Συζήτηση:Μεταγενέστερο όνομα

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Καταρχάς να πω εδώ ότι ο τίτλος του λήμματος μάλλον δεν είναι ο πλέον κατάλληλος... Εναλλακτική δεν έχω, ελλείψει και αναλυτικών γνώσεων της ελληνικής, αλλά στην παρούσα φάση τον βρίσκω λάθος... Παρομοίως και η πρώτη πρόταση που παραπέμπει περισσότερο σε ορισμό λεξικού παρά ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια... Επίσης, τα "μεταγενέστερα ονόματα" δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο οπότε στον τίτλο του λήμματος θα πρέπει να προστεθεί και η παράμετρος Χ (Ελλάδα)...--Montjoie-Saint-Denis !!! συζήτηση 21:19, 28 Ιανουαρίου 2015 (UTC)[απάντηση]

Τα ονόματά μας προέρχονται από την αρχαία ελληνική, από τη μεταγενέστερη ή ελληνιστική περίοδο, από τη μεσαιωνική περίοδο κτλ. Είναι μια χρονολογική-ιστορική κατηγοριοποίηση. Υπάρχουν βεβαίως κ άλλες κατηγοριοποιήσεις, για τις οποίες ελπίζω να γράψω προσεχώς. Ίσως επειδή δεν έχω γράψει με τη σειρά τα λήμματα να μπερδεύεσαι, αγαπητέ Montjoie-Saint-Denis. Το «μεταγενέστερα ονόματα» δεν γνωρίζω να υπάρχει σε άλλες γλώσσες. Γιατί κάθε γλώσσα έχει τη δικιά της ιστορία. Εναλλακτικά θα μπορούσα να γράψω «ελληνιστικά ονόματα», αλλά τότε το μυαλό όλων μας δεν θα πήγαινε στα εβραϊκά κ ρωμαϊκά ονόματα που εισήχθησαν στην περίοδο αυτή Sarantis ko (συζήτηση) 21:44, 28 Ιανουαρίου 2015 (UTC)[απάντηση]
Δες εδώ «Εισαγωγή» τη χρήση του όρου «μεταγενέστερο» στο λεξικό του Μπαμπινιώτη, σ. 9, § 6.5· σ. 10, § 6.10 κτλ. Sarantis ko (συζήτηση) 13:34, 29 Ιανουαρίου 2015 (UTC)[απάντηση]

Κι εγώ έχω κάποιες αμφιβολίες για τον τίτλο: η λέξη "μεταγενέστερο" είναι κανονικά σχετικός όρος και χρειάζεται αναφορά σε κάτι άλλο ("μεταγενέστερο του Χ"). Έτσι χρησιμοποιείται και στην εισαγωγή του Μπαμπινιώτη που αναφέρεται παραπάνω ("...αρχαία, μεταγενέστερη ή μεσαιωνική...").

Φυσικά, πολλές φορές κάποιες λέξεις/φράσεις αποκτούν συγκεκριμένο νόημα λόγω χρήσης (π.χ., "μοντέρνα τέχνη" λαμβάνεται να αναφέρεται σε συγκεκριμένη περίοδο και συγκεκριμένο πλέγμα αντιλήψεων και όχι σε "τέχνη της παρούσας περιόδου"), αλλά ψάχνοντας με το Google, δεν βρήκα χρήση του όρου "μεταγενέστερο όνομα" ανεξάρτητο κάποιας πιο απόλυτης χρονικής αναφοράς. Κατ'ακρίβειαν, βρήκα παράδειγμα με καθαρά διαφορετική έννοια ("Στις πινακίδες της Γραμμικής Β το μεταγενέστερο όνομα Ἀνδροφόντης...")[1].

Αν έχει πάρει, όντως, αυτή την έννοια, τότε η προσθήκη κάποιας σχετικής αναφοράς στη λήμμα θα ήταν χρήσιμη. Αν όχι, χρειάζεται ένας πιο ακριβής όρος, και το "ελληνιστικό όνομα" πιστεύω δεν είναι άσχημο. Όσο για την αντίρρηση του Sarantis ko, προσωπικά, το "μεταγενέστερο όνομα" πάλι δεν φέρνει στο μυαλό εβραϊκά ή ρωμαϊκά ονόματα, αλλά καταλαβαίνω, τουλάχιστον, ότι αναφέρεται σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

