Σοσιαλιστικό αδελφικό φιλί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σοσιαλιστικό αδερφικό φιλί μεταξύ Λεονίντ Μπρέζνιεφ και Βάλτερ Ούλμπριχτ.
Θεέ μου, βοήθησε με να επιζήσω από αυτόν τον θανάσιμο έρωτα, γνωστό γκράφιτι του 1990 στο Τείχος του Βερολίνου που απεικονίζει σοσιαλιστικό αδελφικό φιλί ανάμεσα στον Σοβιετικό ηγέτη Λεονίντ Μπρέζνιεφ και στον Ανατολικογερμανό ηγέτη Έριχ Χόνεκερ.

Το σοσιαλιστικό αδελφικό φιλί ήταν μια ιδιαίτερη μορφή χαιρετισμού μεταξύ σοσιαλιστών ηγετών. Η πράξη επιδείκνυε την ιδιαίτερη σύνδεση που υπάρχει μεταξύ των σοσιαλιστικών χωρών, που αποτελείται από μια αγκαλιά, μαζί με μια σειρά από τρία φιλιά εναλλάξ στα μάγουλα.[1] Σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν οι δύο ηγέτες θεωρούσαν τους εαυτούς τους εξαιρετικά δεμένους, τα φιλιά δίνονταν στο στόμα και όχι στα μάγουλα.[2]

Η σοσιαλιστική αδελφική αγκαλιά αποτελείται από μια σειρά από τρεις βαθιές αγκαλιές, που εναλλάσσονται μεταξύ της αριστερής και της δεξιάς πλευράς του σώματος, χωρίς φιλιά. Αυτός ο τροποποιημένος χαιρετισμός υιοθετήθηκε από κομμουνιστές ηγέτες στην Ασία, όπου δεν υπάρχει παράδοση φιλιών στα μάγουλα ως χαιρετισμού. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι κομμουνιστές ηγέτες στην Ασία συμφώνησαν να λάβουν φιλιά από Ευρωπαίους και Κουβανούς, αλλά οι ίδιοι παρέλειπαν το φιλί.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το τελετουργικό ξεκίνησε από την ευρωπαϊκή πρακτική του φιλιού στα μάγουλα ως χαιρετισμός μεταξύ μελών της οικογένειας ή στενών φίλων. Έχει επίσης συνδεθεί με το Ανατολικό Ορθόδοξο αδελφικό φιλί.[2]

Με την επέκταση του κομμουνισμού μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Σοβιετική Ένωση δεν ήταν πλέον απομονωμένη ως η μόνη κομμουνιστική χώρα. Το αδελφικό σοσιαλιστικό φιλί έγινε τελετουργικός χαιρετισμός μεταξύ των ηγετών των κομμουνιστικών χωρών. Ο χαιρετισμός αυτός υιοθετήθηκε επίσης από τους σοσιαλιστές ηγέτες στον Τρίτο Κόσμο,[3][4] καθώς και από τους ηγέτες των σοσιαλιστικών απελευθερωτικών κινημάτων όπως η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο.[5][6]

Κρεμλινολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Κρεμλινολόγοι έδιναν προσοχή στο αν η αδελφική αγκαλιά ανταλλάσσονταν μεταξύ των κομμουνιστών ηγετών. Η παράλειψη του εθιμικού εναγκαλισμού υποδήλωνε χαμηλότερο επίπεδο σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.[7]

Μετά τη Σινο-Σοβιετική ρήξη, οι Κινέζοι αρνήθηκαν να αγκαλιάσουν τους Σοβιετικούς ομολόγους τους ή να τους αποκαλέσουν «σύντροφους».[8] Όταν ο Σοβιετικός πρωθυπουργός Νικίτα Χρουστσόφ προσπάθησε να αγκαλιάσει τον πρόεδρο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας Μάο Τσετούνγκ σε μια επίσκεψη στο Πεκίνο το 1959, ο Μάο οπισθοχώρησε για να αποφύγει την αγκαλιά και αντ΄ αυτού πρόσφερε μια χειραψία.[9] Ακόμη και με την εξομάλυνση των σχέσεων το 1989, οι Κινέζοι συνέχισαν να παραλείπουν την αδελφική αγκαλιά όταν χαιρετούσαν τους Σοβιετικούς ηγέτες.[10] Αυτό έγινε για να τονιστεί ότι οι σινο-σοβιετικές σχέσεις δεν επέστρεφαν στο προ της ρήξης επίπεδο της δεκαετίας του 1950. Το κινεζικό πρωτόκολλο επέμεινε συγκεκριμένα στη «χειραψία, όχι αγκαλιά».[11]

