Στάδιο Ένιο Ταρντίνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημοτικό στάδιο Ένιο Ταρντίνι
Il Tardini
Η μεγαλειώδης αψίδα στη είσοδο του σταδίου
Προηγούμενα ονόματαStadio Municipale (1922–1923)
ΙδιοκτήτηςΔήμος της Πάρμα
Είδοςστάδιο ποδοσφαίρου και rugby union venue
Χωρητικότητα27,906 (συχνά μόνο 22,352 επιτρέπονται)[1] θεατές
Διαστάσεις αγωνιστικού χώρου105 x 68 μ
ΕπιφάνειαΓρασίδι
Κατασκευή
Έναρξη εργασιών26 Δεκεμβρίου 1922
Εγκαίνια16 Σεπτεμβρίου 1923
Ανακαίνιση1990–1993
Κόστος κατασκευής₤477,000
ΑρχιτέκτοναςΕτόρε Λεόνι
Τοποθεσία
Χάρτης
ΔιεύθυνσηPiazzale Partigiani d'Italia, I-143123 Parma
Viale Partigiani d'Italia, 1
43123 Πάρμα, Ιταλία
Πάρμα
Ιταλία
Φορείς εκμετάλλευσης
Πάρμα Κάλτσιο 1913 (1923–σήμερα)
Εθνική Ιταλίας (ποδόσφαιρο ανδρών) (επιλεγμένοι αγώνες)
Commons page Πολυμέσα

Το Στάδιο Ένιο Ταρντίνι, που συνήθως αναφέρεται ως Il Tardini, είναι ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Πάρμα της Ιταλίας, που βρίσκεται κοντά στο κέντρο της πόλης, ανάμεσα στο κέντρο και τα τείχη της. Είναι το γήπεδο της Πάρμα Κάλτσιο 1913. Το στάδιο χτίστηκε το 1923 και πήρε το όνομά του από έναν από τους πρώην προέδρους της Πάρμα, τον Ένιο Ταρντίνι. Το στάδιο είναι το δέκατο ένατο μεγαλύτερο γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ιταλία και το δεύτερο μεγαλύτερο στην περιφέρεια Εμίλια-Ρομάνια με χωρητικότητα 22.352 θεατών. Το στάδιο είναι το έκτο παλαιότερο ιταλικό γήπεδο ποδοσφαίρου που χρησιμοποιείται ακόμα.

Το στάδιο ήταν μέρος της ανεπιτυχούς προσφοράς της Ιταλίας για το δικαίωμα να φιλοξενήσει το Γιούρο 2016 ενώ σχέδια για αύξηση της χωρητικότητας σε 31.397 θέσεις (30.225 για το τουρνουά) και στέγαση στις γωνίες και τα άκρα του σταδίου υποβλήθηκαν ως μέρος της προσφοράς. [2] Θα φιλοξενούσε αγώνες στη φάση των ομίλων και έναν αγώνα της φάσης των 16 και το κόστος της ανακαίνισης θα ήταν 40 εκατομμύρια ευρώ εάν είχε επιλεγεί η Ιταλία για να φιλοξενήσει το τουρνουά και η Πάρμα είχε επιλεγεί ως μία από τις εννέα διοργανώτριες πόλεις, μειωμένες από τις δώδεκα αρχικά υποψήφιες. Η UEFA επαίνεσε τις χερσαίες συγκοινωνιακές συνδέσεις της Πάρμα ως «πάνω από το σημείο αναφοράς», παρά το γεγονός ότι αυτό έγινε αντιληπτό ως αδυναμία του σταδίου από τους ιδιοκτήτες του συλλόγου, αλλά οι συνδέσεις του αεροδρομίου επικρίθηκαν καθώς η μόνη σύνδεση αεροδρομίου-γηπέδου ήταν να γίνει με λεωφορείο, αν και η αξιολόγηση του ίδιου του αεροδρόμιο της Πάρμα ήταν «λίγο πάνω από το σημείο αναφοράς». [3]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμα χρόνια (1922-1990)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είσοδος στην Tribuna d'Onore.

Το Ταρντίνι ήταν η ιδέα του Ένιο Ταρντίνι, ο οποίος ήταν πτυχιούχος Νομικής και πρόεδρος του συλλόγου από το 1921 έως το 1923, αλλά αν και μεγάλο μέρος της δουλειάς του ήταν η πολιτική, το πάθος του ήταν ο αθλητισμός. Τον Ιανουάριο του 1922, οι αρχές στην Πάρμα χορήγησαν στην ομάδα ένα ποσό 10.000 ₤ και ο Ταρντίνι προκάλεσε εθνικό διαγωνισμό για το σχεδιασμό του νέου σταδίου τον Φεβρουάριο του 1922. Για να συγκεντρώσει περαιτέρω κεφάλαια, ο Ταρντίνι πούλησε ένα οικόπεδο για 163.000 λίρες στη δημοτική διοίκηση. Ο σύλλογος προηγουμένως δεν είχε σταθερή έδρα. [4] Τον Σεπτέμβριο του 1922, η επιτροπή της Πάρμα δέχθηκε δύο έργα προς εξέταση: ένα του Ατανάσιο Σολντάτι και ένα του Ρικάρντο Μπαρτολομάσι, και οι δύο αρχιτέκτονες που εργάζονταν στην Πάρμα. Τα σχέδια του Σολντάτι στόχευαν στην αρχιτεκτονική απλότητα με κλασικά ελληνικά χαρακτηριστικά, ενώ ο Μπαρτολομάσι επέλεξε μια πιο βολική και μοντέρνα προσέγγιση.

