Σιρόκκο (ταινία)

Σιρόκκο ; (Sirocco)
	Κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Curtis Bernhardt
Παραγωγή	Ρόμπερτ Λορντ
Σενάριο	Άλμπερτ Ισαάκ Μπεζερίδης, Χανς Τζέικομπι και Τζόζεφ Κέσελ
Πρωταγωνιστές	Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Λι Τζ. Κομπ, Έβερετ Σλόουν, Τζέραλντ Μορ, Ζίρο Μόστελ, Onslow Stevens, Ludwig Donath, Märta Torén, Νικ Ντένις, Πίτερ Μπρόκο, Αρτζεντίνα Μπρουνέτι, Jack Chefe, Χάρι Κόρντινγκ, Τζεφ Κόρεϊ, Χάρι Γκουαρντίνο, Carl Milletaire, Τζέι Νοβέλο, Peter J. Ortiz και Νταν Σέιμουρ
Μουσική	Τζορτζ Άνταϊλ
Φωτογραφία	Μπαρνέτ Γκάφεϊ
Μοντάζ	Βιόλα Λόρενς
Διανομή	Columbia Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή	1951
Κυκλοφορία	13 Ιουνίου 1951 (ΗΠΑ); 21 Οκτωβρίου 1951 (Ελλάδα);
Διάρκεια	98 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	Αγγλικά
Ακαθάριστα έσοδα	$1,3 εκατ. δολάρια (έσοδα ΗΠΑ)
	δεδομένα (π • σ • ε )

Το Σιρόκκο (αγγλικά: Sirocco‎‎) είναι Αμερικανική ρομαντική περιπέτεια του 1951 σε σκηνοθεσία Κέρτις Μπέρνχαρντ και σενάριο των Αλ Μπεζερίδη και Χανς Τζάκομπι, βασισμένο στο μυθιστόρημα "Coup de Grace" του Τζόζεφ Κέσελ που εκδόθηκε το 1936. Πρωταγωνιστούν οι Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Μάρτα Τόρεν, Λι Τζ. Κομπ και Έβερετ Σλόαν.

Το όνομα της ταινίας προέρχεται από τον Σιρόκκο, ένας δυνατός άνεμος που φυσάει στη Μεσόγειο, προερχόμενος από την έρημο Σαχάρα. Είναι ζεστός και ξηρός και λέγεται ότι κάνει τους ανθρώπους ευερέθιστους. Η ταινία διαδραματίζεται στη Συρία κάπως ανατολικά από τα μονοπάτια του ανέμου.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δαμασκός, 1925. Οι γηγενείς Σύροι εμπλέκονται σε έναν ανταρτοπόλεμο ενάντια στη γαλλική αποικιακή κυριαρχία της Συρίας. Ο Χάρι Σμιθ είναι ένας Αμερικανός επιχειρηματίας, που πουλά κρυφά όπλα στους αντάρτες. Καθώς η κατάσταση επιδεινώνεται, ο Γάλλος στρατηγός ΛαΣαλ διατάζει να εκτελούνται οι άμαχοι υποστηρικτές κάθε φορά που σκοτώνονται οι στρατιώτες του, αλλά ο επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, συνταγματάρχης Φερούντ, τον πείθει να αλλάξει το σχέδιο και απλώς να κρατήσει πολίτες για 48 ώρες. Ο Φερούντ καλεί πέντε από τους κερδοσκόπους της πόλης (συμπεριλαμβανομένων των Σμιθ και Μπαλουκγιάν) και τους κατηγορεί ότι πουλάνε τρόφιμα σε υπερβολικές τιμές. Ο Σμιθ είναι ο μόνος που φαίνεται πρόθυμος να συνεργαστεί. Αφού φεύγει, ερευνούν το παρελθόν του Σμιθ και βρίσκουν ότι ήταν ήρωας πολέμου στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μια βόμβα εκρήγνυται σε ένα νυχτερινό κέντρο όπου ο Σμιθ κοιτούσε τη Βαΐολετ ενώ έπινε με τον κουρέα φίλο του Νασίρ. Η Βαΐολετ πετιέται στο πάτωμα. Ο Φερούντ την παίρνει, αλλά ο Σμιθ είναι αυτός που την παρηγορεί. Η Βαΐολετ φεύγει με τον Φερούντ και επιστρέφει στο διαμέρισμά της, όπου γίνεται σαφές ότι είναι εραστές.