Φιλί στο μάγουλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σοσιαλιστικό αδερφικό φιλί δεν πρέπει να συγχέεται με το συνηθισμένο φιλί στα μάγουλα μεταξύ των ηγετών του κόσμου. Για παράδειγμα, είναι παραδοσιακό ο Πρόεδρος της Γαλλίας να χαιρετάει τους παγκόσμιους ηγέτες φιλώντας τους και στα δύο μάγουλα.[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Smale, Alison (25 May 1987). «Romania Cool Toward Gorbachev's First Visit». Associated Press. http://www.apnewsarchive.com/1987/Romania-Cool-Toward-Gorbachev-s-First-Visit/id-15574d333fa314a1ed157fbeed22c097. «Soviet leader Mikhail Gorbachev and President Nicolae Ceausescu, who has openly attacked recent Kremlin reforms, greeted each other warmly today as Gorbachev began his first visit to this maverick East bloc nation. The two leaders embraced and kissed each other three times on both cheeks.» 
  2. ↑ 2,0 2,1 Belton, Padraig; Citron, Lana (11 February 2016). «The Politics of the Kiss». New Statesman. http://www.newstatesman.com/2016/02/politics-kiss. Ανακτήθηκε στις 4 June 2017. 
  3. ↑ Russian President Podgorny Greeted by President Kaunda. AP Archive. 27 Μαρτίου 1977. 
  4. ↑ Venezuelan president Hugo Chavez meets Chinese President Jiang Zemin. AP Archive. 24 Μαΐου 2001. 
  5. ↑ Anderson, Forrest (5 October 1989). «Yasser Arafat & Deng Xiaoping». Getty Images. http://www.gettyimages.com/detail/news-photo/chmn-deng-xiaoping-embracing-plo-chmn-yasser-arafat-during-news-photo/50460113. «Chmn. Deng Xiaoping, (L), embracing PLO Chmn. Yasser Arafat, during mtg. in Beijing, China.» 
  6. ↑ Nelson, Mike (18 May 1990). «Muammar Gaddafi». Getty Images. http://www.gettyimages.com/detail/news-photo/south-african-anti-apartheid-leader-and-african-national-news-photo/150339091. «South African anti-apartheid leader and African National Congress (ANC) member Nelson Mandela (l) and Libyan leader Moamer Kadhafi hug each other 18 May 1990 upon Mandela arrival to Tripoli.» 
  7. ↑ Biers, Dan (15 May 1989). «Summit Stumper: Will Deng Hug Gorbachev?». Associated Press. «Will they or won't they? The big question when the tightly orchestrated Soviet-Chinese summit between Mikhail S. Gorbachev and Deng Xiaoping begins is whether the leaders will embrace to symbolically end 30 years of strained relations.» 
  8. ↑ Biers, Dan (15 May 1989). «Summit Stumper: Will Deng Hug Gorbachev?». Associated Press. «When Soviet Foreign Minister Eduard Shevardnadze visited Deng in Shanghai last February he received a warm and lengthy handshake, but no hug. Schevardnadze referred to the Chinese leader as "comrade," but the socialist honorific was not returned.» 
  9. ↑ Coleman, Fred (1997). The Decline and Fall of the Soviet Empire. St. Martin's Press. σελ. 314. ISBN 9780312168162. 
  10. ↑ National Technical Information Service (1989). «Daily Report: People's Republic of China». United States Foreign Broadcast Information Service (20–29). https://archive.org/details/jprs-report_fbis-sup-afr-90-035. «But the Chinese leader did not embrace Mr. Shevardnadze, as he usually does with visiting personalities from communist nations.». 
  11. ↑ Radchenko, Sergey (2014). Unwanted visionaries: the Soviet failure in Asia at the end of the Cold War. New York, NY: Oxford University Press. σελ. 166. ISBN 9780199938773. The main question of protocol, mulled over by the media, was whether Deng would bear-hug Gorbachev or offer him a handshake. This came under careful scrutiny of policy makers at the highest level. "Embracing might shock the world," Deng said with an eye to the West's reaction. Therefore, the Chinese protocol specifically provided for "handshake, no embrace" to highlight the new character of Sino-Soviet relations. 
  12. ↑ «Sarkozy and Merkel inject new life into alliance». Reuters. RFI English. 4 February 2010. http://www1.rfi.fr/actuen/articles/122/article_6760.asp. «French President Nicolas Sarkozy and German Chancellor Angela Merkel kissing at the Elysee Palace in Paris on 4 February» 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σοσιαλιστικό_αδελφικό_φιλί&oldid=10278550"