Κανένας από τους δύο υποψήφιους δεν είχε πραγματοποιήσει το έργο του. Ήταν ο αρχιτέκτονας Ετόρε Λεόνι που υπέβαλε το τελικό προσχέδιο για το νέο στάδιο, αντλώντας επιρροή από τα γαλλικά και γερμανικά γήπεδα –ιδιαίτερα το Σταντ ντε Ζερλάν της Λυών– ενώ γιόρταζε ταυτόχρονα την ιστορία της Πάρμα. Στις 26 Δεκεμβρίου 1922, άρχισε η κατασκευή του σταδίου και τοποθετήθηκε η πρώτη πέτρα. Η δημοτική συνεισφορά στη συνέχεια αυξήθηκε σε £100.000 λόγω του δημόσιου χαρακτήρα του έργου. Ο Ταρντίνι πέθανε λίγο μετά, στις 16 Αυγούστου 1923, αλλά το στάδιο - που αρχικά ονομαζόταν Stadio Municipale - θα ονομαζόταν προς τιμήν του. Κατά τη δεκαετία του 1970, η χωρητικότητα του σταδίου ήταν περίπου 20.000. [5] [6] Το στάδιο διέθετε αρχικά μια πίστα ποδηλασίας που μετατράπηκε σε χωμάτινη πίστα στίβου το 1935, η οποία με τη σειρά της ενσωματώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980. [4] Ένα σύγχρονο σύστημα προβολέων εγκαταστάθηκε επίσης από την Azienda Elettrica Comunale το 1954. Η Tribuna Petitot – η κύρια κερκίδα – αναδιαρθρώθηκε πλήρως από τις δημοτικές αρχές μεταξύ του 1985 και του 1990 με ενισχυμένο μπετόν, αλλά ο σύλλογος άρχιζε να ξεπερνά το γήπεδό του και η εξωτερική επέκταση είχε γίνει ανέφικτη καθώς τα κτίρια κατοικιών κατέλαβαν τη γύρω περιοχή.

Ανακατασκευή βόρειων, νότιων και κύριων κερκίδων (1990–1993)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη από την Tribuna Est και του Curva Sud από το βορειοδυτικό τεταρτημόριο του γηπέδου.

Η άνοδος στη Σέριε A το 1990 απαιτούσε νόμιμο ελάχιστο όριο 30.000 θέσεων για οποιουσδήποτε συλλόγους έπαιζαν σε αυτήν την κατηγορία. Η χωρητικότητα του σταδίου εκείνη την εποχή ήταν μόλις 13.500 θέσεις. Εξετάστηκαν και οι δύο βιώσιμες επιλογές: η προσαρμογή του σημερινού γηπέδου και η κατασκευή νέου σε άλλο σημείο της πόλης. Μια κοινοπραξία υπέβαλε σχέδια για την κατασκευή ενός νέου σταδίου κοντά στο Μπαγκανζόλα, λίγα μίλια έξω από την Πάρμα, στις 14 Ιουνίου 1990. Η ιδέα εγκωμιάστηκε από τις αρχές της πόλης, αλλά η πολιτική αλλαγή στις αίθουσες της πόλης οδήγησε σε καθυστερήσεις στην έγκριση των σχεδίων. Κατά συνέπεια, στις 29 Μαΐου 1991 ο σύλλογος ψήφισε με ισχνή πλειοψηφία για την ανακαίνιση του σημερινού σταδίου. Πρώτα, η κερκίδα διευρύνθηκε, ενώ στη συνέχεια, η κατασκευή «αγγλικών» γωνιακών κερκίδων – κερκίδων που γεμίζουν τις γωνίες του σταδίου και κάνουν μια ορθογώνια βάση και με τις τέσσερις κερκίδες κοντά στον αγωνιστικό χώρο, αντικαθιστώντας έτσι το οβάλ σχήμα των κερκίδων που είχε διευκολύνει μια πίστα τρεξίματος στο προηγούμενο χρόνια – ξεκίνησε. Το Curva Nord, όπου κάθονται οι πιο αφοσιωμένοι οπαδοί του συλλόγου, αναπτύχθηκε εκ νέου με αυτό το στυλ μετά τον θρίαμβο της Πάρμα στο Κύπελλο Ιταλίας το 1992, προτού ολοκληρωθεί η απέναντι κερκίδα ένα χρόνο αργότερα.

Οι ανακαινίσεις ολοκληρώθηκαν τελικά το 1993, έχοντας ξεκινήσει το 1991, αλλά περαιτέρω σχέδια για τη βελτίωση του σταδίου εγκρίθηκαν από την πόλη στις 23 Δεκεμβρίου 1993 με τοπική χρηματοδότηση άνω των 12 δισεκατομμυρίων λιρών. Αυτή τη φορά το Tribuna Est ήταν ο στόχος. Το αποτέλεσμα της γενικής επισκευής του σταδίου –σχεδιασμένο από τους αρχιτέκτονες Στέφανο Ντέλλα Σάντα, Ιτάλο Τζέμι, Πάολο Σιμονέτι και Φαμπρίτσιο Φάμπρι– που ξεκίνησε την άνοιξη του 1991 οδήγησε σε μια σειρά ζητημάτων που σχετίζονταν με εισροές και εκροές χιλιάδων ανθρώπων. Άλλα προβλήματα ήταν η πολεοδομική θέση του γηπέδου και η συνακόλουθη αναγκαία κατασκευή του γηπέδου εντός μιας καθορισμένης περιμέτρου. Αυτό προκάλεσε δυσκολίες στην παροχή καλής θέας από όλα τα καθίσματα και σε επαρκή χαρακτηριστικά ασφαλείας. Ενώ οι πιο εντυπωσιακές διαφορές με το στάδιο ήταν η αύξηση της χωρητικότητας και η αφαίρεση της πίστας τρεξίματος, οι ανέσεις βελτιώθηκαν επίσης σημαντικά.

