Συζήτηση:Πρεσβεία τιμής των Εκκλησιών

Φίλε Φόκαλ, η έννοια υπεροχικότητα, είναι κάτι σαν όρος γι αυτό και αναφέρεται έτσι.--Θεόδωρος 22:01, 4 Αυγούστου 2007 (UTC)

Δεν έχω αντίρρηση, αλλά είναι υπαρκτός και δόκιμος όρος ή νεολογισμός; Έψαξα σε δυο λεξικά (Πάπυρος, Μείζον Ελληνικό Λεξικό) και δεν το βρήκα. Στο internet αναφέρεται στην ουσία από τρεις πηγές: Στη Βικιπαίδεια και στο κείμενο δυο συγγραφέων (από τους οποίους ο ένας Καθηγητής Πανεπιστημίου). Είναι αυτό αρκετό για να περάσει μια λέξη από την ανυπαρξία στην ύπαρξη; Ακόμη και αν η απάντηση είναι θετική, είναι η Βικιπαίδεια ο σωστός χώρος για αναπαραγωγή (και στην ουσία προώθηση) νέων λέξεων; Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο καθένας - ο οποιοσδήποτε - έχει δικαίωμα στη δημιουργία νέων λέξεων και ο καθένας μας έχει δικαίωμα στη χρήση τους, εφόσον του αρέσουν, αλλά η Βικιπαίδεια, ως έργο αναφοράς βασισμένο σε επαληθεύσιμες πηγές, πρέπει να χρησιμοποιεί την καθιερωμένη γλώσσα. Αν χρησιμοποιεί νέες, μη καθιερωμένες λέξεις, κινδυνεύει είτε να γίνει όχημα προώθησής τους, είτε να περιέχει ακατανόητη, πρωτότυπη ορολογία. Η δική μου γνώμη λοιπόν είναι ξεκάθαρη, αλλά θα ήταν καλή ιδέα να ρωτήσουμε και κανέναν άλλο. Πάω να αφήσω μήνυμα για αίτηση βοηθείας. --Focal ^Point 07:05, 5 Αυγούστου 2007 (UTC)

Η λέξη σωστή είναι υπεροχή και είναι αδιαμφησβήτητο, όμως τόσο η πηγή που το πήρα (Φειδάς), όσο και η συνήθης έκφραση απο θεολογική πλευράς, όταν αναφέρεται κάποιο στο πρεσβείο τιμής είναι η λέξη «υπεροχικότητα», γι'αυτό και το ανέφερα έτσι. Δηλαδή ίσως να είναι και νεολογισμός, αλλά επικρατεί σήμερα με αυτή την έννοια για το συγκεκριμένο ζήτημα.--Θεόδωρος 08:00, 5 Αυγούστου 2007 (UTC)

Και μάλλον είναι θεσμοθετημένο, αν το αναφέρει και ο σπουδαίος Στυλιανός Παπαδόπουλος. Σημαντικός Πατρολόγος μας.--Θεόδωρος 08:09, 5 Αυγούστου 2007 (UTC)

Υπεροχικότητα

Να πω την αλήθεια, αρκετά πιο συχνή είναι η χρήση του υπεροχικός/υπεροχική/υπεροχικόν, ενώ η υπεροχικότητα, απ' ότι βρίσκω, είναι ένας σπάνιος τύπος. Παρ' όλα αυτά χρησιμοποιείται. Τον βρήκα κυρίως σε βιβλία από το 2000 και μετά. π.χ.:

• "υπεροχικότητας της θέσης της Θεοτόκου"
• "θέση των υπερασπιστών της υπεροχικότητας του άρρενος"
• "η υπεροχικότητα ενός άδικα συκοφαντουμένου Πατριάρχη"

Από τη μία, ο όρος είναι υπαρκτός στη βιβλιογραφία, αλλά και πάλι, αν κάποιον ξενίζει ο τύπος αυτός και δώσει άλλον στη θέση του, δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα.

Εκτός του Παπαδόπουλου, τον χρησιμοποιεί και ο Μεταλληνός και ο Γιοκαρίνης και άλλοι.

P'apyru's 17:16, 6 Αυγούστου 2007 (UTC)

Υπεροχικότητα

Αγαπητέ μου, ευχαριστώ που ζήτησες τη γνώμη μου.

Το ουσιαστικό υπεροχικότητα δεν μαρτυρείται σε καμμία ιστορική περίοδο της Ελληνικής. Εντούτοις, ο σχηματισμός του προϋποθέτει επίθετο υπεροχικός, το οποίο παραδόξως συναντάται (αν και σπάνια) σε λίγα κείμενα εκκλησιαστικών συγγραφέων από τον 4ο αι. μ.Χ. και μετά. Συναντούμε στον Ιωάννη τον Δαμασκηνό και στον Μιχαήλ Ψελλό φράσεις όπως ὑπεροχικὴ ἀπόφασις, ὑπεροχικὴ ἀξία, οι οποίες θεωρητικά θα νομιμοποιούσαν την παραγωγή ουσιαστικού υπεροχικότητα.

Ως εκ τούτου, αν και ο όρος υπεροχή είναι αφ' εαυτού επαρκής για να εκφράσει την έννοια στην οποία αναφέρεσαι, δεν θα μπορούσαμε να κρίνουμε άτοπη ή κακοσχηματισμένη την παρουσία τού όρου υπεροχικότητα. Ορισμένες φορές, λέξεις που έχουν μακρά ιστορία (π.χ. υπεροχή) τείνουν να αποχρωματίζονται σημασιολογικά, με αποτέλεσμα οι ομιλητές και οι συγγραφείς να οδηγούνται σε νεολογισμούς (π.χ. υπεροχικότητα).

Ελπίζω οι πληροφορίες αυτές να απαντούν στο ερώτημά σου. Καλή σου νύχτα. Dr Moshe 22:40, 5 Αυγούστου 2007 (UTC)

και ξανά υπεροχικότητα

Αντέγραψα από τη σελίδα συζήτησής μου και την απάντηση του Dr Moshe. Ευχαριστίες και στους δυο που ανταποκριθήκατε, καλύπτοντας και το μακρυνό αλλά και το πρόσφατο παρελθόν. Και πάλι με εντυπωσιάσατε. Προφανώς είναι λέξη που υπάρχει, έστω ως νεολογισμός, αλλά με ρίζες που υπήρχαν από παλαιά. Συνεπώς, ωραία και καλά όσα έγραψα παραπάνω, αλλά δεν ισχύουν για αυτή τη λέξη. --Focal ^Point 18:32, 6 Αυγούστου 2007 (UTC)