Σπήλαια με πυγολαμπίδες του Γουαϊτόμο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°15′39″S 175°6′13″E / 38.26083°S 175.10361°E / -38.26083; 175.10361

Πυγολαμπίδες στα σπήλαια Γουαϊτόμο


Τα σπήλαια με τις πυγολαμπίδες του Γουαϊτόμο είναι ένα αξιοθέατο στο Γουαϊτόμο στο βόρειο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Το σπήλαιο είναι γνωστό για τον πληθυσμό της Arachnocampa Luminosa, ενός είδους πυγολαμπίδας, που βρίσκεται μόνο στη Νέα Ζηλανδία. Αυτό το σπήλαιο είναι μέρος του συστήματος ρεμάτων του Γουαϊτόμο, που περιλαμβάνει το Σπήλαιο Ρουακούρι, το Λάκυ Στράικ και το σπήλαιο Τουμουτούμου.

Το αξιοθέατο διαθέτει ένα σύγχρονο κέντρο επισκεπτών στην είσοδο, σε μεγάλο βαθμό σχεδιασμένο από ξύλο. Υπάρχουν οργανωμένες εκδρομές, που περιλαμβάνουν βόλτα με βάρκα κάτω από τις πυγολαμπίδες.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα "Γουαϊτόμο" προέρχεται από τις λέξεις των Μαορί γουάι, που σημαίνει νερό και τόμο, που σημαίνει τρύπα ή άξονας. Οι ντόπιοι Μαορί γνώριζαν για τα σπήλαια για περίπου έναν αιώνα προτού δείξουν την είσοδο το 1884 σε έναν ντόπιο Μαορί, με καταγωγή από την Kawhia, τον Τάιν Τινοράου και τους Άγγλους τοπογράφους, Λόρενς Κάσεν και Φρεντ Μέις. Οι Τάιν και Φρεντ έκαναν εκτεταμένες εξερευνήσεις το 1887 και 1888. [1] Η εξερεύνηση τους έγινε με το φως των κεριών σε μια σχεδία, που πήγαινε μέσα στη σπηλιά όπου το ρέμα περνά υπόγεια (τώρα η τουριστική έξοδος του σπηλαίου.) Καθώς ξεκίνησαν το ταξίδι τους, συνάντησαν το Σπήλαιο με τις πυγολαμπίδες και έμειναν έκπληκτοι από την αστραφτερή λάμψη, που προερχόταν από την οροφή. Καθώς ταξίδευαν πιο μέσα στη σπηλιά, σπρώχνοντας με το κοντάρι τους προς ένα ανάχωμα, έμειναν έκπληκτοι από τους ασβεστολιθικούς σχηματισμούς. Αυτοί οι σχηματισμοί τους περιέβαλαν σε όλα τα σχήματα και μεγέθη.

Επέστρεψαν πολλές φορές μετά και ο Αρχηγός Τάιν ανακάλυψε ανεξάρτητα την είσοδο του ανώτερου επιπέδου στο σπήλαιο, που είναι τώρα η σημερινή είσοδος. Η πρόσβαση των επισκεπτών βελτιώθηκε, όταν ο σιδηρόδρομος επεκτάθηκε στην Οτοροχάνγκα το 1887. [2] Μέχρι το 1889, ο Τάιν Τινοράου και η σύζυγός του Χουτί είχαν ανοίξει το σπήλαιο στους επισκέπτες και ξεναγούσαν ομάδες επισκεπτών με μια μικρή αμοιβή. Ο Τόμας Χάμφρις, (Επίτροπος της Κρόουν Λάντς και Προϊστάμενος Επιθεωρητής του Όκλαντ 1889-1891) [3] έκανε μια πλήρη μελέτη αργότερα το ίδιο έτος, σημειώνοντας ότι γκράφιτι είχαν ήδη αναγραφεί στα «πιο ευαίσθητα τμήματα» της σπηλιάς, αν και σημείωνε ότι «Οι ντόπιοι τώρα φροντίζουν πολύ τα σπήλαια», αλλά συνιστούσε στην κυβέρνηση να αναλάβει το σπήλαιο, για να παρέχει περισσότερες υπηρεσίες στους επισκέπτες. Περίπου 500 τουρίστες επισκέφτηκαν το σπήλαιο τα δύο πρώτα χρόνια. Μετά από χρόνια προσπαθειών να αγοράσει τα σπήλαια, η κυβέρνηση χρησιμοποίησε τον νόμο περί διατήρησης τοπίου του 1903 και τον νόμο περί δημοσίων έργων του 1905, για να τα αναλάβει έναντι 625 λιρών. [1] Το 1906, μετά από μια κλιμάκωση των βανδαλισμών,  τη διαχείριση του σπηλαίου ανέλαβε η κυβέρνηση. Το 1910 χτίστηκε το Waitomo Caves Hotel, για να στεγάσει τους πολλούς επισκέπτες.