Σταδιακές αλλαγές (1993–2009)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι οπαδοί της Πάρμα έσκασαν μια φωτοβολίδα πριν από την εντός έδρας αναμέτρηση με την Ουτρέχτη για το Κύπελλο UEFA του 2001–02

Το 1997, το στάδιο εξουσιοδοτήθηκε να χωράει περίπου 28.000 θεατές, αν και στην πραγματικότητα υπήρχαν περίπου 29.200 φυσικές θέσεις. Στα τέλη Αυγούστου 1997, μετά την εγκατάσταση των κίτρινων καθισμάτων, η επίσημη χωρητικότητα του Στάδιο Ταρντίνι αυξήθηκε σε περίπου 29.000 θέσεις. Και πάλι το 1997, δίπλα στο Tribuna Petitot ολοκληρώθηκαν περαιτέρω εργασίες και κάτω από το περίπτερο, άνοιξε το Emporium μεγακατάστημα του συλλόγου, που πουλούσε επώνυμα προϊόντα. Το 2000 το εκδοτήριο εισιτηρίων μεταφέρθηκε στα μνημεία της εισόδου και η διάταξη του φόρουμ με τη δημιουργία ενός ξεχωριστού εστιατορίου και τραπεζαρίας κάτω από τις κερκίδες. Το 2002, μια συμφωνία μεταξύ της πόλης της Πάρμα και της ομάδας της Πάρμα A.C. σήμαινε ότι ο σύλλογος είχε μίσθωση του σταδίου για τριάντα χρόνια. Η συμφωνία έχει τεθεί σε ισχύ για να επιτρέψει στον σύλλογο να συνεχίσει την ανακαίνιση του σταδίου με στόχο τη βελτιστοποίηση των υπηρεσιών εντός του γηπέδου για τους φιλάθλους και τη μεγιστοποίηση της προσέλευσης και των εσόδων των αγώνων, αλλά πολλοί από τους στόχους που οραματίστηκαν ήταν ανέφικτοι λόγω της οικονομικής κρίσης της Παρμαλάτ, που ήταν μέρος του ίδιου εταιρικού ομίλου με την Πάρμα.

Παρά την οικονομική δυστυχία, ο σύλλογος –που τώρα ανασχηματίστηκε με το όνομα Πάρμα FC το 2004– προσπάθησε να συνεχίσει να εργάζεται για τους στόχους του και το καλοκαίρι του 2006 αφαιρέθηκε το πάνω μέρος της Tribuna Est ως προετοιμασία για μια νέα κερκίδα. Ο τραγικός θάνατος του οπαδού της Πάρμα, Ματέο Μπανιαρέσι, οδήγησε τους υποστηρικτές να αλλάξουν το όνομα του Curva Nord σε Curva Nord Ματέο Μπανιαρέσι προς τιμήν του. Στις 31 Μαρτίου 2008, ο Μπανιαρέσι, μέλος των Boys Parma 1977, μιας ομάδας με πάνω από 100 ultras της Πάρμα, χτυπήθηκε στο δρόμο για το Στάδιο Ολίμπικο του Τορίνο από ένα πούλμαν που μετέφερε τους αντίπαλους οπαδούς της Γιουβέντους, αν και η πρόθεση δεν είναι γνωστή. [7] Το 2006, η μέγιστη χωρητικότητα του γηπέδου μειώθηκε από 29.050 σε 27.906, αν και οι θεατές περιορίστηκαν σε 15.645 με το κλείσιμο του Curva Nord, του κάτω τμήματος της Tribuna Est και τη μείωση της χωρητικότητας της κύριας κερκίδας από τον σύλλογο κατά την διάρκεια παραμονής της για μία σεζόν στη Σέριε Β λόγω δομικών προβλημάτων.

Δυστύχημα, επένδυση και προσφορά για το Γιούρο 2016 (2009–σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Curva Nord κατά τη διάρκεια του αγώνα της Πάρμα εναντίον της Τζένοα στις 4 Μαΐου 2008.

Το γήπεδο δέχθηκε σημαντική επέκταση ενώ η ομάδα, βρίσκονταν υπό την ιδιοκτησία της Παρμαλάτ την δεκαετία του 1990, όταν η χωρητικότητα των θέσεων αυξήθηκε από περίπου 13.500 σε 29.050. Το 2006, η χωρητικότητα μειώθηκε σε 27.906 θέσεις ωστόσο μόνο 21.473 από αυτές ήταν εγκεκριμένες για εκδηλώσεις. Η επέκταση επέτρεψε σε έναν αριθμό αγώνων της Ιταλίας να παιχτούν στο Ταρντίνι. Σχέδια επέκτασης δημοσιοποιήθηκαν στην ανεπιτυχή προσφορά της Ιταλίας για να διοργανώσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2016, τα οποία θα έκαναν την χωρητικότητα του σταδίου 31.397.

