Σρέτεν Ασάνοβιτς

Σρέτεν Ασάνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	22 Φεβρουαρίου 1931; Donji Kokoti
Θάνατος	3 Ιουνίου 2016;
Χώρα πολιτογράφησης	Μαυροβούνιο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας
	δεδομένα

Ο Σρέτεν Ασάνοβιτς (Sreten Asanović, 22 Φεβρουαρίου 1931 - 3 Ιουνίου 2016) ^[1] ήταν Μαυροβούνιος συγγραφέας, που καθιέρωσε το είδος του διηγήματος σε αυτήν τη χώρα.^[2] Ο Ασάνοβιτς γεννήθηκε στο Ντόνι Κόκοτι, κοντά στην Ποντγκόριτσα.^[3] Ολοκλήρωσε τη σχολή κατάρτισης εκπαιδευτικών, εστιάζοντας στην προσχολική εκπαίδευση.

Ο Ασάνοβιτς δημοσίευσε την πρώτη του ιστορία στο περιοδικό Νεανικό κίνημα (Omladinski pokret), στο οποίο είχε ήδη αρθρογραφήσει κριτικές ταινιών και είχε γράψει μια στήλη ("Από τις ζωές των διάσημων ανθρώπων"). Από το 1957 έως το 1960, ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού του Τίτογκραντ (Titograd) (Ποντγκόριτσ)) Συναντήσεις (Susreti).^[3] Ήταν συντάκτης του περιοδικού του Σαράγεβο Απελευθέρωση (Oslobodjenje) από το 1960 έως το 1962. Ήταν ο πρώτος αρχισυντάκτης του περιοδικού Ηχώ (Odjek) από το 1963 έως το 1965 και γραμματέας της Επιτροπής Πολιτισμού και Τέχνης στο Βελιγράδι από το 1965 έως το 1972 και αρχισυντάκτης του περιοδικού του Τίτογκραντ (Titograd) Δημιουργία (Stvaranje) από το 1973 έως το 1989.

Δημοσιευμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Dugi trenuci (Μεγάλες στιγμές). Τσέτινιε : Narodna knjiga (1956)
Ne gledaj u sunce (Μην κοιτάτε τον Ήλιο). Τσέτινιε: Obod (1960)
Igra Vatrom (Παίζοντας με τη φωτιά). Σεράγεβο: Svjetlost (1966)
Lijepa Smrt (Όμορφος θάνατος, με πρόλογο του Ράτκο Μπόζοβιτς). Τίτογκραντ: Graficki zavod - Luca (1971)
Opojno pice (Μεθυστικό ποτό, με πρόλογο του Μίλο Κράλι). Βελιγράδι: Ραντ (1977)
Noc na golom brdu ( Νύχτα στο γυμνό λόφο). Ζάγκρεμπ: Μλάντοστ (1980)
O kulturi i stvaralastvu (Σχετικά με τον πολιτισμό και την πράξη της δημιουργίας) (άρθρα). Βελιγράδι: Εργατικός Τύπος (1981)
Lice kao zemlja (Ένα πρόσωπο σαν τη γη, σε μια συλλογή ιστοριών του Γκόικο Άντιτς με πρόλογο της Μιριάνα Στρτσιτς). Νίκσιτς: Πανεπιστημιακή Λέξη (1988)
Putnik (Ταξιδιώτης, μυθιστόρημα). Τσέτινιε: Dignitas, 1994.
Martiri i pelegrini (Μάρτυρες και προσκυνητές). Ούλτσιν: Plima, 2000.
Επιλεγμένα έργα (τέσσερις τόμοι). Ούλτσιν: Plima (2003)
Nomina (Σπίτι). Ούλτσιν: Plima, 2006.
Zvijezde padaju ( Τα αστέρια πέφτουν, με πρόλογο και σενάριο του Γιόβαν Νικολαΐδης). Ζάγκρεμπ: NZCH και Plima.
Kratke price (Μικρή τιμή) ( διηγήματα ). Τσέτινιε, Ποντγκόριτσα: OKF και Pobjeda, 2015.

