Σφαγή του Βασί

Η σφαγή του Βασί
Θρησκευτικοί Πόλεμοι (Γαλλία)
Η σφαγή του Βασί, γκραβούρα του Φρανς Χόγκενμπεργκ, τέλος 16ου αιώνα
Χρονολογία	1η Μαρτίου 1562
Τόπος	Βασί, στο νομό Ωτ-Μαρν
Έκβαση	Σφαγή των Προτεσταντών
Αντιμαχόμενοι
Στρατεύματα του δούκα ντε Γκιζ Προτεστάντες

Η σφαγή του Βασί είναι ένα γεγονός που συνέβη την 1η Μαρτίου 1562 στο Βασί, χωριό του παλαιού πριγκιπάτου της Ζουανβίλ, του οποίου άρχοντας ήταν ο Φραγκίσκος, δούκας του Γκιζ, ηγέτης των Καθολικών. κατά τη διάρκεια του οποίου τα στρατεύματα του δούκα του Γκιζ συνεπλάκησαν σε Ουγενότους που ασκούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και τους κατέσφαξαν. Αυτή η σύγκρουση πυροδότησε τον πρώτο από τους οκτώ Θρησκευτικούς πολέμους (1562-1598) στη Γαλλία.

Η σφαγή του Βασί συνέβη έξι εβδομάδες μετά την υπογραφή του διατάγματος της 15ης Ιανουαρίου 1562, με το οποίο ο βασιλιάς επέτρεψε στους Ουγενότους, να συγκεντρώνονται δημόσια έξω από τις πόλεις για την τέλεση των θρησκευτικών τους εκδηλώσεων.

Ιστορικό

Μετά την άνοδο του Ερρίκου Β' το 1547 στο γαλλικό θρόνο, οι οπαδοί της θρησκευτικής διδασκαλίας του Καλβίνου, γνωστοί ως Ουγενότοι στη Γαλλία, υπέστησαν διωγμούς στη Γαλλία. Στο Παρίσι ο καθολικός όχλος έβαζε φωτιά σε σπίτια των διαμαρτυρομένων. Στη νότια Γαλλία, η μανία των Ουγενότων ξεθύμαινε πάνω στις καθολικές εκκλησίες. Η Αικατερίνη των Μεδίκων, που ασκούσε την αντιβασιλεία επί Καρόλου Θ΄, πρότεινε το διάταγμα της 15ης Ιανουαρίου 1562, προσπαθώντας να εξισορροπήσει την κατάσταση με την παραχώρηση ορισμένων ελευθεριών στους Ουγενότους, χωρίς να ερεθίζει πολύ τους Καθολικούς, με την ελπίδα ότι ο καλβινισμός και ο καθολικισμός θα μπορούσαν να συνυπάρξουν στη Γαλλία.

Τα γεγονότα

Φρανσουά ντε Γκιζ

Την Κυριακή 1 Μαρτίου, ο Φραγκίσκος του Γκιζ, δημοφιλής ηγέτης των Καθολικών και εκπρόσωπος του φανατικού και αδιάλλακτου Καθολικισμού, πηγαίνοντας στο Παρίσι, πέρασε με την ένοπλη συνοδεία του από το Βασί, ένα χωριό στα ανατολικά του Παρισιού, ​​στην Καμπανία. Συνοδεύονταν από τη σύζυγό του Αν, τον γιο τους Ερρίκο Α΄ του Γκιζ και τον αδερφό του Κάρολο, καρδινάλιο της Λωρραίνης.

Πληροφορήθηκε ότι οι Ουγενότοι είχαν συναθροιστεί σε έναν αχυρώνα μέσα στην πόλη, γεγονός που συνιστούσε παραβίαση του διατάγματος του Ιανουαρίου. Έστειλε ανθρώπους του στο χώρο για να διακόψουν τη θρησκευτική εκδήλωση, στους οποίους οι Ουγενότοι επιφύλαξαν κακή υποδοχή εκτοξεύοντας προσβολές και πέτρες. Έφτασε εν τω μεταξύ στη σκηνή ο ίδιος ο δούκας και δέχθηκε και ο ίδιος επιθέσεις. Στη σύγχυση που ακολούθησε, η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο και εξελίχθηκε σε σφαγή. Οι απώλειες ήταν περίπου πενήντα νεκροί Ουγενότοι συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, και περίπου εκατόν πενήντα τραυματίες. Ο πάστορας Μορέλ συνελήφθη, σύρθηκε σε μια σκάλα και φυλακίσθηκε.

Τις επόμενες ημέρες, οι αξιωματούχοι της πόλης και οι επιζώντες Ουγενότοι αρχηγοί, συνολικά σαράντα άτομα, κατηγορήθηκαν για ανταρσία, καταστροφή παρεκκλησιών και θραύση του σταυρού και επίσης για εκδίωξη κληρικών και άλλων παραβιάσεων των βασιλικών διαταγμάτων. Το Κοινοβούλιο τους καταδίκασε στις 31 Δεκεμβρίου σε φυλακή ή, εναλλακτικά, σε απέλαση και κατάσχεση ολόκληρης της περιουσίας τους. Κανένας από τους εκπροσώπους του δούκα ντε Γκιζ δεν διώχθηκε.

Ο δούκας του Γκιζ στις επιστολές του χαρακτήρισε το γεγονός ως ατύχημα, αλλά κάθε στρατόπεδο ερμήνευσε τα γεγονότα διαφορετικά και οι Ουγενότοι πεπεισμένοι ότι ήταν μια προμελετημένη ενέργεια εκ μέρους των Καθολικών αποφάσισαν να ξεκινήσουν τον ανοιχτό αγώνα.

Επακόλουθα

Τα νέα της σφαγής διαδόθηκαν άμεσα και προκάλεσαν ανοιχτές εχθροπραξίες μεταξύ των οπαδών των Ουγενότων και των Καθολικών, πυροδοτώντας τον πρώτο από τους οκτώ Θρησκευτικούς πολέμους (1562-1598) που ερήμωσαν τη Γαλλία, και που συνεχίστηκαν και μετά το επίσημο τέλος τους σε μεγάλο βαθμό χωρίς διακοπή για περισσότερο από έναν αιώνα.