Δομή και εγκαταστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα σχέδιο της διάταξης του Ταρντίνι

Ολοκληρωμένο το 1990, το Tribuna Petitot είναι η μεγαλύτερη κερκίδα και έχει τρία επίπεδα εσωτερικά. Το αποδυτήριο στεγάζεται στο ισόγειο. Ο πρώτος όροφος φιλοξενεί τα διοικητικά γραφεία του συλλόγου, καθώς και τα δημοσιογραφικά γραφεία, τις αίθουσες δεξιώσεων και την αίθουσα τιμών. Ενώ ο δεύτερος όροφος χρησιμοποιείται για την επιτήρηση και τον έλεγχο των υπηρεσιών ασφαλείας και για τη στέγαση των μέσων ενημέρωσης. Κατέχει περίπου 8.000 θέσεις, συμπεριλαμβανομένων 348 εταιρικών θέσεων και 148 στη γκαλερί τύπου. Το στάδιο στεγάζει επίσης το Emporium, όπου οι οπαδοί μπορούν να αγοράσουν επίσημα εμπορεύματα του συλλόγου. Οι μεγαλύτεροι οπαδοί του συλλόγου τείνουν να κάθονται στο Curva Nord και οι αντίπαλοι στο Curva Sud, που χτίστηκαν και οι δύο στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η περιοχή που χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα για τους φιλοξενούμενους οπαδούς μαζί με το Settore Ospiti, ήταν το Curva Sud Ospiti, το οποίο έκλεισε μετά από μια θανατηφόρα πτώση από έναν οπαδό της Βιτσέντσα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα το 2009, οπότε το γηπεδούχο τμήμα του Curva Sud φιλοξενεί προς το παρόν οπαδούς μόνο από το καλοκαίρι του 2011. [8] Το Tribuna Est, του οποίου η χωρητικότητα μειώθηκε το 2006 εν αναμονή της επέκτασής του, περιλαμβάνει την περιοχή των οπαδών με ειδικές ανάγκες.

Ακολουθεί μια ανάλυση των χωρητικοτήτων καθεμιάς από τις τέσσερις κερκίδες του σταδίου:

Κερκίδα Καθίσματα Εξουσιοδοτημένες
Tribuna Centrale Petitot 7.912 7.178
Tribuna Est 5.281 2.795
Curva Nord 7.445 6.500
Curva Sud 7.268 5.000
Σύνολο 27.906 21.473

160 θέσεις στο Tribuna Est προορίζονται για υποστηρικτές με ειδικές ανάγκες και 2.500 από τις θέσεις στο Curva Sud προορίζονται για οπαδούς της αντίπαλης ομάδας.

Μέλλον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του 2012, ο τότε πρόεδρος του συλλόγου Τομάσο Γκιράρντι σημείωσε ότι οι δύο αναβληθέντες εντός έδρας αγώνες του συλλόγου εκείνη την περίοδο θα είχαν προχωρήσει εάν όλες οι εξέδρες ήταν καλυμμένες και ότι η κάλυψη της καμπύλης έπρεπε να γίνει πραγματικότητα. Ο σύλλογος θα μπορούσε επίσης να επιλέξει να μετακομίσει σε νέο γήπεδο, αν και αυτό θα ήταν αντίθετο με τις δημόσιες δηλώσεις του Γκιράρντι. [9] Μάλλον προτίμησε να μιλήσει για το όνειρό του να ανακαινίσει το γήπεδο, ενώ ο διευθύνων σύμβουλος Πιέτρο Λεονάρντι μίλησε για δυνατότητα αγοράς του γηπέδου από τις αρμόδιες δημοτικές αρχές. [10] Τον Νοέμβριο του 2012, ο Λεονάρντι είπε ότι ήθελε «να βάλει τέλος στην κατάσταση όπου ο λαός μας, το 2012, πρέπει να παρακολουθήσει τον αγώνα στη βροχή» προσθέτοντας μια στέγη σε ακάλυπτα μέρη του σταδίου (δηλ. το Curva Sud και το Curva Nord). Υπάρχουν επίσης φήμες για μια πολύ πιο ακριβή ανακατασκευή 200 εκατομμυρίων ευρώ στην τοποθεσία του τρέχοντος σταδίου που περιλαμβάνει εμπορικό κέντρο, χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων, γυμναστήριο και πολυκινηματογράφο, αντί για μετακόμιση στα βόρεια της πόλης στο Μολετόλο ή το Μπαγκαντσόλα, όπως μερικές φορές συζητείται. Αυτό πιθανότατα θα απαιτούσε μια προσωρινή απομάκρυνση από την Πάρμα (πιθανώς στο Στάδιο Μάριο Ριγκαμόντι στη Μπρέσια), αλλά οποιαδήποτε ουσιαστική εργασία στο Ταρντίνι θα απαιτούσε σημαντικές εξωτερικές επενδύσεις. [11]

Αντί να ανακαινίσει το Ταρντίνι, η ηγεσία του συλλόγου επέλεξε να κάνει βελτιώσεις στο εξ ολοκλήρου ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο στο Κολέτσιο, το οποίο ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2012. Η δημοτική υποστήριξη για οποιοδήποτε έργο φαίνεται ιδιαίτερα απίθανη αφού ο Φεντερίκο Πιτσαρότι, που εξελέγη sindaco της Πάρμα τον Μάιο του 2012, απέκλεισε τη χρήση δημόσιου χρήματος τον Νοέμβριο του 2012. [12] Η κατάσταση ιδιοκτησίας των γηπέδων στην Ιταλία, όπου μόνο η Γιουβέντους έχει δικό της γήπεδο, θεωρείται ευρέως ως μη ικανοποιητική. [13] [14] [15]

