Συζήτηση χρήστη:Cbitsis

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Καλώς ήρθες!


Cbitsis, καλώς όρισες στη Βικιπαίδεια! Ακολουθούν μερικοί χρήσιμοι σύνδεσμοι:

Μπορείς να υπογράφεις στις σελίδες συζήτησης γράφοντας ~~~~ ή πατώντας το κουμπί της υπογραφής (). Για οποιαδήποτε βοήθεια ή απορία, μπορείς να απευθυνθείς στην Αγορά. Καλή συνέχεια! --Vagrand (Συζήτηση) 23:28, 23 Απριλίου 2012 (UTC)[απάντηση]

Οι ορθολογιστές, το παράλογο, το υπέρλογο, η ενόραση, η διόραση και το θαύμα.[επεξεργασία κώδικα]

Αντιγράφω από το Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη (Κέντρο Λεξικολογίας Ε.Π.Ε, Γ’ έκδοση, Αθήνα 2008).

Ορθολογισμός (ο) (σελ. 1275)1. η σκέψη ή κρίση σύμφωνα με τους κανόνες της λογικής 2. ΦΙΛΟΣ. Θεωρία που υποστηρίζει ότι ο ορθός λόγος (δηλ. η λογική) αποτελεί την κύρια και ασφαλέστερη πηγή γνώσεως, σε αντιδιαστολή προς τον εμπειρισμό, τη θεοκρατία του Μεσαίωνα ή την αναγωγή της παράδοσης σε αυθεντία: κριτικός/ ηθικός/ θρησκευτικός. […]

Παράλογο (το) [μτγν.] (σελ. 1330) 1. (α) η κατάσταση κατά την οποία ο άνθρωπος δεν αναγνωρίζει σκοπό ή λογική στην ύπαρξή του, αποδεχόμενος το άσκοπο και παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης. […]

Υπέρλογος, -η, -ο (λογ.) (σελ. 1838) αυτός που βρίσκεται πέρα ή πάνω από τη λογική, που υπερβαίνει τα όρια της λογικής

Ενόραση (η) […](σελ. 613) 1. η σε βάθος αντίληψη ή κατανόηση (ενός πράγματος) 2. ΦΙΛΟΣ. Είδος απευθείας, άμεσης γνώσης, που επιτρέπει τη σύλληψη του αντικειμένου χωρίς την προσφυγή σε ενδιάμεσες (π.χ. συλλογιστικές) διαδικασίες […]

Διόραση (η) […] (σελ. 513) ενορατική αντίληψη χωρίς τη μεσολάβηση των αισθήσεων

Θαύμα (η) […] (σελ. 741) […] 1. (α) κάθε υπερφυσικό φαινόμενο, που δεν εξηγείται με τη λογική και τη φυσική τάξη […]

«… η ωραιότερη εμπειρία που μπορούμε να έχουμε είναι το μυστήριο. Αυτό είναι το βασικό συναίσθημα που κυριαρχεί την αληθινή τέχνη και την αληθινή επιστήμη. Όποιος δεν το γνώρισε και δεν μπορεί να το θαυμάσει ούτε να νοιώσει δέος, είναι σαν πεθαμένος, σαν ένα σβησμένο κερί. Σε μένα είναι αρκετό το μυστήριο της αιωνιότητας της ζωής και ο πόθος της θαυμαστής υφής της πραγματικότητας, μαζί με μιαν ολόψυχη προσπάθεια να καταλάβω ένα τμήμα, οσοδήποτε μικρό και αν είναι, του Λόγου που εκδηλώνεται στη φύση», έλεγε ο Albert Einstein. (Albert Einstein, πως βλέπω τον κόσμο, εκδόσεις Νέα Σύνορα, Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη, Αθήνα 1995)