Τέο φαν Ρισελμπέργκε
Τέο φαν Ρισελμπέργκε | |
---|---|
Πορτραίτο του φαν Ρισελμπέργκε, 1916 | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Théo Van Rysselberghe (Γαλλικά) |
Γέννηση | 23 Νοεμβρίου 1862 Γάνδη, Βέλγιο |
Θάνατος | 13 Δεκεμβρίου 1926 Βαρ, Γαλλία |
Τόπος ταφής | d:Q110358168[1] |
Σπουδές | Académie royale des Beaux-Arts |
Ιδιότητα | ζωγράφος[2][3][4], σκιτσογράφος[5][6], καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[4], γλύπτης[4][6], εικαστικός καλλιτέχνης[7][8][9], σχεδιαστής[7], λιθογράφος[6][10], εικονογράφος[6] και χαράκτης[10] |
Σύζυγος | Maria Van Rysselberghe[1] |
Τέκνα | Élisabeth Van Rysselberghe |
Αδέλφια | Charles Van Rysselberghe Octave Van Rysselberghe[11] François Van Rysselberghe |
Κίνημα | νεοϊμπρεσιονισμός |
Είδος τέχνης | Ζωγραφική |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Νεο-ιμπρεσιονισμού |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τέο φαν Ρισελμπέργκε (Théo van Rysselberghe) (Γάνδη, 23 Νοεμβρίου 1862 – Βαρ, 13 Δεκεμβρίου 1926) ήταν Βέλγος μετα-ιμπρεσσιονιστής ζωγράφος, σημαντικός καλλιτέχνης με επιρροές από το ρεαλισμό.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο φαν Ρισελμπέργκε γεννήθηκε στην πόλη Γάνδη, σε μια γαλλόφωνη οικογένεια. Σπούδασε αρχικά στην Ακαδημία της Γάνδης υπό τον Theo Canneel και από το 1879 στην Académie Royale des Beaux-Arts στις Βρυξέλλες υπό τον Jean-François Portaels. Επηρεάστηκε από τον οριενταλισμό του δασκάλου του και μεταξύ 1882 και 1888 έκανε τρία ταξίδια στο Μαρόκο.
Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών είχε ήδη εκθέσει στο Σαλόνι της Γάνδης. Αργότερα ταξίδεψε στην Ισπανία, όπου συνάντησε τον συμπατριώτη του Κονσταντέν Μενιέ. Θαύμασε τους παλιούς δασκάλους στο Μουσείο του Πράδο και αργότερα μελέτησε τους πίνακες του Φρανς Χαλς στο Χάαρλεμ. Μελέτησε τον Χαλς ειδικά για να βελτιώσει την απόδοση του φωτός.[12][13]
Ο φαν Ρισελμπέργκε ήταν ένας από τους εξέχοντες συνιδρυτές του βελγικού καλλιτεχνικού κύκλου Les XX στις 28 Οκτωβρίου 1883.[13] Το 1883 έκανε το δεύτερο ταξίδι του στο Μαρόκο και στη συνέχεια επισκέφτηκε την Ανδαλουσία μαζί με τον Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ. Ξεκίνησε ως ρεαλιστής ζωγράφος, στη συνέχεια στράφηκε προς τον ιμπρεσιονισμό, αναπτύσσοντας όμως το δικό του ρεαλιστικό στυλ. Αργότερα μεταπήδησε από τον ρεαλισμό στον ασπάστηκε τον πουαντιγισμό.
Ο φαν Ρισελμπέργκε θεωρείται κορυφαίος καλλιτέχνης της αβάν-γκαρντ και ο πιο επιφανής Βέλγος νεοϊμπρεσιονιστής.[14][15][16]
Φωτοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 le-lavandou
.fr /des-personnalites-qui-reposent-au-cimetiere-du-lavandou /. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Μαρτίου 2019. 500030824. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
- ↑ Amsab - Instituut voor Sociale Geschiedenis Gent. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /60484. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 35486. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 The Other Interface. hdl
.handle .net /21 .12141 /id /people .4d5054b0-ad12-4ba8-b10b-e7c3fd7b538e. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024. - ↑ 7,0 7,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0212588. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2024.
- ↑ www
.museabrugge .be /collection /work /id /2014 _GRO0361 _III. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2024. - ↑ 10,0 10,1 «Ван-Риссельбриге, Тео» (Ρωσικά)
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Μαρτίου 2019. 500030824. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ Feltkamp, Ronald (2003). Théo Van Rysselberghe, 1862-1926. Lannoo. σελ. 228.
- ↑ 13,0 13,1 Clement, Russell T.· Houzé, Annick (1999). Neo-impressionist Painters A Sourcebook on Georges Seurat, Camille Pissarro, Paul Signac, Théo Van Rysselberghe, Henri Edmond Cross, Charles Angrand, Maximilien Luce, and Albert Dubois-Pillet. Greenwood Press. σελίδες 270, 282.
- ↑ «Intimacy». The Met.
- ↑ ARTnews (Volume 67). ARTnews Associates. 1968. σελ. 46.
- ↑ «Théo Van Rysselberghe Belgian artist». Britannica.