Το στάδιο δεν πληροί τα πρότυπα αγώνων της UEFA και ως εκ τούτου δεν θα επιτρέπεται να φιλοξενεί αγώνες UEFA Champions League ή UEFA Europa League. Ο λόγος για αυτό είναι η ανεπάρκεια των εγκαταστάσεων αυτού του γηπέδου. Για παράδειγμα, οι πλάτες των καθισμάτων, οι οποίες πρέπει να είναι τουλάχιστον 30 εκατοστά ύψος είναι κάτω από την απαίτηση κατά 15 εκατοστά σε ορισμένες περιοχές του εδάφους. [16] Μια τέτοια βελτίωση θα απαιτούσε επένδυση τουλάχιστον 1.500.000 €. [17] Εκτός από την εγκατάσταση νέων καθισμάτων, τα αποδυτήρια, οι ιατρικές εγκαταστάσεις και η δυτική κερκίδα θα απαιτήσουν ανακαίνιση. Το κόστος αυτών των μέτρων σημαίνει ότι ο πιθανός οικοδεσπότης των ευρωπαϊκών αγώνων που θα παίξει ο σύλλογος θα είναι το Στάδιο Αλμπέρτο Μπράγκα της Μόντενα. [18]

Διεθνείς ποδοσφαιρικοί αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εθνική ομάδα της Ιταλίας δεν έχει εθνικό στάδιο και πολλές διαφορετικές εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται από τις ομάδες της σε όλα τα επίπεδα. Ένας από αυτούς τους χώρους είναι το Στάδιο Ένιο Ταρντίνι, αν και αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για επίσημους αγώνες λόγω της ανεπάρκειας των θέσεων. Αυτό οδήγησε στη μεταφορά του αγώνα Ιταλίας-Εσθονίας στο Στάδιο Αλμπέρτο Μπράλια στη Μόντενα, που πραγματοποιήθηκε στις 3 Ιουνίου 2011.[16] Δεν έχει επιλεγεί ως γηπεδούχος σε κανένα από τα μεγάλα τουρνουά που έχει φιλοξενήσει μέχρι σήμερα η Ιταλία: το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934, το Γιούρο 1968, το Γιούρο 1980 και το Παγκόσμιο Κύπελλο 1990, αλλά ήταν στον προσωρινό κατάλογο για την τελικά αποτυχημένη προσφορά για το Γιούρο 2016, παρά την αποτυχία να μπει στην αποτυχημένη λίστα προσφορών για τοΓιούρο 2012. [3][19] Τον Σεπτέμβριο του 2020, ο αγώνας της Μολδαβίας στο UEFA Nations League εναντίον του Κοσσυφοπεδίου διεξήχθη στο στάδιο καθώς η Μολδαβία δεν αναγνωρίζει το Κοσσυφοπέδιο. [20]

Εθνική Ιταλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ταρντίνι έχει φιλοξενήσει έξι πλήρεις διεθνείς αγώνες των Azzurri, πέντε από τους οποίους έχει κερδίσει η Ιταλία. [21] Το στάδιο είναι ένα από τα μόλις 50 που χρησιμοποιούσαν οι Ιταλοί για εντός έδρας αγώνες στην ιστορία τους και είναι ένα από τα δεκαπέντε πιο χρησιμοποιημένα. Οι δύο πρώτοι αγώνες που παίχτηκαν στο Ταρντίνι ήταν φιλικά πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο που αγωνίστηκαν από προπονητές που είχαν προηγουμένως διοικήσει τον σύλλογο – οι Αρίγκο Σάκι και Τσέζαρε Μαλντίνι. Οι άλλοι τρεις αγώνες έχουν παιχτεί κατά τη διάρκεια των τριών πιο πρόσφατων προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η νίκη επί της Ουγγαρίας ήταν ο τελευταίος αγώνας της Ιταλίας στην πορεία της η οποία της εξασφάλισε την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Ο αγώνας με τη Λευκορωσία παίχτηκε νωρίτερα στην πορεία της, αλλά ο θρίαμβος στην Πάρμα έστειλε τους Ιταλούς στην κορυφή του ομίλου τους. Ο πιο πρόσφατος ανταγωνιστικός διεθνής που έπαιξε στο Ταρντίνι ήταν προκαθορισμένος. Στις 29 Μαΐου 2012, το Ταρντίνι επρόκειτο να φιλοξενήσει το τρίτο του διεθνές φιλικό, φέρνοντας τους Ιταλούς εναντίον του Λουξεμβούργου, αλλά το παιχνίδι εγκαταλείφθηκε μετά από έναν θανατηφόρο σεισμό 5,8 Ρίχτερ 36 μίλια ανατολικά της Πάρμας. [22] [23] Ως ένδειξη τιμής στους 24 θανάτους που προκλήθηκαν από τον σεισμό, η Ιταλία έπαιξε φιλικό εναντίον της Γαλλίας στο Ταρντίνι στις 14 Νοεμβρίου 2012. Υποστήριξε επίσης μια πρωτοβουλία κατά της βίας κατά των γυναικών. [24] Μπροστά σε ένα ξεπούλημα πλήθος, η Γαλλία κέρδισε τον αγώνα με 2–1, προκαλώντας την πρώτη ήττα στην Ιταλία στο Ταρντίνι. [25]

