Σπυρίδων Λεωτσάκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Λεωτσάκος Σπυρίδων
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Λεωτσάκος Σπυρίδων (Ελληνικά)
Γέννηση1899
Κέρκυρα
Θάνατος19  Νοεμβρίου 1970
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος

Ο Λεωτσάκος Σπυρίδων (Κέρκυρα, 1899 - Αθήνα, 19 Νοεμβρίου 1970) ήταν δημοσιογράφος και πατέρας του μουσικοκριτικού Γιώργου Λεωτσάκου. Με καταγωγή από τη Μάνη, γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1899. Σε ηλικία 17 ετών ξεκίνησε την καριέρα του στη δημοσιογραφία, στο έντυπο Χρόνος του εκδότη Χαιρόπουλου. Συνολικά εργάστηκε σε περισσότερες από σαράντα εφημερίδες και περιοδικά για διάστημα πενήντα ετών περίπου. Έλαβε το πτυχίο της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ωστόσο αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία. Το 1919 προσλήφθηκε ως αστυνομικός συντάκτης στην εφημερίδα Καθημερινή, από την οποία αποχώρησε με τη συνταξιοδότησή του στα μέσα της δεκαετίας του '60. Εργάστηκε επίσης στο Έθνος και στην Ελευθερία. Διατέλεσε για αρκετά χρόνια μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ενώσεως Συντακτών. Κατά τη διάρκεια της κατοχής διατέλεσε πρόεδρος του προμηθευτικού συνεταιρισμού των δημοσιογράφων. Ήταν ο μοναδικός αστυνομικός συντάκτης που τιμήθηκε από τον βασιλιά Παύλο με το παράσημο του Ταξιάρχη για την προσφορά του στο δημοσιογραφικό επάγγελμα. Ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία, γράφοντας αστυνομικά διηγήματα και νουβέλες, με πιο χαρακτηριστικά έργα τα Ικαρία και Ρόδος, το σμαραγδένιο νησί.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Άρθρο του δημοσιογράφου Μανώλη Μαθιουδάκη στην εφημερίδα Τα Νέα, 20 Νοεμβρίου 1970.