Η Tourist Hotel Corporation, μια κρατική επιχείρηση, ανέλαβε τη διαχείριση του σπηλαίου το 1957. Το ξενοδοχείο πουλήθηκε στην Southern Pacific Hotels Corporation το 1990 και, το 1994, συμφώνησαν για άδεια για τα σπήλαια με την DOC και τους ιδιοκτήτες των Μαορί, πουλώντας το στην Tourism Holdings Limited το 1996. [1]

Το 1989, η γη και το σπήλαιο επιστράφηκαν στους απογόνους του Αρχηγού Τάιν Τινοράου και της Χουτί, που αποτελούν πολλούς από τους υπαλλήλους των σπηλαίων σήμερα. [4][απέτυχε η επαλήθευση] Οι απόγονοι λαμβάνουν ένα ποσοστό των εσόδων του σπηλαίου και συμμετέχουν στη διαχείριση και την ανάπτυξή του σύμφωνα με την Πράξη Διακανονισμού του Γουαϊτόμο του 1990. [1]

Γεωλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο καθεδρικός χώρος στις σπηλιές Γουαϊτόμο.

Η γεωλογική και ηφαιστειακή δραστηριότητα έχει δημιουργήσει περίπου 300 γνωστά ασβεστολιθικά σπήλαια στην περιοχή Γουαϊτόμο τα τελευταία 30 εκατομμύρια χρόνια.

Ο ασβεστολιθικός σχηματισμός στα σπήλαια Γουαϊτόμο συνέβη, όταν η περιοχή ήταν ακόμα κάτω από τον ωκεανό πριν από περίπου 30 εκατομμύρια χρόνια. [5] Ο ασβεστόλιθος αποτελείται από απολιθωμένα κοράλλια, κοχύλια, σκελετούς ψαριών και πολλούς μικρούς θαλάσσιους οργανισμούς στον πυθμένα της θάλασσας. Για εκατομμύρια χρόνια, αυτοί οι απολιθωμένοι βράχοι έχουν επικαθίσει ο ένας πάνω στον άλλο και συμπιέζονται, για να δημιουργήσουν ασβεστόλιθο και στην περιοχή Γουαϊτόμο ο ασβεστόλιθος μπορεί να έχει πάχος πάνω από 200 μέτρα.

Οι σπηλιές άρχισαν να σχηματίζονται, όταν η κίνηση της γης έκανε τον σκληρό ασβεστόλιθο να λυγίσει και να υποχωρήσει κάτω από τον ωκεανό και να ανέβει πάνω από τον πυθμένα της θάλασσας. Καθώς ο βράχος ήταν εκτεθειμένος στον αέρα, διαχωρίστηκε και δημιούργησε ρωγμές και αδύναμα σημεία, που επέτρεψαν στο νερό να ρέει μέσα από αυτά διαλύοντας τον ασβεστόλιθο και σε διάστημα εκατομμυρίων ετών δημιουργήθηκαν μεγάλες σπηλιές.

Οι σταλακτίτες, οι σταλαγμίτες και άλλοι σχηματισμοί των σπηλαίων αναπτύχθηκαν από νερό, που έσταζε από την οροφή ή κυλούσε πάνω από τους τοίχους και άφηνε πίσω αποθέσεις ασβεστόλιθου. Οι σταλαγμίτες σχηματίζονται προς τα πάνω από το δάπεδο ενώ οι σταλακτίτες σχηματίζονται από την οροφή. Όταν αυτοί οι σχηματισμοί συνδέονται ονομάζονται πεσσοί ή κολώνες και αν συστρέφονται ο ένας γύρω από τον άλλο ονομάζονται ελικτίτες.[6] Αυτές οι διακοσμήσεις των σπηλαίων χρειάζονται εκατομμύρια χρόνια, για να σχηματιστούν δεδομένου ότι ο μέσος σταλακτίτης μεγαλώνει ένα κυβικό εκατοστό κάθε 100 χρόνια.

Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πιο κοινά ζώα στις σπηλιές είναι τα έντομα. Αυτό περιλαμβάνει τα μυρμήγκια σπηλαίων αλμπίνο και τους γιγάντιους γρύλους, αλλά το πιο γνωστό είναι η λαμπερή πυγολαμπίδα Arachnocampa luminosa. Οι ενήλικες είναι περίπου στο μέγεθος ενός μέσου κουνουπιού. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές μικρές υπόγειες λίμνες, που δημιουργήθηκαν από κολπίσκους γλυκού νερού ή ρυάκια, που φιλοξενούν τα μακρόπτερα χέλια της Νέας Ζηλανδίας.

Τα τοιχώματα των σπηλαίων καλύπτονται από μια ποικιλία μυκήτων, συμπεριλαμβανομένου του άνθους των σπηλαίων (μια μακρινή σχέση με το γένος Pleurotus) που είναι στην πραγματικότητα ένας μύκητας, που μοιάζει με μανιτάρι.

