Σιλμπερμάν (μυθιστόρημα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σιλμπερμάν
Εξώφυλλο έκδοσης του 1973
ΣυγγραφέαςΖακ ντε Λακρετέλ
ΤίτλοςSilbermann
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1922
Μορφήμυθιστόρημα
Βραβείαβραβείο Femina
Πρώτη έκδοσηÉditions Gallimard

Το Σιλμπερμάν (γαλλικός τίτλος: Silbermann) είναι μυθιστόρημα του Ζακ ντε Λακρετέλ που δημοσιεύτηκε το 1922 από τις εκδόσεις Γκαλιμάρ και τιμήθηκε με το βραβείο Femina την ίδια χρονιά. Αναφέρεται στη φιλία δύο μαθητών λυκείου, στην εφηβεία και τις πυρετώδεις εκρήξεις της, στο φυλετικό μίσος. Το κύριο θέμα είναι η άνοδος του αντισημιτισμού στη Γαλλία στον Μεσοπόλεμο: πρόκειται για ένα οραματικό κείμενο που, γραμμένο το 1922, προβλέπει σε μεγάλο βαθμό τα μελλοντικά γεγονότα των εβραϊκών διώξεων. [1]

Από το 1950, το έργο βρίσκεται στον κατάλογο των 12 βραβευμένων ως καλύτερων μυθιστορημάτων του πρώτου μισού 20ού αιώνα της γαλλικής λογοτεχνίας.[2]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η υπόθεση διαδραματίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 1920 στο Παρίσι. Ο αφηγητής, που δεν αναφέρεται το όνομά του, γίνεται φίλος με έναν νεαρό εβραϊκής καταγωγής, τον Νταβίντ Σιλμπερμάν, καινούργιο συμμαθητή του σε λύκειο του Παρισιού. Βλέποντας τον εκφοβισμό που υφίσταται ο νέος φίλος του από τους άλλους μαθητές υπό τη σιωπηλή έγκριση των καθηγητών, του ορκίζεται ύψιστο όρκο φιλίας, στον οποίο αντανακλάται η αίσθηση της αυτοθυσίας και της ανιδιοτέλειας που του έχει μεταδώσει η προτεσταντική του οικογένεια. [3]

Επιδεικνύοντας αλληλεγγύη και προστατεύοντας τον διωκόμενο φίλο του, ο αφηγητής βρίσκεται και ο ίδιος κοινωνικά εξοστρακισμένος. Θαυμάζει την πνευματική υπεροχή του φίλου του και μαθαίνει απ' αυτόν να εκτιμά την τέχνη και την ποίηση. Ο Σιλμπερμάν δεν ενδιαφέρεται για το εμπόριο του πατέρα του, που είναι πλούσιος έμπορος αντικών, και ονειρεύεται μια λογοτεχνική σταδιοδρομία. Εκμυστηρεύεται στον αφηγητή τη φιλοδοξία του να ασχοληθεί με τη γαλλική ιστορία και λογοτεχνία. Είναι ένα λαμπρό και ανήσυχο πνεύμα με μεγάλη ευφράδεια, ιδιαίτερα έξυπνος και αλαζονικός. Αλλά οι προσβολές και η εκφοβιστική συμπεριφορά των συμμαθητών επιδεινώνονται όταν, μετά από δημοσιεύματα μιας αντισημιτικής εφημερίδας, ο πατέρας του Σιλμπερμάν κατηγορείται για ανάμειξη σε μια υπόθεση κλοπής. Συμπτωματικά, η υπόθεση ανατίθεται στον πατέρα του αφηγητή, δικαστή στο Παρίσι.[4]

Ο κίνδυνος των εκφοβισμών και η κλιμάκωσή τους συνεχίζονται. Ο αφηγητής δεν εγκαταλείπει τον φίλο του αλλά η μητέρα του ζητά από τη διεύθυνση του σχολείου να διώξει τον Σιλμπερμάν. Απηυδισμένος και πληγωμένος, ο νεαρός αποφασίζει να γυρίσει την πλάτη στη Γαλλία και τις λογοτεχνικές του φιλοδοξίες και φεύγει για την Αμερική. Αρχίζει να εργάζεται στην επιχείρηση του θείου του, ενός εμπόρου πολύτιμων λίθων στη Νέα Υόρκη. Για να παρηγορηθεί, επικαλείται με πληγωμένη περηφάνια την επιμονή που έχει δείξει ο εβραϊκός λαός σε όλη την ιστορία του.

Ο αφηγητής ανακαλύπτει με έκπληξη την υποκρισία που κυριαρχεί στην οικογένειά του και πρέπει να αναγνωρίσει ότι το ιδανικό της ηθικής αγνότητας απαιτεί να εγκαταλείψει την απλή ευτυχία των ανέμελων πνευμάτων.[5]

Ελληνική μετάφραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σιλμπερμάν. Μετάφραση: Τάκης Δραγώνας, Εκδόσεις των φίλων,

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]