Η Tribuna Est φαίνεται από την κεντρική κερκίδα.
Ημερομηνία Αντίπαλος Σκορ Παρουσία Διοργάνωση
27 Μαΐου 1994 Φινλανδία 2–0 16.714 Φιλικός
22 Απριλίου 1998 Παραγουάη 3–1 21.232 Φιλικός
6 Οκτωβρίου 2001 Ουγγαρία 1–0 20.545 Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2002 – Όμιλος UEFA 8
13 Οκτωβρίου 2004 Λευκορωσία 4–3 16.510 Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2006 – UEFA Group 5
14 Οκτωβρίου 2009 Κύπρος 3–2 15.009 Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2010 – Όμιλος UEFA 8
14 Νοεμβρίου 2012 Γαλλία 1–2 19.665 Φιλικός
26 Μαρτίου 2019 Λίχτενσταϊν 6–0 19.834 Προκριματικός όμιλος J του UEFA Euro 2020
25 Μαρτίου 2021 Βόρεια Ιρλανδία 2–0 0 Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2022 – UEFA Group C

Η ομάδα της Ιταλίας κάτω των 21 ετών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ταρντίνι έχει φιλοξενήσει δύο διεθνείς αγώνες των Azzurrini. [26] Ο δεύτερος από αυτούς ήταν ο δεύτερος των δύο αγώνων, που έληξε 2–2, ένα αποτέλεσμα αρκετό για να αποκλείσει τους Ιταλούς εκτός έδρας, αφού ο πρώτος αγώνας έληξε χωρίς τέρματα.

Ημερομηνία Αντίπαλος Σκορ Διοργάνωση
28 Ιανουαρίου 1987 Ανατολική Γερμανία 1–0 Φιλικός
9 Μαΐου 1990 Γιουγκοσλαβία 2–2 Προημιτελικός του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου Κ21 1990

Παρουσίες φιλάθλων στο πρωτάθλημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πληροφορίες σχετικά με αγώνες πρωταθλήματος που διεξήχθησαν στο Στάδιο Ένιο Ταρντίνι από την Πάρμα τα τελευταία 50 χρόνια στις δύο κορυφαίες κατηγορίες του συστήματος ιταλικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου παρατίθενται παρακάτω.

Μια γραφική αναπαράσταση των παρευρισκομένων στο Ταρντίνι από το 1986. Η κίτρινη γραμμή αντιπροσωπεύει το υψηλότερο της σεζόν, η μπλε γραμμή το μέσο όρο της σεζόν, η μαύρη γραμμή το χαμηλότερο της σεζόν και η πράσινη γραμμή τις πωλήσεις εισιτηρίων διαρκείας.
Η πολύχρωμη υποστήριξη της Πάρμα στο Curva Nord την ημέρα του αγώνα.
Σεζόν Μέσος όρος
1963 1962–63 Σέριε B [27] 6.147
1964 1963–64 Σέριε B [27] 6.028
1965 1964–65 Σέριε B [27] 5.531
1974 1973–74 Σέριε B [27] 10.538
1975 1974–75 Σέριε B [28] 8.105
1980 1979–80 Σέριε B [28] 9.543
1985 1984–85 Σέριε B [28] 8.414
1987 1986–87 Σέριε B [29] 11.243
1988 1987–88 Σέριε B [29] 10.292
1989 1988–89 Σέριε B [29] 7.155
1990 1989–90 Σέριε B [29] 10.039
Σεζόν Μέσος όρος Εισιτήρια διαρκείας
1991 1990–91 Σέριε A [30] 18.005 13.450
1992 1991–92 Σέριε A [30] 21.553 17.200
1993 1992–93 Σέριε A [30] 23.792 19.650
1994 1993–94 Σέριε A [30] 25.364 21.100
1995 1994–95 Σέριε A [30] 23.636 19.541
1996 1995–96 Σέριε A [30] 23.731 20.225
1997 1996–97 Σέριε A [30] 22.601 19.137
1998 1997-98 Σέριε A [30] 22.385 18.614
1999 1998–99 Σέριε A [31] 24.328 17.873
2000 1999–00 Σέριε A [31] 20.938 15.498
2001 2000–01 Σέριε A [31] 19.008 13.344
Σεζόν Μέσος όρος Υψηλότερος Χαμηλότερος Εισιτήρια διαρκείας
2002 2001–02 Σέριε A [32] 17.956 27.498 14.704 12.156
2003 2002–03 Σέριε A [33] 16.306 25.603 12.980 11.544
2004 2003–04 Σέριε A [34] 15.904 23.663 11.463 10.439
2005 2004–05 Σέριε A [35] 14.044 23.010 10.711 9.923
2006 2005–06 Σέριε A [36] 14.372 23.116 11.575 10.639
2007 2006–07 Σέριε A [37] 14.644 20.488 11.946 11.120
2008 2007–08 Σέριε A [38] 15.427 25.149 11.890 11.386
2009 2008–09 Σέριε B [39] 10.031 12.265 9.261 8.950
2010 2009–10 Σέριε A [40] 17.061 21.323 11.870 13.691
2011 2010–11 Σέριε A [41] 14.524 19.615 11.975 10.578
2012 2011–12 Σέριε A [42] 13.646 19.481 10.800 9.620
2013 2012–13 Σέριε A [43] 12.740 19.073 9.627 10.546
2014 2013–14 Σέριε A [44] 13.451 17.740 10.409 9.235
2015 2014–15 Σέριε A [45] 11.904 15.311 9.772 9.580
2016 2015–16 Σέριε Δ 10.972 14.512 10.378 10.089
2017 2016–17 Λέγκα Προ [46] 10.230 15.005 9.480 9.193
2018 2017–18 Σέριε B [47] 11.385 14.820 9.850 9.330

Άλλες χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη του Curva Nord από τη κεντρική κερκίδα.

