Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στις όχθες του Σηκουάνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στις όχθες του Σηκουάνα
ΣκηνοθεσίαΑνρί-Ζωρζ Κλουζό[1][2][3]
ΣενάριοJean Ferry και Ανρί-Ζωρζ Κλουζό
ΠρωταγωνιστέςΛουί Ζουβέ[2][4][3], Συζί Ντελαίρ[2][5][3], Μπερνάρ Μπιλιέρ[2][4][3], Simone Renant[2][4][3], Σαρλ Ντουλέν[2], André Numès Fils, Ανέτ Πουάβρ, Bob Ingarao, Charles Blavette, Charles Lavialle, Charles Vissières, Κριστιάν Μαρκάν, Κλερ Ολιβιέ, Claudine Dupuis, Dora Doll, Εντουάρ Φρανκόμ, Fernand René, Franck Maurice, Φρανσουά Ζου, Γκαμπριέλ Γκομπέν, Georges Pally, Gilberte Géniat, Guy Rapp, Henri Arius, Henri Niel, Jacques Grétillat, Jean Daurand, Jean Dunot, Jean Hébey, Jean Sinoël, Jean Sylvere, Jeanne Fusier-Gir, Joëlle Bernard, Léo Lapara, Marcel Rouzé, Michel Seldow, Palmyre Levasseur, Paul Demange, Paul Temps, Πιέρ Λαρκί[2], Ραφαέλ Πατορνί, Ρειμόντ Μπουσιέρ[2], Ρενέ Μπλοσάρ, René Lacourt, Ρομπέρ Νταλμπάν[2] και Yvonne Claudie
ΜουσικήFrancis Lopez
ΔιανομήNetflix
Πρώτη προβολή10  Μαρτίου 1947
Διάρκεια107 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία
ΓλώσσαΓαλλικά

Στις όχθες του Σηκουάνα (Πρωτότυπος τίτλος: Quai des Orfèvres) είναι αστυνομική δραματική ταινία Γαλλικής παραγωγής του 1947 σε σκηνοθεσία Ανρί-Ζωρζ Κλουζό και πρωταγωνιστούν οι Σούζυ Ντελέρ, Μπερνάρντ Μπλιέρ και ο Λουί Ζουβέ.

Η Τζένη Λαμούρ είναι μία τραγουδίστρια του μουσικού θεάτρου και φιλοδοξεί ν' ανέβει ψηλότερα, κατακτώντας μέχρι και πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κινηματογράφο. Ο Μορίς Μαρτινό, είναι ο άντρας της, πιανίστας στο επάγγελμα, ο οποίος την ζηλεύει παράφορα, σε σημείο να της θέτει περιορισμούς στην επαγγελματική της δραστηριότητα. Όταν ο Μπρινιόν, ένας εκκεντρικός και διεστραμμένος επιχειρηματίας με πολλές διασυνδέσεις στον χώρο του θεάματος θα προσεγγίσει την Τζένη, εκείνη θα ενδώσει και ο ζηλιάρης σύζυγος θα γίνει έξω φρενών απειλώντας την ζωή του Μπρινιόν. Η Τζένη λέγοντας ψέματα στον Μορίς θα πάει στο σπίτι του Μπρινιόν για να τον δει. Ο Μορίς θα το ανακαλύψει και θα σπεύσει οπλισμένος να τους σκοτώσει, πλην όμως εισερχόμενος στο σπίτι του Μπρινιόν θα τον βρει ήδη νεκρό. Η τρίτη επισκέπτρια στο σπίτι του Μπρινιόν θα είναι η Ντόρα, φίλη του ζεύγους, η οποία πήγε για να καλύψει τα αποδεικτικά στοιχεία που άφησε η Τζένη. Έτσι οι τρεις πρωταγωνιστές θα βρεθούν μπλεγμένοι με το έγκλημα και θα προσπαθήσουν να βοηθηθούν μεταξύ τους. Την υπόθεση θα την αναλάβει ο επιθεωρητής Αντουάν, του διάσημου αστυνομικού τμήματος του Παρισιού, με την ονομασία Στην Οχθη του Σηκουάνα (Quai des Orfevres), ο οποίος μετά από συνεχείς έρευνες και ανακρίσεις θα φέρει τα πάνω κάτω και θα εντοπίσει τον πραγματικό δολοφόνο την παραμονή των Χριστουγέννων.

Η ταινία ηταν η πρώτη του Ανρί-Ζωρζ Κλουζό μετά από μια περιόδο 4 ετών, καθώς είχε σταμάτησει να δουλεύει ως σκηνοθέτης μετά την διαμάχη που είχε προκάλεσει η προηγούμενη ταινία του Το Κοράκι (1943), η οποία σήμαινε και το τέλος της συνεργασίας του με την ναζιστική εταιρεία παραγωγής Continental Films.[6]

Η ταινία κυκλοφόρησε στο Παρίσι στις 3 Οκωβρίου 1947 και ήταν δημοφιλής τόσο στο κοινό όσο και στους κριτικούς.[7] Κατά την επανέκδοση της ταινίας στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2002, συνέχισε να λαμβάνει επαίνους από κριτικούς ως μία από τις καλύτερες ταινίες του σκηνοθέτη. Η ταινία πήρε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και το βραβείο Edgar Allan Poe σαν καλύτερη ταινία.

Οι κριτικές ανασκόπησης στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes, δίνουν βαθμολογία θετικής έγκρισης σε ποσοστό 100%, με βάση 32 κριτικές και μέση βαθμολογία 8,34/10.[8]

  1. www.imdb.com/title/tt0039739/. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 www.cinematografo.it/cinedatabase/film/legittima-difesa/3729/. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=2176.html. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 www.metacritic.com/movie/quai-des-orfcvres-re-release. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  5. www.filmaffinity.com/en/film887046.html. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  6. Le Corbeau (Back cover). Henri-Georges Clouzot. New York City, United States: The Criterion Collection. 2004 [1942]. 227. 
  7. Borger, Lenny (2002). «Production Credits». Film Forum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2010. 
  8. «Οι κριτικές ανασκόπησεις της ταινίας». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]