Ο Φερούντ πιέζει για διαπραγματεύσεις με τον ηγέτη των ανταρτών Εμίρ Χασάν. Ο ΛαΣαλ τον αφήνει απρόθυμα να προσπαθήσει να κανονίσει μια συνάντηση, αλλά αρνείται να τον αφήσει να επικοινωνήσει απευθείας. Ένας νεαρός στρατιωτικός που στάλθηκε στη θέση του βρέθηκε αργότερα δολοφονημένος με κομμένο το λαιμό του.

Ο Φερούντ τηλεφωνεί στον Μπαλουκγιάν και τον κατηγορεί ότι είναι έμπορος όπλων. Διαμαρτύρεται για την αθωότητά του και προτείνει τον Σμιθ. Για να περιπλέξει τα πράγματα, ο Χάρι κάνει ένα πέρασμα στη δυστυχισμένη ερωμένη του Φερούντ, Βαΐολετ, αλλά εκείνη τον απορρίπτει. Αργότερα, ενημερώνει τον Φερούντ ότι θέλει να τον αφήσει, αλλά εκείνος αρνείται να την αφήσει να φύγει. Ο Χάρι ανακαλύπτει ότι ο Νασίρ έδωσε το όνομά του στις αρχές όταν τον πιέσαν και σχεδιάζει τη διαφυγή του. Την ίδια στιγμή εμφανίζεται η Βαΐολετ και τον παρακαλεί να την πάει πίσω στο Κάιρο. Καθώς χρειάζεται να φύγει ο ίδιος, δέχεται να την πάρει μαζί του. Ωστόσο, μια γαλλική περίπολος παραλίγο να συλλάβει τον Χάρι. Μετά βίας ξεφεύγει, αλλά πρέπει να αφήσει πίσω τα χρήματά του, και χωρίς αυτό, σύντομα προδίδεται στους Γάλλους.

Αντιμέτωπος με την εκτέλεση, ο Χάρι δέχεται να βοηθήσει τον Φερούντ να συναντηθεί με τον Χασάν. Ο Χασάν αποκαλεί τον συνταγματάρχη ανόητο και απορρίπτει την έκκλησή του για διαπραγματεύσεις, αλλά αποφασίζει να του χαρίσει τη ζωή όταν ο Χάρι και ο βοηθός του Φερούν, ο ταγματάρχης Λεόν εμφανίζονται προσφέροντας λύτρα 10.000 λιρών. Στους αξιωματικούς επιτρέπει να φύγουν. Ωστόσο Χάρι δεν είναι τόσο τυχερός. Οι αντάρτες εξοργίζονται που αποκάλυψε την τοποθεσία του αρχηγείου τους στους Γάλλους και φοβούνται ότι τους έχει ξεπουλήσει, οπότε τον σκοτώνουν. Καθώς ο Φερούντ και ο Λεόν περπατούν πίσω, παρατηρούν ότι οι αδιάκοποι πυροβολισμοί και οι εκρήξεις έχουν σταματήσει. Ο Φερούντ αναρωτιέται φωναχτά αν έχει πείσει τον Χασάν να είναι τόσο ανόητος.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ - Χάρι Σμιθ
Μάρτα Τόρεν - Βάϊολετ
Λι Τζ. Κομπ - Συνταγματάρχης Φερό
Έβερετ Σλόαν - Στρατηγός ΛαΣάλ
Τζέραλντ Μορ - ως Ταγματάρχης Λεόν
Ζέρο Μόστελ - Μπαλουκγιάν
Νικ Ντένις - Νασίρ Αμπούντ, βοηθός του Χάρι
Όνσλοου Στίβενς - Εμίρης Χασάν
Ντέιβιντ Μποντ - Άχμετ
Χάρι Γκουαρντίνο - Υπολοχαγός Κολέτ (χωρίς πιστοποίηση)
Χάρι Κόρντινγκ - Λοχίας (χωρίς πίστωση)

