Συρίγγιο (νευρολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το συρίγγιο είναι σπάνια νευρογλοιακή κοιλότητα, γεμάτη με υγρό, εντός του νωτιαίου μυελού (συριγγομυελία), στο στέλεχος του εγκεφάλου (συριγγοβουλβία) ή στα νεύρα του αγκώνα. Εμφανίζεται κυρίως σε νεαρή ηλικία.

Συμπτώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται με ύπουλο τρόπο ανάμεσα στην εφηβική ηλικία και τα 45 έτη. Η συριγγομυελία αναπτύσσεται στο κέντρο του νωτιαίου μυελού. Οι αισθητήριες ελλείψεις της θερμοκρασίας και του πόνου εμφανίζονται νωρίς αλλά μπορεί να μην αναγνωρίζονται για χρόνια. Η πρώτη ανωμαλία που αναγνωρίζεται μπορεί να είναι ένα ανώδυνο έγκαυμα ή κόψιμο. Η συριγγομυελία προκαλεί συνήθως αδυναμία, ατροφία και συχνά υπερρεφλεξία των χεριών και των ώμων. Η ελλειμματική αίσθηση πόνου και θερμοκρασίας που κατανέμεται με τη μορφή "κάπας" στους ώμους, στα χέρια και την πλάτη είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα. Οι αισθήσεις λεπτής αφής, θέσης και δόνησης δεν επηρεάζονται. Αργότερα αναπτύσσεται σπαστική πάρεση και αδυναμία στα πόδια.

Το συρίγγιο μπορεί να προκαλέσει ίλιγγο, νύστα, μονομερή ή διμερή απώλεια της αίσθησης στο πρόσωπο, ατροφία και αδυναμία της γλώσσας, δυσαρθρία, δυσφαγία, βραχνάδα και μερικές φορές περιφερικά αισθητηριακά ή κινητικά ελλείμματα λόγω της συμπίεσης του μυελού.