Συμπεριφορά σκύλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζωγραφιά από τον Κόνραντ Λόρεντς που δείχνει τις εκφράσεις προσώπου ενός σκύλου - μια επικοινωνιακή συμπεριφορά

Σκυλίσια συμπεριφορά είναι οι εσωτερικά συντονισμένες αντιδράσεις ατόμων ή ομάδων κατοικίδιων σκύλων σε εσωτερικά και εξωτερικά ερεθίσματα.[1] Αυτή έχει διαμορφωθεί από χιλιετίες επαφής με τους ανθρώπους και του τρόπου ζωής τους. Ως αποτέλεσμα αυτής της σωματικής και κοινωνικής εξέλιξης, τα σκυλιά, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο είδος, έχουν αποκτήσει την ικανότητα να κατανοούν και να επικοινωνούν με τον άνθρωπο και είναι μοναδικά προσαρμοσμένα στις συμπεριφορές τους.[2] Οι συμπεριφορικοί επιστήμονες έχουν αποκαλύψει ένα ευρύ φάσμα κοινωνικογνωστικών ικανοτήτων στον κατοικίδιο σκύλο.

Συνεξέλιξη με τους ανθρώπους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η προέλευση του κατοικίδιου σκύλου (Canis lupus familiaris ή Canis familiaris) δεν είναι σαφής. Η πλήρης αλληλουχία των γονιδιωμάτων δείχνει ότι ο σκύλος, ο γκρίζος λύκος και ο εξαφανισμένος ταϊμιρικός λύκος διαφοροποιήθηκαν σχεδόν ταυτοχρόνως 27.000-40.000 χρόνια πριν.[3] Το πώς εξημερώθηκαν οι σκύλοι δεν είναι σαφές, ωστόσο οι δύο βασικές υποθέσεις είναι η αυτοεξημέρωση ή η ανθρώπινη εξημέρωση. Υπάρχουν στοιχεία για τη συμπεριφορική συνεξέλιξη ανθρώπου-κυνοειδούς.

Νοημοσύνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σκυλίσια νοημοσύνη είναι η ικανότητα του σκύλου να αντιλαμβάνεται τις πληροφορίες και να τις διατηρεί ως γνώση για την επίλυση προβλημάτων. Τα σκυλιά έχουν αποδειχθεί ότι μαθαίνουν από συμπεράσματα. Μια μελέτη με τον Ρίκο (Rico) έδειξε ότι γνώριζε τις ετικέτες πάνω από 200 διαφορετικών αντικειμένων. Συμπέραινε τα ονόματα των καινοτόμων αντικειμένων με την εκμάθηση αποκλεισμού και ανακαλούσε σωστά αυτά τα καινοτόμα στοιχεία αμέσως και ακόμα 4 εβδομάδες μετά την αρχική έκθεση. Οι σκύλοι έχουν προηγμένες δεξιότητες μνήμης. Μια μελέτη κατέγραψε τις δυνατότητες εκμάθησης και μνήμης ενός μπόρντερ κόλεϊ, της "Chaser", η οποία είχε μάθει τις ονομασίες και μπορούσε να συσχετίσει με λεκτική εντολή άνω των 1.000 λέξεων. Οι σκύλοι είναι σε θέση να διαβάζουν και να αντιδρούν κατάλληλα στη γλώσσα του ανθρώπινου σώματος όπως από τις χειρονομίες, τα νεύματα και τη δακτυλοδειξία, και να κατανοούν τις ανθρώπινες φωνητικές εντολές. Αφού υποβληθούν σε εκπαίδευση για να επιλύσουν ένα απλό έργο ποδηγέτησης, τα σκυλιά που αντιμετωπίζουν μια ανεπίλυτη εκδοχή του ίδιου προβλήματος κοιτάζουν τον άνθρωπο, ενώ οι κοινωνικοποιημένοι λύκοι δεν το κάνουν. Τα σκυλιά επιδεικνύουν μια θεωρία του νου με την εμπλοκή σε δόλο.[4][5]

Αισθήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αισθήσεις του σκύλου περιλαμβάνουν την όραση, την ακοή, την αίσθηση της οσμής, την γεύση, την αφή και την ευαισθησία στο μαγνητικό πεδίο της γης.

Συμπεριφορά επικοινωνίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σκυλίσια επικοινωνία αφορά το πώς τα σκυλιά «μιλούν» αναμεταξύ τους, πώς καταλαβαίνουν τα μηνύματα που τους στέλνουν οι άνθρωποι, και πώς μπορούν οι άνθρωποι να μεταφράσουν τις ιδέες που προσπαθούν να μεταδώσουν τα σκυλιά.[6] Αυτές οι συμπεριφορές επικοινωνίας περιλαμβάνουν το βλέμμα, την έκφραση προσώπου, την εκφορά ήχου, την στάση του σώματος (συμπεριλαμβανομένων των κινήσεων του σώματος και των άκρων) και την γευστική επικοινωνία (μυρωδιά, φερομόνες και γεύση). Οι άνθρωποι επικοινωνούν με τα σκυλιά χρησιμοποιώντας τη φωνή, τα χέρια και την στάση του σώματος. Τα σκυλιά μπορούν επίσης να μάθουν να κατανοούν την επικοινωνία των συναισθημάτων με τους ανθρώπους με την ανάγνωση των ανθρώπινων εκφράσεων του προσώπου.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Levitis, Daniel; William Z. Lidicker Jr, Glenn Freund; Freund, Glenn (June 2009). «Behavioural biologists do not agree on what constitutes behaviour». Animal Behaviour 78 (1): 103–10. doi:10.1016/j.anbehav.2009.03.018. PMID 20160973. PMC 2760923. http://academic.reed.edu/biology/courses/bio342/2010_syllabus/2010_readings/levitis_etal_2009.pdf. 
  2. Berns, G. S.; Brooks, A. M.; Spivak, M. (2012). Neuhauss, Stephan C. F, επιμ. «Functional MRI in Awake Unrestrained Dogs». PLoS ONE 7 (5): e38027. doi:10.1371/journal.pone.0038027. PMID 22606363. Bibcode2012PLoSO...738027B. 
  3. Skoglund, P.; Ersmark, E.; Palkopoulou, E.; Dalén, L. (2015). «Ancient Wolf Genome Reveals an Early Divergence of Domestic Dog Ancestors and Admixture into High-Latitude Breeds». Current Biology 25 (11): 1515–9. doi:10.1016/j.cub.2015.04.019. PMID 26004765. 
  4. Maginnity, M.E.; Grace, R.C. (2014). «Visual perspective taking by dogs (Canis familiaris) in a Guesser–Knower task: evidence for a canine theory of mind?». Animal Cognition 17 (6): 1375–1392. doi:10.1007/s10071-014-0773-9. PMID 24950722. 
  5. Kaminski, J.; Bräuer, J.; Call, J.; Tomasello, M. (2009). «Domestic dogs are sensitive to a human's perspective». Behaviour 146 (7): 979–998. doi:10.1163/156853908X395530. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-02-15. https://web.archive.org/web/20170215021148/http://www.eva.mpg.de/psycho/pdf/dog_cognition/Kaminski_et_al_2009a_dogs_sensitive_humans_perspective.pdf. Ανακτήθηκε στις 2019-12-08. 
  6. Coren, Stanley "How To Speak Dog: Mastering the Art of Dog-Human Communication" 2000 Simon & Schuster, New York.
  7. Huber, Ludwig (October 2016). «How Dogs Perceive and Understand Us» (στα αγγλικά). Current Directions in Psychological Science 25 (5): 339–344. doi:10.1177/0963721416656329. ISSN 0963-7214.