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 13 Ιουνίου 1951. Στην Ελλάδα η ταινία κυκλοφόρησε στις 22 Οκτωβρίου 1951 στις κινηματογραφικές αίθουσες Άστορ και Ιντεάλ στην Αθήνα.^[3]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κριτικός κινηματογράφου των New York Times Μπόσλεϊ Κράουδερ έδωσε αρνητική κριτική στην ταινία και έγραψε: Εκτός από μερικές κυκλοθυμικές στιγμές σε ένα γύψινο νυχτερινό κλαμπ, που ονομάζεται Μουλέν Ρουζ, και μερικές σκιώδεις λήψεις ατημέλητων Σύριων που βρίσκονται τριγύρω σε βροχερές κατακόμβες, η σκηνή δεν υποδηλώνει πια τη Δαμασκό, παρά ένα συνέδριο των περιπλανώμενων στη Νέα Ορλεάνη, οπότε θα έβλεπες περισσότερα φέσια από ποτέ να εμφανίζονται σε αυτήν την ταινία. Ως επί το πλείστον—πράγματι, ως επί το πλείστον— το Σιρόκκο αφηγείται μια τρελή ιστορία ενός γλαφυρού, χλευαστικού τυχοδιώκτη αποδεικνύοντας ένα οδυνηρό αγκάθι στα πλευρά ενός ωραίου Γάλλου συνταγματάρχη.^[4]

Ο κριτικός Λέοναρντ Μάλτιν έδωσε στην ταινία μια ανάμεικτη κριτική, γράφοντας: Πάντα διάβαζα ότι ήταν μια μισοψημένη προσπάθεια να αναζωπυρωθούν μερικά από τα συστατικά που έκαναν την Καζαμπλάνκα τόσο επιτυχημένη, και αυτό είναι αλήθεια. Το σκηνικό είναι η Δαμασκός το 1926, όταν ο γαλλικός στρατός μάχεται με τους Σύρους αντάρτες... Το Σιρόκκο είναι αυστηρά φόρμουλα, αλλά είναι ένα τέλειο παράδειγμα του πώς το Χόλιγουντ θα μπορούσε να πάρει ένα συνηθισμένο υλικό και να το κάνει ακόμα διασκεδαστικό, μέσω της καθαρής επαγγελματικής στίλβωσης στη συγγραφή, τη σκηνοθεσία, την καλλιτεχνική διεύθυνση και το κάστινγκ. Ο Ζέρο Μόστελ, ο Τζέραλντ Μορ και ο Νικ Ντένις είναι επικεφαλής των υποστηρικτικών ρόλων, οι οποίοι έχουν καλή απόδοση υπό τις οδηγίες του Κέρτις Μπέρνχαρντ.^[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ www.imdb.com/title/tt0044040/. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2016.
↑ 'The Top Box Office Hits of 1951', Variety, January 2, 1952
↑ «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 21 Οκτωβρίου 1951. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2023.
↑ Crowther, Bosley. The New York Times, film review, June 14, 1951. Last accessed: January 23, 2008.
↑ Maltin, Leonard Αρχειοθετήθηκε 2008-10-02 στο Wayback Machine.. Leonard Maltin Movie Crazy film reviews, 2008. Last accessed: January 23, 2008.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σιρόκκο (ταινία) στην IMDb (Αγγλικά)
Σιρόκκο (ταινία) στο AllMovie (Αγγλικά)
Σιρόκκο (ταινία) στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
Σιρόκκο (ταινία) στο TCMDB (Αγγλικά)
Σιρόκκο (ταινία) στο AlloCine (Γαλλικά)
Σιρόκκο (ταινία) στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
Το τρέιλερ του Σιρόκκο στο YouTube

[e0d03a6a4e536f90accedda5e3a950956587ddee-1] www.imdb.com/title/tt0044040/. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2016.

[2] 'The Top Box Office Hits of 1951', Variety, January 2, 1952

[3] «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 21 Οκτωβρίου 1951. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2023.

[4] Crowther, Bosley. The New York Times, film review, June 14, 1951. Last accessed: January 23, 2008.

[5] Maltin, Leonard Αρχειοθετήθηκε 2008-10-02 στο Wayback Machine.. Leonard Maltin Movie Crazy film reviews, 2008. Last accessed: January 23, 2008.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]