροβιές Ευβοίας, Εταιρία Ευβοϊκών Σπουδών
  3. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2016. 
  4. Αλέξανδρος Καλέμης, Το Τελέθριο και η ιστορία του, Γυμνάσιο Ιστιαίας
  5. Ελλάς, Η ιστορία και ο πολιτισμός του ελληνικού έθνους από τις απαρχές μέχρι σήμερα, τόμος 2, εκδ.Πάπυρος, 1998, σελ. 300
  6. Δασαρχείο-ενημέρωση σε δασικά και περιβαλλοντικά θέματα

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμος 9, σελ. 557 Ελλάς, Η ιστορία και ο πολιτισμός του ελληνικού έθνους από τις απαρχές μέχρι σήμερα, τόμος 2, εκδ.Πάπυρος, 1998, σελ. 300

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνικά μονοπάτια