Σπυρίδων Σπεράντζας
| Σπυρίδων Σπεράντζας | |
|---|---|
| Γέννηση | 1733 Κέρκυρα |
| Θάνατος | 1818 Τεργέστη |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Κίνημα | νεοκλασσικισμός, ρομαντισμός και Επτανησιακή Σχολή (ζωγραφική) |
| Είδος τέχνης | εικονογραφία |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | νεοκλασσικισμός, ρομαντισμός και Επτανησιακή Σχολή (ζωγραφική) |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σπυρίδων Σπεράντζας (Κέρκυρα 1733 - Τεργέστη 1818) ήταν Έλληνας ζωγράφος του νεοκλασικισμού και της εποχής του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Ο Σπεράντζας εισήγαγε την επτανησιακή σχολή στην περίοδο του ρομαντισμού. Οι Σπεράντζας, Νικόλαος Καντούνης και Νικόλαος Κουτούζης αντιπροσωπεύουν τη μετάβαση εκείνη στη ζωγραφική που καθόρισε τη νεότερη ελληνική τέχνη. Ο Σπεράντζας επηρεάσθηκε από τον Κουτούζη, όπως και από τους Νικόλαο Καλλέργη και Νικόλαο Δοξαρά. Ο γιος του, Μιχαήλ Σπεράντζας, ήταν επίσης γνωστός ζωγράφος, μαθητής του και συχνός συνεργάτης του. Ο Σπυρίδων Σπεράντζας ζωγράφισε πολλές νωπογραφίες.[1][2][3][4]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σπεράντζας γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Το όνομα της συζύγου του ήταν Διαμαντίνα. Ο Σπυρίδων Σπεράντζας αναφέρεται σε κερκυραϊκα αρχεία από το 1763 έως το 1781. Το 1765 ολοκλήρωσε την εικονογράφηση του τέμπλου του Ναού των Αγίων Αντωνίου και Ανδρέα στην πόλη της Κερκύρας. Το 1786 τον βρίσκουμε να έχει μεταναστεύσει με τη σύζυγό του στην Τεργέστη.[5]
Σύμφωνα με αρχεία της σερβικής κοινότητας της Τεργέστης, ο Σπυρίδων και ο γιος του εργάσθηκαν στη διακόσμηση του παρεκκλησίου στο κοιμητήριο των Ιλλυριών. Επίσης, το χρονικό διάστημα 1794-1796 ζωγράφισαν τον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος Τεργέστης. Ο Σπυρίδων ζωγράφισε επίσης το τέμπλο του Ναου του Αγίου Νικολάου των Ελλήνων στην Τεργέστη. Η οικογένεια του ζωγράφου είχε ένα κατάστημα εκκλησιαστικών ειδών στην πόλη.[6]
Ο γιος του, ο Μιχαήλ, διετήρησε καλές σχέσεις με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Περιστασιακά καθάριζε και συντηρούσε εικονίσματα. Ο εγγονός του Σπυρίδωνος ήταν επίσης ζωγράφος. Ο Σπυρίδων απεβίωσε στην Τεργέστη σε ηλικία 85 ετών.[7][8]
Η τέχνη του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σπεράντζας με τον γιο του μετέφεραν την εκλεπτυσμένη τέχνη της Κέρκυρας και της επτανησιακής σχολής στην Τεργέστη. Αντιπροσώπευε τον ελληνικό ρομαντισμό και ταυτοχρόνως το αντιτιθέμενο ρεύμα του νεοκλασικισμού. Ενίσχυσε μια στυλιστική μετάβαση στην ελληνική τέχνη, όπως αυτή εξελίχθηκε από την κρητική αναγεννησιακή σχολή στην επτανησιακή σχολή. Η τέχνη του επηρεάσθηκε από το περιορισμένο ρεύμα του ελληνικού ροκοκό, όπως το καθόρισαν ο Παναγιώτης Δοξαράς και ο γιος του Νικόλαος Δοξαράς ο νεότερος. Η ελληνική αυτή τέχνη επηρεάσθηκε από τη Βενετική Σχολή και αργότερα εξελίχθηκε εξαιτίας της εκθέσεώς της στον γαλλικό, αγγλικό και αυστριακό πολιτισμό. Τριάντα από τα έργα του σε καμβά και τρεις από τις νωπογραφίες του έχουν σωθεί.[9]
Εικονοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Σκελετός και άγιος -
Ο Άγιος Σπυρίδων -
Μερικά αξιόλογα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Ο αποκεφαλισμός του Ιωάννου του Προδρόμου», 1756, Αθήνα
- Τοιχογραφία στον Ναό του Αγίου Ελευθερίου στην Κέρκυρα
- Τοιχογραφία στον Ναό της Υψηλής Θεοτόκου στην Κέρκυρα
- Τοιχογραφία στον Ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Κέρκυρα
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Eugenia Drakopoulou (7 Αυγούστου 2021). «Sperantzas (Sperantsas) Spyridon». Institute for Neohellenic Research. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2021.
- ↑ Hatzidakis, Manolis· Drakopoulou, Eugenia (1997). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume B. Αθήνα: Center for Modern Greek Studies E.I.E. σελίδες 369–370. Unknown parameter
|name-list-style=ignored (βοήθεια) - ↑ Georgopoulou Verra, Myrto (1999). Holy Passion, Sacred Images, The Interaction of Byzantine and Western Art in Icon Painting. Αθήνα: S.U.N.Y., The University of Binghamton. σελ. 33. ISBN 9789602142578.
- ↑ Schmuck, Hilmar (2011). Greek Biographical Index Volume 1. Μόναχο: K.G. Saur Munchen. σελίδες 383, 43.
- ↑ Hatzidakis 1997, σσ. 369-370
- ↑ Hatzidakis 1997, σσ. 369-370
- ↑ Hatzidakis 1997, σσ. 369-370
- ↑ Drakopoulou, Eugenia (2016). Pittura Romeica in Italy: Artistic transfers across the Adriatic sea (18th - 19th centuries) Volume 13. Αθήνα: National Hellenic Research Foundation. σελ. 22.
- ↑ Hatzidakis 1997, σσ. 369-370
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hatzidakis, Manolis (1987). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume A. Αθήνα: Center for Modern Greek Studies E.I.E. Unknown parameter
|name-list-style=ignored (βοήθεια) - Hatzidakis, Manolis· Drakopoulou, Eugenia (1997). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume B. Αθήνα: Center for Modern Greek Studies, E.I.E. Unknown parameter
|name-list-style=ignored (βοήθεια) - Drakopoulou, Eugenia (2010). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume C. Αθήνα: Center for Modern Greek Studies, E.I.E. Unknown parameter
|name-list-style=ignored (βοήθεια)