Συζήτηση:Αφτί

	Αυτό το λήμμα είναι στο πλαίσιο ενδιαφέροντος της «Βικιεπιχείρησης Ιατρική», μια προσπάθεια για την βελτίωση και εμπλουτισμό της Βικιπαίδειας με λήμματα που αφορούν αυτό τον τομέα. Για να συμμετάσχετε και εσείς στη Βικιεπιχείρηση, επισκεφτείτε τη σχετική σελίδα όπου μπορείτε να συμμετάσχετε στη συζήτηση και να δείτε ανοιχτά ζητήματα για εργασία.
Προς επέκταση	Αυτό το λήμμα αποτιμήθηκε ως τάξης Προς επέκταση κατά την κλίμακα ποιότητας.

	Αυτό το λήμμα είναι αντικείμενο της Επιχείρησης Αποτίμησης Ζωτικών Λημμάτων, μιας συλλογικής προσπάθειας για την αποτίμηση και δημιουργία στατιστικών για τα λήμματα ζωτικής σημασίας της Βικιπαίδειας.
Προς επέκταση	Αυτό το λήμμα αποτιμήθηκε ως λήμμα προς επέκταση κατά την κλίμακα ποιότητας.

Αφτί

Δεν αφήνουμε κατά μέρος τον Μπαμπινιώτη με τις ακρότητές του;--Dipa1965 20:23, 24 Σεπτεμβρίου 2009 (UTC)

Και τα (σποραδικά) σφάλματά του θα πρόσθετα! Όχι αφτί, προς Θεού, η λέξη προέρχεται από το αρχαίο "ους", που είναι το "φ" εδώ; --Ttzavaras 20:51, 24 Σεπτεμβρίου 2009 (UTC)

Φαίνεται θα έχουμε διαφωνία με το:

Όπως από παλιά απέδειξε ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις, το αρχικό οὖς δεν θα μπορούσε ποτέ να δώσει τύπο αυτί. Το νεοελληνικό αφτί προήλθε, όπως δίδαξε ο ίδιος, ως εξής: από το υποκοριστικό ὠτίον και ιδικότερα από τον πληθυντικό του τὰ ὠτία προήλθε στη συμπροφορά του τύπου ταουτία, ο οποίος φωνητικώς εξελίχθηκε σε ταφτία (το ου προφέρθηκε φ). Από τον τύπο ταφτία περάσαμε στο τ' αφτιά, από όπου μετά ο ενικός τ' αφτί. Ο αρχικός τύπος οὖς δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον τύπο αυτί.

Προτείνω να μπει μόνο με πηγή. Μαχητής της Φωτιάς^{Όγκνι Κάι} 17:08, 29 Απριλίου 2011 (UTC)

Δεν θα έχουμε διαφωνία. Σωστός τύπος είναι "αφτί", θα μετακινήσω και το λήμμα υπό αυτό τον τίτλο: Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Π. Δρανδάκη, τ. Στ', σελ. 363. Mea culpa οι αναστροφές. --Ttzavaras^{συζήτηση} 17:16, 29 Απριλίου 2011 (UTC)

Ας υποθέσουμε ότι αποδεχόμαστε 100% τις απόψεις ότι η σωστή ορθογραφία είναι με «φ» (και με «β» αυτή του ωού).

• Ποια είναι η επικρατούσα ορθογραφία;
• Ποια είναι η διδασκόμενη στην πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια εκπαίδευση ορθογραφία;
• Ποιος είναι ο ρόλος της Βικιπαίδειας;
  • Να διδάσκει τη «σωστή» ορθογραφία σύμφωνα με τους γλωσσολόγους; ή
  • Να καταγράφει την πραγματικότητα με αντικειμενικό τρόπο;

Αφού απαντήσουμε στις ερωτήσεις αυτές, θα έχουμε και την απάντησή μας. --Focal ^Point 18:10, 6 Μαΐου 2011 (UTC)

Πιστεύω πως και ετυμολογικά η ορθογραφία "αυτί" είναι ορθότερη καθώς από τον τύπο "ταφτία" είναι πιο λογικό το "αφ" που ακούγεται να γράφεται με αυ μιας και προέρχεται από τον τύπο "ταουτία" και καθώς η δίφθογγος "αυ" στα αρχαία ελληνικά προφερόταν "au" δηλαδή κάτι ανάμεσα σε "αφ" και "αου". Και επίσης πως είναι δυνατόν να κάνανε λάθος όλοι οι Έλληνες εδώ και δεκάδες χρόνια στην ορθογραφία της λέξης "αυτί"; --Stelios2267 (συζήτηση) 15:07, 8 Αυγούστου 2013 (UTC)

