Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σπήλαιο Ευριπίδη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι η τρέχουσα έκδοση της σελίδας Σπήλαιο Ευριπίδη, όπως διαμορφώθηκε από τον PapaJohnWp (συζήτηση | συνεισφορές) στις 14:37, 21 Σεπτεμβρίου 2024. Αυτό το URL είναι ένας μόνιμος σύνδεσμος για αυτή την έκδοση της σελίδας.
(διαφ.) ← Παλαιότερη έκδοση | Βλέπε τελευταία έκδοση (διαφ.) | Νεότερη έκδοση → (διαφ.)
Σπήλαιο Ευριπίδη
Χάρτης
Είδοςσπήλαιο και αρχαιολογική θέση
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°52′56″N 23°27′8″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Σαλαμίνας
ΤοποθεσίαΚολώνες Σαλαμίνας
ΧώραΕλλάδα
Προστασίααρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα
Commons page Πολυμέσα

Το Σπήλαιο Ευριπίδη βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Σαλαμίνας, προς τα νότια παράλιά της και τον Όρμο Περιστέρια.[1] Απέχει περίπου 14 χιλιόμετρα Ν.-ΝΔ. από την πόλη και είναι ανάμεσα στους οικισμούς Περιστέρια και Κολώνες. Το σπήλαιο, που έχει σήμανση από τον κεντρικό δρόμο είναι περίπου 350 μέτρα βορειοδυτικά από την οδό Ευριπίδου. Η πρόσβαση γίνεται από καθαρό μονοπάτι και στην είσοδο του σπηλαίου υπάρχει μια ατσάλινη πόρτα.

Το σπήλαιο Ευριπίδη.
Το σπήλαιο Ευριπίδη.

Πρόκειται για μια σπηλιά, περίπου 47 μέτρα βάθος και σε υψόμετρο 115 μέτρα, η οποία αποτελείται από δέκα μικρά δωμάτια, πάνω σε έναν λόφο με θέα τον Κόλπο του Σαρωνικού, νότια της Σαλαμίνας. και αποτελείται από δέκα χώρους, συμπεριλαμβανομένου του ανδήρου και ενός μικρού παράπλευρου σπηλαίου.[1][2] Το όνομά του προέρχεται από την φήμη που είχε αποκτήσει από τους αρχαίους χρόνους ως το μέρος όπου ο θεατρικός συγγραφέας Ευριπίδης ερχόταν για να γράψει τις τραγωδίες του. Οι αρχαίοι συγγραφείς Φιλόχορος και Σάτυρος περιέγραφαν τον Ευριπίδη ως μισάνθρωπο που απέφευγε την κοινωνία και παραμόνευε σε μια σπηλιά. Ο Ρωμαίος συγγραφέας του 2ου αιώνα Άυλος Γέλλιος ισχυρίστηκε ότι είχε επισκεφτεί την "απαίσια και ζοφερή σπηλιά" κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Ελλάδα.[3]

Ανασκαφικές εργασίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με τον αναπληρωτή καθηγητή Προϊστορικής αρχαιολογίας κ. Γιάννο Γ. Λώλο πραγματοποίησε ανασκαφική έρευνα από το 1994 έως το 1997 κατά τη διάρκεια της οποίας αφαιρέθηκε και κοσκινίστηκε επίχωση συνολικού βάρους 120 τόνων. Τα κινητά ευρήματα που προέκυψαν αποδεικνύουν τη διαφορετική χρήση του σπηλαίου σε όλη τη διάρκεια των έξι περιόδων της ελληνικής προϊστορίας και ιστορίας. Έχει χρησιμοποιηθεί ως λατρευτικός χώρος στη Νεότερη και Τελική Νεολιθική περίοδο, ως χώρος ενταφιασμού στην Ύστερη Μυκηναϊκή περίοδο, ως ησυχαστήριο - τόπος έμπνευσης και ποιητικής δημιουργίας στην Κλασική περίοδο, ως λατρευτικό άντρο στην Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο με ιδιαίτερη αίγλη στον ρωμαϊκό κόσμο και τελικά ως καταφύγιο και χώρος απόκρυψης θησαυρών την περίοδο της Φραγκοκρατίας.[2]

Ο σκύφος
Ο σκύφος με τα πρώτα γράμματα του ονόματος του Ευριπίδη χαραγμένα ανάστροφα.

Τα ανασκαφικά ευρήματα του σπηλαίου, μαζί με τα αντικείμενα- αφιερώματα του γειτονικού Ιερού του Διονύσου, βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας και την Αίθουσα Α΄, στα αριστερά της εισόδου.

Τα πιο χαρακτηριστικά από αυτά είναι: το μαρμάρινο ειδώλιο γυναικείας μορφής της Τελικής Νεολιθικής εποχής, που προαναγγέλλει τα κυκλαδίτικα ειδώλια, το τμήμα του αγγείου (σκύφου) που φέρει χαραγμένα, ανάστροφα, τα πρώτα γράμματα του ονόματος του Ευριπίδη (ΕΥΡΙΠΠ) και τα χαρακτηριστικά αντικείμενα- αφιερώματα του Ιερού του Διονύσου: οι δύο φαλλοί και το χέρι μαρμάρινου αγαλματίου που κρατά κάνθαρο, το αγγείο πόσεως του οίνου.[4]

  1. 1,0 1,1 «Σπήλαιο του Ευριπίδη». Δήμος Σαλαμίνας. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2024. 
  2. 2,0 2,1 «Σαλαμίνα». Αρχαιολογία Online. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2024. 
  3. Attic Nights XV.20
  4. «Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας». odysseus.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2024.