Άλλα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ασάνοβιτς εμφανίζεται στο Sablja (Sabre)(Σπάθη), μια ανθολογία ιστοριών που εκδόθηκε από τον Τσάμιλ Σίγιαριτς (Camil Sijaric) και δημοσιεύτηκε από τον Λούτσα. Παρείχε προλόγους, σενάρια και σημειώσεις στην Επιλογή των περιοδικών του 19ου αιώνα του Μαυροβουνίου (Selection of Montenegrin του 19ου αιώνα Travelogues) του Τσέντο Βούκοβιτς. Έχουν δοθεί παραστάσεις με τα ραδιοφωνικά δράματα του Ασάνοβιτς To je ta zvijezda (Είναι αυτό το αστέρι) και το Samo kisa i vjetar (Μόνο βροχή και άνεμος). Έχει γράψει σενάρια για ντοκιμαντέρ σχετικά με τον πολιτισμό του Μαυροβουνίου, την πόλη Τσέτινιε και τον σεισμό του 1979 το 1979. Ο Ασάνοβιτς ήταν πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων του Μαυροβουνίου (1973–1976), αντιπρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων της Γιουγκοσλαβίας (1976–1979), πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων της Γιουγκοσλαβίας (1979–1981), μέλος της συντακτικής επιτροπής του Λεξικογραφικού Ινστιτούτου του Ζάγκρεμπ και συντάκτης στο τμήμα λογοτεχνίας του.

Το έργο του Ασάνοβιτς περιλαμβάνεται σε εγχώριες και ξένες εγκυκλοπαίδειες, βιογραφίες και την ακαδημαϊκή βιβλιογραφία. Το βιβλίο Lijepa smrt έχει μεταφραστεί στα Αλβανικά (Vdekje e hieshme, Πρίστινα, Rilindija 1975), στα Μακεδονικά (Ubava smrt, Σκόπια, Μίσλα, 1977), στα ρωσικά (Raskazi, Μόσχα, Inostrana literatura 1977), στα Ρουμανικά (Frumoasa moarte, Βουκουρέστι, Univers 1978 ) και στα ιταλικά (La bella morte, Σαλέρνο-Ρώμη, Ripostes 1993). Οι ιστορίες του Ασάνοβιτς έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και ανθολογίες σε περισσότερες από 20 γλώσσες.

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Trinaestojulska nagrada Skupstine SR Crne Gore (το υψηλότερο εθνικό βραβείο του Μαυροβουνίου) για το βιβλίο Lijepa Smrt, 1972
Oslobodjenje Titograda (Βραβείο Απελευθέρωσης της Ποντγκόριτσα) για το καλύτερο λογοτεχνικό έργο (Igra vatrom), 1967
Goranova nagrada (Βραβείο Γκόραν) για το καλύτερο σερβο-κροατικό βιβλίο της χρονιάς (Noc na Golom Brdu), 1981
Βραβείο του Συμβουλίου Εκπαίδευσης του Μαυροβουνίου για το διήγημα "Dzelat" ("Εκτελεστής"), 1954
Βραβείο Συλλόγων Συγγραφέων του Μαυροβουνίου για τη συλλογή διηγήματος Dugi trenuci (Μεγάλες στιγμές), 1957
Stvaranje ( Creation Magazine ) Βραβείο για το "Uspravani konjanik" ("Ο κοιμώμενος ιππέας"), 1959
Μετάλλιο Αδελφότητας και Ενότητας, 1976

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ http://www.rtcg.me/kultura/pozoriste/130969/preminuo-sreten-asanovic.html
↑ «Zvijezde padaju». Pobjeda. 17 February 2009. http://www.pobjeda.me/arhiva/?datum=2009-02-17&id=158651. Ανακτήθηκε στις 23 October 2012.
↑ ^3,0 ^3,1 Boško Novaković (1971). Živan Milisavac, επιμ. Jugoslovenski književni leksikon (στα Σερβοκροατικά). Novi Sad (SAP Vojvodina, SR Serbia): Matica srpska. σελ. 22.

[1] ttp://www.rtcg.me/kultura/pozoriste/130969/preminuo-sreten-asanovic.html

[2] «Zvijezde padaju». Pobjeda. 17 February 2009. http://www.pobjeda.me/arhiva/?datum=2009-02-17&id=158651. Ανακτήθηκε στις 23 October 2012.

[Jugoslovenski_književni_leksikon-3] 3,0 ^3,1 Boško Novaković (1971). Živan Milisavac, επιμ. Jugoslovenski književni leksikon (στα Σερβοκροατικά). Novi Sad (SAP Vojvodina, SR Serbia): Matica srpska. σελ. 22.

[1]

[2]

[3]