Ταμάρα Καζαρίνοβα
| Ταμάρα Καζαρίνοβα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 9 Ιουλίου 1906 Μόσχα |
| Θάνατος | 4 Αυγούστου 1956 Μόσχα |
| Τόπος ταφής | Preobrazhenskoye Cemetery |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αεροπόρος |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | ποντπολκόβνικ/Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία |
| Πόλεμοι/μάχες | Ανατολικό μέτωπο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Λένιν τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου τάγμα του Ερυθρού Αστέρα μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο μετάλλιο για πολεμικές συνεισφορές |
Η Ταμάρα Αλεξάνδροβνα Καζαρίνοβα (ρωσικά: Тамара Александровна Казаринова, 9 Ιουλίου 1906 – 4 Αυγούστου 1956) ήταν Σοβιετική πιλότος και Διοικητής του 586ου Συντάγματος Μαχητικών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι τη μετάθεσή της στο επιτελείο του στρατηγού της Αεροπορίας Αλεξάντρ Οσιπένκο.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1929 η Καζαρίνοβα αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Θεωρίας της Αεροπορίας του Λένινγκραντ με άριστους βαθμούς. Το 1931 ολοκλήρωσε επίσης τη Στρατιωτική Σχολή Πιλότων του Κατσίν. Πριν εισαχθεί στη Σχολή ιπταμένων με συστάσεις από την Κομσομόλ εργάστηκε σε εργοστάσιο στη Μόσχα. Δεδομένου ότι ήταν η πρώτη γυναίκα δόκιμη που εισήχθη στη σχολή του Λένινγκραντ, έπρεπε να ζει σε διαμέρισμα εκτός πανεπιστημιούπολης όσο σπούδαζε. Αφού ολοκλήρωσε την περαιτέρω εκπαίδευσή της στο Κατσίν, υπηρέτησε ως εκπαιδεύτρια πτήσεων και ανέβηκε στην ιεραρχία φτάνοντας να γίνει Διοικητής Μοίρας σε μονάδα εγγύς υποστηρίξεως.[1] Το 1937, στη δύσκολη περίοδο της Μεγάλης Εκκαθάρισης, της απονεμήθηκε το Τάγμα του Λένιν, μία από τις υψηλότερες τιμητικές διακρίσεις της ΕΣΣΔ.[2][3]
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έπειτα από την γερμανική εισβολή στην Σοβιετική Ένωση τον Ιούνιο του 1941, η Μαρίνα Ρασκόβα συγκρότησε τρία Αεροπορικά Συντάγματα στελεχωμένα αποκλειστικά από γυναικεία πληρώματα. Η Καζαρίνοβα ανέλαβε την διοίκηση του 586 Συντάγματος Μαχητικών. Οι εθελόντριες που κατετάγησαν στο σύνταγμα ήλπιζαν ότι θα αναλάμβανε την διοίκηση η Ευγενία Προχόροβα, πρόσωπο γενικά συμπαθές στους συναδέλφους της. Όμως η Προχόροβα δεν ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και είχε ελάχιστη στρατιωτική εμπειρία. Η Καζαρίνοβα επιλέχθηκε τελικά λόγω της στρατιωτικής της εμπειρίας, αλλά γρήγορα κατέληξε να εμπλακεί σε διάφορες διαμάχες με τη Ράσκοβα, προκαλώντας εικασίες ότι ο διορισμός της ως διοικητού του συντάγματος ήταν αποτέλεσμα των υψηλά ιστάμενων φίλων της, συμπεριλαμβανομένου του στρατηγού Οσιπένκο, καθώς και διότι ήταν αποδέκτης του Τάγματος του Λένιν. Στο διάστημα κατά το οποίο τα πληρώματα του 586ου Συντάγματος εκπαιδεύονταν πάνω στα μαχητικά Yak-1 στο Σαράτοφ, η Καζαρίνοβα εκπαιδεύτηκε σε αεροπορικό ινστιτούτο στο Γκρόζνι. Εκεί υπέστη σοβαρό τραυματισμό στο πόδι που την άφησε ανίκανη να πετάξει, κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής επιδρομής.
