Σωματική τιμωρία στο σχολείο

Σωματική τιμωρία στο σχολείο, από το βιβλίο Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ του Μαρκ Τουέιν (1876)

Η σωματική τιμωρία στο σχολείο είναι η σκόπιμη πρόκληση σωματικού πόνου στον μαθητή ή τη μαθήτρια ως απάντηση σε ανεπιθύμητη συμπεριφορά των μαθητών. Στα σχολεία τα είδη σωματικής τιμωρίας μπορεί να περιλαμβάνουν το χτύπημα του μαθητή στους γλουτούς ή στις παλάμες των χεριών του με ένα εργαλείο η βέργα, το ξύλινο κουπί, το δερμάτινο λουρί ή κάτι άλλο. Λιγότερο συχνά, υπήρχε και η περίπτωση όπου δάσκαλοι χαστουκίζουν μαθητές στο νηπιαγωγείο ή στο δημοτικό σχολείο.

Μεγάλο μέρος της παραδοσιακής κουλτούρας, που περιβάλλει τη σωματική τιμωρία στο σχολείο, στον αγγλόφωνο κόσμο, προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τις βρετανικές πρακτικές τον 19ο και τον 20ο αιώνα, ιδιαίτερα όσον αφορά τον ραβδισμό εφήβων αγοριών. Υπάρχει μια τεράστια ποσότητα βιβλιογραφίας για αυτό το πράγμα, τόσο έρευνες όσο και βιβλία για το ευρύ κοινό.

Στον αγγλόφωνο κόσμο, η χρήση της σωματικής τιμωρίας στα σχολεία έχει ιστορικά δικαιολογηθεί με τη λογική ότι όσο το παιδί βρίσκεται στο σχολείο, τότε ο δάσκαλος ή η δασκάλα έχουν την αρμοδιότητα να επαναφέρουν το παιδί στη τάξη. Παρόμοια δικαιολογία υπάρχει και στο κινεζόφωνο κόσμο. Επιτρέπει στους σχολικούς υπαλλήλους να υποστηρίξουν τους γονείς ως συγκρίσιμες αρχές. Αυτή η λογική έχει τις ρίζες της σε μια δικαστική διαμάχη του 1770.

Υπερασπιστές της σωματικής τιμωρίας στο σχολείο υποστηρίζουν ότι αποτελεί μια άμεση απάντηση στην μαθητική απειθαρχία, έτσι ώστε ο μαθητής να επιστρέψει γρήγορα στην τάξη, σε αντίθεση με την αποβολή από το σχολείο. Αντίπαλοι, συμπεριλαμβανομένων πολλών ιατρικών και ψυχολογικών εταιρειών, μαζί με ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υποστηρίζουν ότι η σωματική τιμωρία είναι αναποτελεσματική σε μακροπρόθεσμη βάση όσον αφορά τις επιπτώσεις της στο παιδί, επειδή παρεμποδίζει τη μάθηση, οδηγεί σε αντικοινωνική συμπεριφορά, χαμηλή αυτοεκτίμηση και άλλες μορφές ψυχικής δυσφορίας. Επίσης είναι μορφή βίας που παραβιάζει τα δικαιώματα των παιδιών.

Η Πολωνία ήταν η πρώτη χώρα, που απαγόρευσε τη σωματική τιμωρία στα σχολεία το 1783. Η σωματική τιμωρία στο σχολείο δεν είναι πλέον νόμιμη στις ευρωπαϊκές χώρες εκτός από τη Λευκορωσία, την Πόλη του Βατικανού (αν και δεν υπάρχουν σχολεία εκεί) και την μη αναγνωρισμένη Υπερδνειστερία. Το 2016, εκτιμάται ότι 128 χώρες είχαν απαγορεύσει τη σωματική τιμωρία στα σχολεία, συμπεριλαμβανομένης σχεδόν όλης της Ευρώπης, και του μεγαλύτερου μέρους της Νότιας Αμερικής και της Ανατολικής Ασίας. Περίπου 69 χώρες εξακολουθούν να επιτρέπουν τη σωματική τιμωρία στα σχολεία, συμπεριλαμβανομένων περιοχών των Ηνωμένων Πολιτειών και πολλών χωρών στην Αφρική και την Ασία.