Η ομάδα ράγκμπι της Πάρμα χρησιμοποιούσαν το Ταρντίνι στις πρώτες μέρες τους, συμπεριλαμβανομένης της ακμής τους τη δεκαετία του 1950, αλλά ο σύλλογος μετακόμισε στη συνέχεια στο Στάδιο Φρατέλι Τσέρβι την επόμενη δεκαετία. Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, η αυξανόμενη δημοτικότητα της ένωσης ράγκμπι στην Ιταλία σήμαινε ότι το σημερινό γήπεδο Στάδιο Φλαμίνιο γινόταν λιγότερο βιώσιμο ως έδρα για την Ιταλία και το Στάδιο Λουίτζι Φεράρις στη Γένοβα και το Ταρντίνι προτάθηκαν ως εναλλακτικοί χώροι αφού είναι στη Βόρεια Ιταλία, όπου το ράγκμπι είναι πιο δημοφιλές. Για το Πρωτάθλημα Έξι Εθνών 2012, χρησιμοποιήθηκε το Στάδιο Ολίμπικο, επίσης στη Ρώμη.

Το Ταρντίνι φιλοξένησε επίσης τον καθοριστικό αγώνα της διοργάνωσης αμερικανικού ποδοσφαίρου της Ιταλίας στις 8 Ιουλίου 1989 στο Superbowl Italiano IX της ιταλικής Football League. Το παιχνίδι έριξε τους Seamen Milano εναντίον των Frogs Legnano με τους Frogs Legnano να κερδίζουν με 39–33.

Στις 21 Δεκεμβρίου 2012, το Ταρντίνι επιλέχθηκε ως ο ουδέτερος χώρος για να φιλοξενήσει τον αγώνα της Serie A μεταξύ της Κάλιαρι και της Γιουβέντους λόγω της μη διαθεσιμότητας του γηπέδου του πρώτου, του Στάδιο Ις Αρένας. [48]

Μεταφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το στάδιο βρίσκεται σε κεντρική τοποθεσία στην πόλη της Πάρμα και απέχει 30 λεπτά με τα πόδια κατά μήκος της Viale Mentana, στη συνέχεια της Viale S. Michele πριν από μια αριστερά στροφή στον κυκλικό κόμβο στη Viale Partigiani d'Italia, από το σιδηροδρομικό σταθμό της Πάρμα, που βρίσκεται στο βόρειο άκρο του κέντρου της πόλης. Εναλλακτικά, τα λεωφορεία 8 ή 9 μπορούν και τα δύο να μετακινηθούν από το σιδηροδρομικό σταθμό στο στάδιο. [49] Η υπηρεσία λεωφορείου εξυπηρετεί επίσης όσους κάνουν χρήση του χώρου στάθμευσης Α1 έξω από την πόλη. Μια απευθείας οδήγηση προς το στάδιο περιλαμβάνει μια έξοδο στον Α1 στον κόμβο της Πάρμα. Η UEFA δήλωσε ότι ο τομέας μεταφορών της Πάρμα ήταν κάτι παραπάνω από ικανός να υποστηρίξει αγώνες του Γιούρο 2016. [3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Impianti» [Grounds]. ParmaCalcio1913.com (στα Ιταλικά). S.S.D. Parma Calcio 1913. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2015. 
  2. ↑ «Ecco le caratteristiche del progetto di ristrutturazione» [Here are the features of the renovation plans]. settorecrociatoparma.it. 16 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2010. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Bid Evaluation Report» (PDF). UEFA. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2010. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «La storia dello stadio "Ennio Tardini" di Parma (1923)» [The history of Parma's Stadio Ennio Tardini (1923)]. Associazione Parma Club Petitot. www.apcpetitot.it. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  5. ↑ «Figurine Crociate: Anno 1975–1976». Settore Crociato Parma. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2011. 
  6. ↑ «Figurine Crociate: Anno 1978–1979». Settore Crociato Parma. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2011. 
  7. ↑ Bandini, Paolo (31 Μαρτίου 2008). «Sadness and censure as violence blights the Scudetto again». The Guardian. guardian.co.uk. 
  8. ↑ «ABBONAMENTI, GLI EX CURVA SUD RINNOVANO SOLO AL TARDINI» [Season ticket holders, the ex-Curva Sud just renew at the Tardini]. stadiotardini.com. 23 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2011. 
  9. ↑ Gatti, Francesco (23 February 2012). «Parma, Ghirardi: "Le prossime tre partite decideranno la nostra stagione"». http://www.sportsbook24.net/?action=read&idnotizia=42435. 
  10. ↑ «E dopo la Tessera, lo stadio di proprietà...». stadiotardini.com. 23 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2011. 
  11. ↑ Majo, Gabriele (9 Νοεμβρίου 2012). «Tardini del futuro: ennesimo rattoppo o uno stadio tutto nuovo?» [Tardini of the future: another patch or a completely new stadium?]. ParmaSera (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2012. 
  12. ↑ «Il sindaco Federico Pizzarotti a StadioTardini.com: "C'è il centenario del Parma? Spero che la squadra e la società facciano il loro dovere"» [Mayor Federico Pizzarotti at StadioTardini.com: "It's Parma's centenary? I hope the team and the club do their duty"]. StadioTardini.com (στα Ιταλικά). 12 Νοεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2013. 
  13. ↑ Campanale, Susy (4 February 2012). «Calcio in the ice age». Football Italia (football-italia.net). http://www.football-italia.net/node/15382. Ανακτήθηκε στις 8 February 2012. 
  14. ↑ «Four things Serie A needs to do to become the most popular league in the world». 16 November 2011. http://forzaitalianfootball.com/2011/11/four-things-serie-a-needs-to-do-to-become-the-most-popular-league-in-the-world/. Ανακτήθηκε στις 8 February 2012. 
  15. ↑ «AC Milan chief adds to Italy's stadium debate». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 May 2014. https://web.archive.org/web/20140514105720/http://www.soccerex.com/industry-news/ac-milan-chief-adds-to-italys-stadium-debate/. Ανακτήθηκε στις 8 February 2012. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Tardini: sì in Italia, no in Europa» [Tardini: fit for Italy, not Europe] (στα Ιταλικά). Gazzetta di Parma. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2011. [νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ «LICENZA UEFA / QUANTO SCOTTANO QUEI SEGGIOLINI !» (στα it). 21 May 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 July 2013. https://web.archive.org/web/20130722154634/http://www.stadiotardini.com/2011/05/licenza-uefa-quanto-scottano-quei.html. Ανακτήθηκε στις 8 February 2012. 
  18. ↑ «Ghirardi: "Tardini non abilitato per le coppe europee. Oggi giocheremmo a Modena"». 
  19. ↑ «Euro 2012, 12 grandi inviti». Italian Football Federation. Απριλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2012. 
  20. ↑ «Nations league returns at last». The Straits Times. 3 September 2020. https://www.straitstimes.com/sport/football/nations-league-returns-at-last. Ανακτήθηκε στις 2 October 2020. «The only game to be moved was for political reasons - Moldova's refusal to recognise Kosovo as an independent nation means they will host their match in Parma, Italy.» 
  21. ↑ «Gare svolte in una città» [Matches contested by city]. FIGC (στα Ιταλικά). figc.it. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2011. 
  22. ↑ «A Parma Italia – Lussembourgo, ultimo test in casa prima di Euro 2012» (στα it). FIGC.it (FIGC). 21 April 2012. http://www.figc.it/it/204/31831/2012/04/News.shtml. 
  23. ↑ «Euro 2012: Italy friendly with Luxembourg cancelled following earthquake near Parma». The Daily Telegraph. 29 May 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 May 2012. https://web.archive.org/web/20120530023536/http://www.telegraph.co.uk/sport/football/competitions/european-championships-2012/9297743/Euro-2012-Italy-friendly-with-Luxembourg-cancelled-following-earthquake-near-Parma.html. 
  24. ↑ «France comes back to beat Italy 2–1 in friendly». Greenwich Time (Greenwich, Connecticut: Hearst Corporation). 14 November 2012. http://www.greenwichtime.com/sports/article/France-comes-back-to-beat-Italy-2-1-in-friendly-4037859.php. [νεκρός σύνδεσμος]
  25. ↑ «France surprise Italy with Bafétimbi Gomis winner in Parma». The Guardian (London). 15 November 2012. https://www.theguardian.com/football/2012/nov/15/italy-france-friendly-parma. 
  26. ↑ «Gare svolte in una città» [Matches contested by city]. FIGC (στα Ιταλικά). figc.it. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2011. 
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 27,3 «Attendance Statistics of Serie B 1962–63 to 1973–74». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 «Attendance Statistics of Serie B 1974–75 to 1985–86». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 29,3 «Attendance Statistics of Serie B 1986–87 to 1997–98». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 30,4 30,5 30,6 30,7 «Attendance Statistics of Serie A 1986–87 to 1997–98». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 «Attendance Statistics of Serie A 1998–99 to 2000–01». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  32. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2001–02». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  33. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2002–03». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  34. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2003–04». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  35. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2004–05». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  36. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2005–06». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  37. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2006–07». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  38. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2007–08». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  39. ↑ «Attendance Statistics of Serie B 2008–09». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  40. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2009–10». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  41. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2010–11». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  42. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2011–12». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2012. 
  43. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2012–13». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2012. 
  44. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2013–14». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2014. 
  45. ↑ «Attendance Statistics of Serie A 2014–15». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2015. 
  46. ↑ «Attendance Statistics of Lega Pro B 2016-2017». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2017. 
  47. ↑ «Attendance Statistics of Serie B 2017-2018». StadiaPostcards.com. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2018. 
  48. ↑ «Cagliari-Juve si giocherà al Tardini di Parma». Corriere dello Sport – Stadio (Sport Network). 19 December 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 February 2013. https://archive.today/20130218142047/http://www.corrieredellosport.it/calcio/serie_a/2012/12/19-289014/Cagliari-Juve+si+giocher%C3%A0+al+Tardini+di+Parma. 
  49. ↑ «Stadio Ennio Tardini». Football Italia. football-italia.net. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Στάδιο_Ένιο_Ταρντίνι&oldid=10387795"