Στρατηγίς των Λιμνίων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Στρατηγίς των Λιμνίων (Στρατηγίς τῶν Λιμνίων) αναφέρεται και Λίμνιες ή Λίμνια, ήταν διοικητική διαίρεση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ήταν από τα μικρά σε έκταση αλλά και συνοριακά Θέματα που αποκαλούνταν στρατηγίδες.

Η Άννα Κομνηνή την αναφέρει στην Αλεξιάδα σαν Θέμα και μία από τις περιοχές που δόθηκαν στον Βαλδουίνο της Βουλώνης με την Συνθήκη της Δεαβόλεως[1]. Αναφέρει ότι βρισκόταν στην Μεσοποταμία και αποτελούσε τμήμα του Δουκάτου της Έδεσσας, βρισκόταν μαζί με τη Στρατηγίς Αετού κοντά στην Έδεσσα[1] και κοντά στο Τελούχ. Ήταν αρχικά Θέμα, με έδρα ένα φρούριο ή κάστρο άγνωστο σήμερα ποιο, που με τη δημιουργία του Δουκάτου της Εδέσσης παρέμεινε έδρα στρατηγού αλλά ενσωματώθηκε σε αυτό.

Διοικητής των Λιμνίων αναφέρεται ο Αρμενικής καταγωγής Τζοβκ[2].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 [...]13.12.24 Ταῦτα μὲν τὰ ἐπὶ τάδε Συρίας κείμενα· τὰ δὲ ἀπὸ τῆς μέσης τῶν ποταμῶν θέματα, τὰ ἀγχοῦ που κείμενα τῆς πόλεως Ἐδέσης, τό τε θέμα τῶν Λιμνίων καὶ τὸ θέμα τοῦ Ἀετοῦ μετὰ πάσης τῆς ἑκάστου τούτων περιοχῆς[...], Άννα Κομνηνή, Αλεξιάς, βιβλίο 13
  2. Γεώργιος Α. Λεβενιώτης, Η πολιτική κατάρρευση του Βυζαντίου στην ανατολή, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 286