Παρά το γεγονός ότι είχε καταστεί ανίκανη να πετάξει, επέμενε να παραμείνει Διοικητής του 586ου Συντάγματος και πήγε στο μέτωπο όταν ο ανέλαβε ο σχηματισμός καθήκοντα στην πρώτη γραμμή. Αρκετά μέλη του συντάγματος διαμαρτυρήθηκαν στους ανωτέρους της για την επάρκειά της, αναφέροντας την έλλειψη των απαιτούμενων γνώσεων σε ό,τι αφορά τις τακτικές χρήση των μαχητικών που σε συνδυασμό με την ανικανότητά της να πετάξει την καθιστούσαν ακατάλληλη να παραμείνει στη συγκεκριμένη θέση. Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε όσους την θεωρούσαν επαρκή και όσους την αντιπαθούσαν εντάθηκε στο 586ο Σύνταγμα. Προκειμένου να αποφορτιστεί η κατάσταση, η Καζαρίνοβα έστειλε οκτώ από τις πιλότους του συντάγματος στο Στάλινγκραντ. Οι πέντε από τις οκτώ χάθηκαν μάχη, ενώ δύο εξ αυτών έμελλε να αναγνωριστούν ως οι μοναδικές γυναίκες «άσσοι» στην ιστορία πριν από το θάνατό τους - η Λύντια Λιτβιάκ και η Γιεκατερίνα Μπουντάνοβα. Τον Νοέμβριο του 1942 η Καζαρίνοβα απομακρύνθηκε από τη θέση της από τον στρατηγό Μιχαήλ Γκρομάντιν, διότι οι ενέργειές της οδήγησαν στον θάνατο της Βαλέριας Χομιακόβα. Η δεύτερη σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα διότι, αφού της είχε ανατεθεί η νυχτερινή βάρδια και ενώ ήταν εξαντλημένη, η Καζαρίνοβα την ξύπνησε και της ανέθεσε νυχτερινή πτήση, με αποτέλεσμα η Χομιακόβα να συντριβεί καθώς τα μάτια της δεν είχαν προσαρμοστεί στο σκοτάδι με την έλλειψη φωτισμού στο αεροδρόμιο.
Αφού την απομάκρυνε την Καζαρίνοβα από τη θέση της, ο Γκρομάντιν ζήτησε από τον στρατηγό Οσιπένκο να ξεκινήσει έρευνα για τον θάνατο της Χομιακόβα, αλλά αντί να το πράξει ο Οσιπένκο απλώς μετέθεσε την Καζαρίνοβα στο επιτελείο του. Το 1943 η Καζαρίνοβα προήχθη σε αντισυνταγματάρχη και διορίστηκε βοηθός του διευθυντή του 4ου τμήματος της Κεντρικής Διοίκησης της Υπηρεσίας Αεράμυνας της Τελωνειακής Ένωσης. Το 1945 διορίστηκε βοηθός του επικεφαλής του τμήματος πληροφοριών της 1ης Αεροπορικής Στρατιάς.
Το 1954 μπήκε στην εφεδρεία και πέθανε στη Μόσχα δύο χρόνια αργότερα.[4][5][6][2]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ В небе фронтовом. Сборник воспоминаний советских летчиц — участниц Великой Отечественной войны. Moscow: Молодая гвардия. 1962. σελίδες 187–192.
- ↑ 2,0 2,1 Yenne, Bill (20 Φεβρουαρίου 2013). The White Rose of Stalingrad: The Real-Life Adventure of Lidiya Vladimirovna Litvyak, the Highest Scoring Female Air Ace of All Time (στα Αγγλικά). Bloomsbury Publishing. σελ. 175. ISBN 9781782009122.
- ↑ Vinogradova, Lyubov (30 Μαρτίου 2015). Защищая Родину. Летчицы Великой Отечественной (στα Ρωσικά). Азбука-Аттикус. σελίδες 98–99, 159. ISBN 9785389099005.
- ↑ Vinogradova, Lyuba (3 Απριλίου 2018). Defending the Motherland: The Soviet Women Who Fought Hitler's Aces (στα Αγγλικά). Quercus. σελίδες 11–16. ISBN 9781681440101.
- ↑ Merry, Lois K. (27 Οκτωβρίου 2010). Women Military Pilots of World War II: A History with Biographies of American, British, Russian and German Aviators (στα Αγγλικά). McFarland. σελ. 73. ISBN 9780786457687.
- ↑ Pennington, Reina (2015). «Aleksandr Gridnev». lilylitviak.org. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2018.