Το αφτί αφορά το πτερύγιο μόνο (απτό-αφή-φ που κάνουν τα δάχτυλα όταν τρίβουμε απαλά τις ρώγες μεταξύ τους), ενώ το αυτί είναι το όργανο της αίσθησης της ακοής (αυ, οη = φωνήεντα, ήχος που ταξιδεύει ξεχωρίζοντας από τον θόρυβο του περιβάλλοντος). Άποψή μου.   ManosHacker 15:39, 8 Αυγούστου 2013 (UTC)

Δυστυχώς, αγαπητέ Μάνο, η εικασία αυτή είναι όμορφη αλλά παρετυμολογική και χωρίς επιστημονική στήριξη. Αγαπητέ Στέλιο, παρακαλώ συμβουλευτείτε ετυμολογικό λεξικό, για να δείτε την προέλευση της λέξης· δεν είναι συνετό να βασίζεστε στη διαίσθηση, ειδικά αν δεν είστε εξοικειωμένος με την ιστορική φωνολογία τής Ελληνικής.

Ανασκοπώντας το ζήτημα, σέβομαι τις προτιμήσεις όσων έχουν συνηθίσει να γράφουν αυγό και αυτί, όμως αυτές οι συνηθισμένες γραφές δεν είναι ετυμολογικά δικαιολογημένες. Το λάθος αυτό είναι διαπιστωμένο από παλιά, αλλά η οξυμμένη φάση τού γλωσσικού ζητήματος δεν επέτρεψε να αντιμετωπιστεί νηφαλιότερα, διότι ορισμένοι νόμιζαν ότι οι γραφές αβγό, αφτί επιβλήθηκαν από τους δημοτικιστές με σκοπό την κατάργηση της γραφής των διφθόγγων. Ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης είχε υπερασπιστεί επανειλημμένα την ετυμολογική ορθότητα των γραφών αβγό, αφτί, κάτι που συχνά αγνοούν μερικοί σήμερα, νομίζοντας άστοχα ότι πρόκειται για καινούργια γραφή.

Μένοντας στα ετυμολογικά στοιχεία, ορισμένοι έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι το αρχ. δωρικό αὖς έδωσε το νεοελληνικό αυτί. Εντούτοις, όπως προκύπτει από τις πηγές, ο αρχαϊκός αυτός τύπος, όπως και ο πληθ. ὤFατα και επίσης ο δωρικός τύπος ὦς δεν διασώθηκαν στη γλώσσα αλλά περιθωριοποιήθηκαν ήδη από την κλασική εποχή. Συμπέρασμα: Ο μεσαιωνικός και νεοελληνικός τύπος ἀφτί(ον) δεν προέρχεται από το αρχαϊκό αὖς, το οποίο δεν είχε πλέον παρουσία και λειτουργικό ρόλο στη γλώσσα.

Αφετηρία του υπήρξε το υποκοριστικό ὠτίον του αρχ. οὖς και ιδιαίτερα η συνεκφορά τὰ ὠτία, η οποία κατά την όψιμη ελληνιστική περίοδο και μετά τον ιωτακισμό οδήγησε σε περαιτέρω φωνητική εξέλιξη: τα ωτία > *ταουτία [tautía] (με στένωση) > [tawtía] (με ημιφωνοποίηση) > *ταφτία (με αποκρυστάλλωση του ημιφώνου ως αήχου χειλοδοντικού αντί διχειλικού) > τ’ αφτία (με επανανάλυση της συνεκφοράς, που οδήγησε σε ανασυλλαβισμό) > αφτία / (ενικός) αφτί. Το γεγονός ότι η συνεκφορά τού πληθυντικού υπήρξε η αφετηρία τής πορείας αυτής φαίνεται από άφθονες μεσαιωνικές μαρτυρίες και κείμενα. Ως εκ τούτου, πουθενά στη διαδρομή τής λέξεως δεν υπήρξε αρχαία δίφθογγος αυ, την οποία θα διατηρούσαμε λόγω ιστορικής ορθογραφίας.

