Στρίγγλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Στρίγγλες)

Η στρίγγλα (αρχαία ελληνικά: στρίξ), στη μυθολογία της κλασικής αρχαιότητας, ήταν ένα ανθρωποειδές πουλί που τρεφόταν με ανθρώπινη σάρκα και αίμα. Θεωρούταν επίσης σημαντικό πλάσμα των μαγισσών.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στριξ με θέα το Παρίσι από την κορυφή της Παναγίας των Παρισίων.

Εξωτερική εμφάνιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η στρίγγλα περιγράφεται ως ένα πουλί με μεγάλο κεφάλι, διαπεραστικό βλέμμα, γκριζωπά άσπρα φτερά[1] και γαμψά νύχια.[2]

Συμπεριφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η στρίγγλα ήταν ένα νυχτόβιο πλάσμα όπου κρεμόταν ανάποδα σαν νυχτερίδα και ούρλιαζε, αν και εμφανισιακά θύμιζε κουκουβάγια, σύμφωνα με έναν ελληνικό μύθο (300 π.Χ).[3]

Σε αργότερες εκδοχές του μύθου η στρίγγλα θήλαζε ανθρώπινα βρέφη όμως σύμφωνα με τους μύθους η τοποθέτηση σκόρδου στο μωρό την έδιωχνε αμέσως. Πολλές φορές οι στρίγγλες αναφέρονται και ως τα πρώτα βαμπίρ.

Στην περίπτωση των στριγγλών του Οβίδιου αναφέρεται ότι απομακρύνουν ένα βρέφος και τρέφονται με το αίμα του. Ο Οβίδιος θεωρεί πως τα όντα είναι προϊόντα μαγείας ή μετμφιεσμένες μάγισσες.[2]

Κλασικές ιστορίες αιμοδιψίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η στριξ στην μυθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τις Mεταμορφώσεις του Αντωνίνου Λιβεράλις, η στριξ ήταν μεταμόρφωση της Πολυφόντης. Αυτή και οι δυο γιοί της, ο Άγριος και ο Όρειος, μετατράπηκαν σε πουλιά ως τιμωρία για τον κανιβαλισμό τους. Όμως σε αυτήν την εκδοχή η στριξ δεν είχε το χαρακτηριστικό της αιμοδιψίας.

Η ιδέα ότι η στριξ ήταν επικίνδυνο πλάσμα εμφανίστηκε αργότερα λόγω της επιρροής από την αρχαία Ρώμη και τον Οβίδιο. Η νεοελληνική ονομασία της είναι στρίγγλα από το λατινικό strigula.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Λατινικά: canities
  2. 2,0 2,1 «P. Ovidius Naso, Fasti, book 6». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2023. 
  3. Antoninus Liberalis, Μεταμορφώσεων Συναγωγή 21, translated in Celoria (1992), summarized in Oliphant (1913)