TastyChikan (συζήτηση) 12:38, 15 Φεβρουαρίου 2017 (UTC)[απάντηση]
Για την ύπαρξη του όρου «μεταγενέστερη Ελληνική», που χαρακτηρίζει την περίοδο ανάμεσα στην αρχαία ελληνική κ τη μεσαιωνική ελληνική, δείτε, αγαπητέ TastyChikan (συζήτηση), την παρέμβαση του Δρα Moshe για τους ισοδύναμους όρους Ελληνιστική Κοινή, Αλεξανδρινή Κοινή και μεταγενέστερη Ελληνική εδώ. Τον όρο «μεταγενέστερο όνομα» τον πήρα από τον Μπαμπινιώτη και το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας. Γράφει, λ.χ., το «Λεξικό» (σ. 975): Κυριάκος [ετυμ. μτγν. κύρ. όν. < επίθ. κυριακός … ]· Κύριλλος [ετυμ. μτγν. κύρ. όν. < αρχ. κύριος …]. Αν μου πείτε πώς μπορώ να ανεβάσω εικόνα της σ. αυτής νομίζω ότι θα εξαλειφτεί κάθε απορία σας. Επίσης, μπορείτε να δείτε τη χρήση του όρου «μεταγενέστερο όνομα» στο «Κύριλλος» κ.α. Sarantis ko (συζήτηση) 19:05, 7 Ιουλίου 2017 (UTC)[απάντηση]

«535 μ.Χ. (χρονιά που ο Ιουστινιανός αναγνωρίζει επίσημα την ελληνική ως γλώσσα της νομοθεσίας, και γενικά της διοίκησης της αυτοκρατορίας, στη θέση της λατινικής). Την άποψη αυτή υποστηρίζουν οι Ρόμπερτ Μπράουνιγκ, Στυλιανός Γ. Καψωμένος, Γεώργιος Χατζιδάκις κ.ά. Πρόκειται και πάλι για ένα ιστορικό γεγονός με γλωσσικές προεκτάσεις κτλ.»

α) ελπίζω να μην υποστηρίζεται ότι οι Μπράουνιγκ, Καψωμένος και Χατζιδάκις υποστηρίζουν ότι «ο Ιουστινιανός αναγνωρίζει επίσημα την ελληνική… στη θέση της λατινικής».

β) «Πρόκειται και πάλι για ένα ιστορικό γεγονός με γλωσσικές προεκτάσεις». Ποιο γεγονός ; νόμος ad hoc ; με πρόθεση συγκεκριμένης ρύθμισης ;

γ) υποθέτω ότι πρόκειται για την έκδοση των «Νεαρών». Οι γραμμένες στα Ελληνικά «Νεαρές» αποτελούσαν ούτε καν το ένα τέταρτο της Ιουστινιάνειας νομοθεσίας και εκδόθηκαν για να συμπληρώσουν ορισμένα κενά δικαίου που υπήρχαν στο κύριο σώμα της –το γραμμένο στα Λατινικά. Καμιά αναγνώριση δεν υπήρξε εκ μέρους του Ιουστινιανού ως προς την γλώσσα και –κυρίως– την ιδεολογία της νομοθεσίας και της διοίκησης, έμεναν πάντα ρωμαϊκές. --Ignoto (συζήτηση) 16:38, 8 Ιουλίου 2017 (UTC)[απάντηση]

Διορθώστε/συμπληρώστε όπου νομίζετε, παραθέτοντας τις πηγές σας. Εγώ προσωπικά δεν υποστηρίζω τίποτα. Αναφέρω τι λένε τα βιβλία. (Αν κ κανονικά αναγνωρίζω ότι θα έπρεπε αυτά τα ζητήματα να τίθενται στο οικείο λήμμα της Ελληνιστικής κοινής. Ως προς αυτό ομολογώ ότι, αν και πρόθεσή μου ήταν να διευκρινιστεί από πότε έως πότε μιλάμε για μεταγενέστερη ελληνική, και συνεπώς για μεταγενέστερα ονόματα, δηλ για τα ονόματα που εισήχθησαν κατά την περίοδο αυτήν στην ελληνική γλώσσα, μάλλον έκανα λάθος ανοίγοντας εδώ το αυτό θέμα.) Sarantis ko (συζήτηση) 18:51, 8 Ιουλίου 2017 (UTC)[απάντηση]
Για τα θέματα που αναφέρεις σχετικά με τον Μπράουνιγκ, Καψωμένο κτλ, όπως κ για τον Ιουστινιανό παραπέμπω πρόχειρα: Μ Μαργαρίτη-Ρόγκα, Δ Κυριαζής κ.ά., Ελληνική γλώσσα ΙΙ, σ 16 κεξ εδώ.

Ρίξε όμως μια ματιά εδώ στην σελίδα 381 : Latin was still the language of the higher bureaucracy, the law schools, and some parts of the empire. -- Ο δε John Julius Norwich στο "Βυζάντιο, οι πρώτοι αιώνες" μας ξαναλέει αυτό που μάθαμε στο σχολείο : Ο Ηράκλειος ήταν εκείνος που επέβαλε τη χρήση των ελληνικών, καθιστώντας τα επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας. (εκδ. INTERED, σελ.313). --Άλλωστε θα ήταν πολύ περίεργο να συντάξει την νομοθεσία του ο Ιουστινιανός το 529 στα λατινικά και να καταργήσει την γλώσσα αυτή το 534.--Ignoto (συζήτηση) 23:01, 8 Ιουλίου 2017 (UTC)[απάντηση]

  1. «Η ΙΕ ρίζα *h2ner- = «άνδρας»». smerdaleos blog. 8 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2017.