Όλοι οι ιστορικοί γλωσσολόγοι σήμερα συμφωνούμε ότι αυτή ήταν η ετυμολογική παραγωγή. Ευχαριστώ. Dr Moshe 20:45, 8 Αυγούστου 2013 (UTC)

Επιστημονικώς σημαίνει βέβαια και με αυστηρά κριτήρια με τα οποία προσπαθούμε να κατανοήσουμε και να κατατάξουμε κάτι πολύπλοκο, και κάποιες σχολές κάνουν αποδεκτά μερικά μόνο κύρια κριτήρια, πίσω από τα οποία οι ειδικοί νιώθουν ασφαλείς. Η γλώσσα είναι ζωντανό πράγμα και βρίσκει τον δρόμο της και μέσα από την αίσθηση. Ένα κανάλι μέσα από το οποίο φιλτράρεται ή ενισχύεται ο λόγος είναι η ανθρώπινη έκφραση του προσώπου κατά την εκφορά του λόγου, η αίσθηση δηλαδή που αυτή γεννά στην όψη αυτού που εκφέρει τον λόγο (το β μπορεί να ζωγραφίσει στο πρόσωπο την απέχθεια με ανασήκωμα του άνω χείλους και θέαση των άνω ούλων - συνοδεύοντας κάτι σαν το "ρούφα το αβγό σου" - ενώ το υ κρατά την ευγενική έκφραση στο πρόσωπο όταν εκφέρεται το αυγό). Άλλο κανάλι, ισχυρότατο επίσης, είναι οι συνειρμοί που γεννά ο λόγος σε οποιοδήποτε επίπεδο τάξης του λόγου. Υπάρχουν σχολές που στηρίζουν τέτοιες θέσεις ως συνιστώσες, και δεν βλέπω να λαμβάνονται υπόψιν από όλους τους ειδικούς, άρα πολλοί εξ' αυτών έχουν επιστημονικό δρόμο μπροστά τους, κατά τη γνώμη μου. Εμμένω στην άποψή μου ως βιωματική και την στηρίζω να υπάρχει στη σελίδα συζήτησης. Στη μπροστινή σελίδα, στο λήμμα, αυτά μιας και δεν τα στηρίζω με πηγές, είναι πρωτότυπη έρευνα και δεν έχουν θέση. Η συναισθησία, όχι ως ασθένεια αλλά ως κάτι που ως έναν βαθμό μας επηρεάζει όλους, μπορεί να διδάξει προς την κατεύθυνση της κατανόησης όσων λέω, όπως επίσης και αυτή η προσθήκη μου στο λήμμα για τη γεύση, που δείχνουν πόσοι παράγοντες σε άλλες διαστάσεις του εγκεφάλου μας επηρεάζουν τα ως πρότινος θεωρούμενα ως απόλυτα που εδράζουν εκεί.   ManosHacker 22:32, 8 Αυγούστου 2013 (UTC)

Για ποιόν λόγο να είναι ορθώτερη η γραφή "αφτί"; Η ετυμολογία τής λέξεως έχει ως εξής: ὠτίον < πληθ. τα ὠτία < ταουτία < ταουτιά < τ'αυτιά, εξ ού και ο ενικός αριθμός "αυτί". Όπως και με την γραφή "αυγό", στην ετυμολογική πορεία τής λέξεως υπάρχει το "υ" και ο φθόγγος "ου"-"αου". Η γραφή "αφτί" είναι τελείως φωνητική απόδοση τής λέξεως, και όσο θα μπορούσε να πή κανείς ότι το "φ" κάνει την ανάγνωση απλούστερη και άρα είναι η γραφή που πρέπει να προτιμηθή καθώς το "αυ" μπορεί να διαβασθή και ως "αβ" και ως "αφ", τόσο θα μπορούσε να πή κανείς ότι εφόσον υπάρχει το υ και ο φθόγγος "αου" στην εξελικτική πορεία τής λέξεως, τότε είναι αυτή η μορφή που πρέπει να προτιμηθή. Προσωπικά, εγώ είμαι υπέρ τής γραφής "αυτί", λόγω και τής αισθητικής αξίας που έχει αυτή η γραφή.

Αγαπητέ μου, έχω εξηγήσει παραπάνω ποια είναι η επιστημονική ετυμολόγηση της λ. αφτί, όπως καταχωρίζεται σε όλες τις γλωσσολογικές πηγές. Κατανοώ επίσης την αισθητική πλευρά που επικαλείστε και, φυσικά, έχετε κάθε δικαίωμα να τηρείτε τη γραφή τής προτιμήσεώς σας στα προσωπικά σας κείμενα. Στη συζήτηση του λήμματος αβγό αναφέρθηκα επιπλέον σε ορισμένους ακόμη παράγοντες, ενίοτε εξωγλωσσικούς, που δυσκολεύουν αρκετούς ομιλητές τής Ελληνικής να δεχτούν το πόρισμα της επιστήμης στην προκειμένη περίπτωση.