Παρακολούθηση σπηλαίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι λαμπερές πυγολαμπίδες των σπηλαίων Γουαϊτόμο φυλάσσονται στενά από μια επιστημονική συμβουλευτική ομάδα. Αυτή η ομάδα διαθέτει αυτοματοποιημένο εξοπλισμό, που παρακολουθεί συνεχώς την ποιότητα του αέρα, ιδιαίτερα τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα, τη θερμοκρασία των βράχων και του αέρα και την υγρασία. Τα δεδομένα από αυτόν τον εξοπλισμό αναλύονται προσεκτικά από εξειδικευμένο προσωπικό. Η συμβουλευτική ομάδα χρησιμοποιεί τις πληροφορίες, για να καθορίσει τον τρόπο διαχείρισης του σπηλαίου. Καθορίζουν εάν και πότε πρέπει να αλλάξουν τα πρότυπα ροής αέρα και πόσοι άνθρωποι επιτρέπεται να επισκέπτονται τις σπηλιές κάθε μέρα. [7]

Ξεναγήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κέντρο Επισκεπτών

Η ξενάγηση στα σπήλαια Γουαϊτόμο φέρνει τον επισκέπτη σε τρία διαφορετικά επίπεδα και ξεκινά από το ανώτερο επίπεδο του σπηλαίου και των κατακόμβων. Τα επίπεδα συνδέονται με το Τόμο, το οποίο είναι ένας κατακόρυφος άξονας 16 μέτρων από ασβεστόλιθο. Το δεύτερο επίπεδο ονομάζεται «αίθουσα δεξιώσεων». Αυτό το επίπεδο είναι όπου οι πρώτοι επισκέπτες σταματούσαν, για να φάνε και υπάρχουν ενδείξεις για αυτό στον καπνό στην οροφή του θαλάμου. Από εδώ μπορεί να είναι δυνατή η σύνδεση πίσω στο ανώτερο επίπεδο, για να δείτε τον μεγαλύτερο σχηματισμό, που ονομάζεται «αυλός οργάνου», αλλά σε μέρες αιχμής αυτή η περιοχή είναι κλειστή για το κοινό επειδή η συσσώρευση μονοξειδίου του άνθρακα μπορεί να είναι επικίνδυνη.

Το τρίτο και τελευταίο επίπεδο κατεβαίνει στον Καθεδρικό χώρο, στην πλατφόρμα επίδειξης και στην προβλήτα. Ο «Καθεδρικός χώρος» είναι ένας κλειστός χώρος με τραχιές επιφάνειες, τώρα πλακόστρωτος και έχει ύψος περίπου 18 μέτρα, δίνοντάς του καλή ακουστική. Ένας αριθμός διάσημων τραγουδιστών και χορωδιών έχουν εμφανιστεί εδώ, συμπεριλαμβανομένης της Κίρι Τε Κανάουα.[7]

Η ξενάγηση ολοκληρώνεται με μια βόλτα με βάρκα στο Σπήλαιο με τις πυγολαμπίδες. Το σκάφος οδηγεί τον επισκέπτη στον υπόγειο ποταμό Γουαϊτόμο, όπου το μόνο φως προέρχεται από τις μικροσκοπικές πυγολαμπίδες, που δημιουργούν έναν ουρανό με αναμμένα φώτα. [8]

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα σπήλαια Γουαϊτόμο με τις πυγολαμπίδες βρίσκονται στην περιοχή Northern King Country [9] του βόρειου νησιού της Νέας Ζηλανδίας, 12 χλμ βορειοδυτικά του Τε Κούιτι. Αυτό το σπήλαιο βρίσκεται περίπου 2 ώρες νότια του Ώκλαντ, 1 ώρα νότια του Χάμιλτον και 2 ώρες δυτικά της Ροτόρουα με το αυτοκίνητο. Οι οδηγίες προς το σπήλαιο είναι να βγείτε από την State Highway 3 στην οδό Σπηλαίων Γουαϊτόμο και να συνεχίσετε στο δρόμο για περίπου 8 χλμ. [7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Cleaver, Philip (Φεβρουαρίου 2011). «Maori and the Forestry, Mining, Fishing, and Tourism Industries of the Rohe Potae Inquiry District 1880–2000» (PDF). Waitangi Tribunal. 
  2. ↑ «Waikato Times». 8 March 1887, σελ. 2. https://paperspast.natlib.govt.nz/newspapers/WT18870308.2.5. Ανακτήθηκε στις 23 March 2018. 
  3. ↑ «Lands And Survey Department». nzetc.victoria.ac.nz. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2018. 
  4. ↑ «Central North Island Region». Jasons Travel Media. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2021. 
  5. ↑ Waitomo Caves: Landform Evolution, Waitomo, New Zealand. Retrieved on 18 January 2010.
  6. ↑ «ελικτίτης». greek_greek.enacademic.com. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2021. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Waitomo Glowworm Caves». Discover Waitomo. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2014. 
  8. ↑ Kerr, David. (1992). Welcome to Waitomo Caves New Zealand: A Photographic Insight to this Spectacular Region of New Zealand. Auckland, New Zealand: First Class Publications Ltd.
  9. ↑ Kennedy, Riley (5 July 2020). «Waitomo businesses launch website to promote area». Radio New Zealand. https://www.rnz.co.nz/news/national/420546/waitomo-businesses-launch-website-to-promote-area. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σπήλαια_με_πυγολαμπίδες_του_Γουαϊτόμο&oldid=10010165"