Σε αυτό το σημείωμα ήθελα να απαντήσω στο εύλογο ερώτημά σας, γιατί επιλέχθηκε το φ (και το β) για να αποδώσει την αποκρυστάλλωση του ημιφώνου, αφού αυτό θα μπορούσε να γίνει και με τη γραφή αυ. Η απάντηση σχετίζεται με τη φύση τής νεοελληνικής ορθογραφίας, η οποία είναι στη βάση της ιστορική, αλλά εξισορροπεί δύο ακόμη αρχές, όταν δεν παραβιάζεται η εν λόγω βάση. Πρόκειται για την αρχή τής απλογράφησης και την αρχή τής αμφιμονοσημαντότητας (Για τις αρχές αυτές βλ. ενδεικτικά Γ. Παπαναστασίου, Νεοελληνική ορθογραφία. Θεσσαλονίκη 2008: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, σ. 189-191).

Η αρχή τής απλογράφησης ή της απλούστερης γραφής δεν πρέπει να συγχέεται με την ευκολότερη γραφή, αλλά με τη γραφή που μπορεί να είναι περισσότερο προβλέψιμη και συστηματική. Εν προκειμένω, όπως έχουν διδάξει εξαρχής ο Γ. Χατζιδάκις, ο Μ. Τριανταφυλλίδης, ο Ε. Κριαράς, ο Ν. Ανδριώτης και άλλοι σχετικά με τη συστηματοποίηση της νεοελληνικής ορθογραφίας, οι δίφθογγοι αυ, ευ διατηρούνται μόνο στις λέξεις που έχουν κληρονομηθεί έτσι από την αρχαία γλώσσα ή σχηματίστηκαν κατά το λόγιο πρότυπο (π.χ. αυλή, αυτός, ευγενής, ευτυχία κ.ά.). Στις περιπτώσεις που έχουμε λεξικά δάνεια ή όρους με φωνητική μεταβολή υιοθετούμε ως απλούστερη τη γραφή φ, β κατά περίπτωση. Αυτός είναι ο λόγος που γράφουμε π.χ. καβγάς, στάβλος, γαβγίζω (αντί καυγάς, σταύλος, γαυγίζω, όπως συνηθιζόταν παλαιότερα) και φτηνός < εὐθηνός, βρίσκω < εὑρίσκω (αντί 'υτηνός, 'υρίσκω· μην παραξενεύεστε, αυτές οι γραφές ήταν συχνές προτού συστηματοποιηθεί η νεοελληνική ορθογραφία). Ο λόγος για τον οποίο η γραφή αυτή είναι απλούστερη σχετίζεται άμεσα με την αρχή τής αμφιμονοσημαντότητας: επιτρέπει μία και μοναδική αντιστοιχία φθόγγου-γράμματος, σε αντιδιαστολή προς τη διπλή δυνατότητα των διφθόγγων αυ, ευ. Για τον λόγο αυτόν οι γραφές αβγό, αφτί είναι, όχι μόνο ετυμολογικά σωστές, αλλά και ορθογραφικά συνεπέστερες (Για πιο εκλαϊκευμένη παρουσίαση των ανωτέρω βλ. επίσης Ε. Κριαρά, Τα πεντάλεπτά μου και άλλα γλωσσικά. Θεσσαλονίκη 1987: Μαλλιάρης-Παιδεία, σ. 156, 163).

Ελπίζω οι πληροφορίες αυτές να απαντούν στο ερώτημά σας. Ευχαριστώ. Dr Moshe 21:01, 12 Ιουνίου 2019 (UTC)

Στατιστικά

Από το google.gr:

• "αυτί" Περίπου 626.000 αποτελέσματα
• "αφτί" Περίπου 175.000 αποτελέσματα & «Μήπως εννοείτε: "αυτί"»

Θα πρότεινα την επαναφορά σε "αυτί" καθώς αυτή τη στιγμή είναι η επικρατούσα ονομασία. Και για να απαντήσω στα παραπάνω ερωτήματα, ο πρωταρχικός στόχος της Βικιπαίδειας δεν πρέπει να είναι να διδάξει αλλά να καταγράψει. *Αλέξανδρος 15:34, 10 Μαΐου 2011 (UTC)