Σεντ Τζονς Γουντ
Σεντ Τζονς Γουντ | |
---|---|
51°32′10″N 0°10′30″W | |
Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο |
Διοικητική υπαγωγή | Πόλη του Ουεστμίνστερ |
Ταχ. κωδ. | NW8 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το Σεντ Τζονς Γουντ (αγγλικά: Saint John's Wood) είναι συνοικία του βορειοδυτικού Λονδίνου, στον Δήμο του Ουεστμίνστερ, στη βορειοδυτική πλευρά του πάρκου Ρίτζεντ. Βρίσκεται περίπου 4 χιλιόμετρα (2,5 μίλια) βορειοδυτικά του Τσάρινγκ Κρος (που θεωρούνταν το κέντρο του Λονδίνου). Αρχικά ήταν μέρος του Μεγάλου Δάσους του Μίντλσεξ, ενώ αργότερα ανήκε στους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ.[1]
Τα όρια του Σεντ Τζονς Γουντ είναι το Κανάλι Ρίτζεντ στα νότια, η κοιλάδα Μέιντα (Road Edgware) στα δυτικά, η Boundary Road στα βόρεια και Avenue Rd/Πάρκο Πριμρόουζ Χιλ στα ανατολικά.
Πρόκειται για εύπορη γειτονιά,[2] με το περιοδικό Forbes να την κατατάσσει στην πέμπτη θέση των πιο ακριβών περιοχών του Λονδίνου με βάση τη μέση τιμή των ακινήτων του 2007.[3] Σύμφωνα με έρευνα του 2014, οι κάτοικοι του Σεντ Τζονς Γουντ πληρώνουν κατά μέσο όρο τα υψηλότερα ενοίκια σε ολόκληρο το Λονδίνο.[4]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Σεντ Τζονς Γουντ αναπτύχθηκε από τις αρχές του 19ου αιώνα και έπειτα. Ένας από τους πρώτους που καθοδήγησαν την ανάπτυξη της περιοχής ήταν ο Τζέιμς Μπάρτον.[5] Ήταν ένα από τα πρώτα προάστια το Λονδίνου στο οποίο αναπτύχθηκε η κατασκευή πολλών βιλλών και δεν ήταν πυκνοκατοικημένη, εν αντιθέσει με τις οικίες ενωμένης στέγασης που κυριαρχούσαν στο Λονδίνο κατά τον 19ο αιώνα, ακόμη και στις πλέον ακριβές συνοικίες. Τμήματα του Σεντ Τζονς Γουντ ανακατασκευάστηκαν με μεγαλύτερη πυκνότητα,[6] αλλά παραμένει ακόμη και σήμερα ελκυστική τοποθεσία, και είναι μια από τις ακριβότερες περιοχές του Λονδίνου.[3]
Στο Σεντ Τζονς Γουντ βρίσκεται το Γήπεδο Κρίκετ Lord's, έδρα της Λέσχης Κρίκετ Μίντλσεξ Κάουντι και της Λέσχης Κρίκετ Μεριλεμπόουν (MCC), και θεωρείται η πατρίδα του κρίκετ. Είναι γνωστό επίσης για τα Abbey Road Studios και την οδό Abbey Road, όπου οι The Beatles ηχογράφησαν, μεταξύ άλλων το άλμπουμ Abbey Road, στο εξώφυλλο του οποίου το συγκρότημα διασχίζει τον δρόμο.
Το Βασιλικό Ιππικό Πυροβολικό του Βασιλικού Στρατού βρισκόταν παλαιότερα στους στρατώνες του Σεντ Τζονς Γουντ. Το σύνταγμα μεταφέρθηκε στο Γούλιτς στις 6 Φεβρουαρίου 2012, και οι στρατώνες θα κατεδαφιζόταν για να κατασκευαστούν οικίες.[7]
Στην περιοχή βρίσκεται επίσης το νεκροταφείο του Σεντ Τζονς Γουντ, το οποίο αποτελεί το μοναδικό πνεύμονα οξυγόνου του Δήμου του Ουεστμίνστερ.
Η περιοχή εξυπηρετείται από σταθμούς του μετρό του Λονδίνου.
Σημαντικοί κάτοικοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σερ Λώρενς Άλμα-Τάντεμα (1836–1912), ζωγράφος.[8]
- Γκίλμπερτ Μπέις (1872–1953), γλύπτης
- Σερ Τζόζεφ Μπάζελτζετ (1819–1891), πολιτικός μηχανικός.[9]
- Σερ Τόμας Μπίτσαμ (1879–1961), μαέστρος και ιμπρεσάριος.[10]
- Τζορτζ Φράμπτον (1860–1928), γλύπτης.[11]
- Ουίλλιαμ Πάουελ Φριθ (1819–1909), ζωγράφος.[12]
- Τόμας Χουντ (1799–1845), ποιητής.[13]
- Τόμας Χάξλεϋ (1825–1895), βιολόγος.[14]
- Μέλανι Κλάιν (1882–1960), ψυχαναλυτής.[15]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «About St John's Wood». St John's Wood Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2017.
- ↑ Sherwood, Bob (7 Απριλίου 2010). «Affluent enclave sitting on political front line». Financial Times. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Olson, Parmy (12 Δεκεμβρίου 2007). «In Pictures: London's Most Expensive Postcodes». Forbes. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2017.
- ↑ Prudence, Ivey (20 Νοεμβρίου 2014). «St John's Wood tenants pay the highest rent in London - Hampstead & Highgate Property». Hamhigh.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2017.
- ↑ «Celebrating the birth in July 1761 of James Burton, the founder of St Leonards-on-Sea and builder-developer in Bloomsbury». Victoria County History. 29 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
- ↑ T F T Baker, Diane K Bolton & Patricia E C Croot. «Hampstead: St. John's Wood». www.british-history.ac.uk. A History of the County of Middlesex. σελίδες 60–63. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
- ↑ Ross Lydall (6 Φεβρουαρίου 2012). «Final salute: St John's Wood bids farewell to the King's Troop after two centuries – UK – News». Evening Standard. London. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
- ↑ «ALMA-TADEMA, Sir Lawrence, O.M. (1836-1912) | English Heritage». www.english-heritage.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
- ↑ «BAZALGETTE, Sir Joseph William (1819-1891) | English Heritage». www.english-heritage.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
- ↑ «BEECHAM, Sir Thomas, C.H. (1879-1961) | English Heritage». www.english-heritage.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2017.
- ↑ «FRAMPTON, George (1860-1928) | English Heritage». www.english-heritage.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
- ↑ «FRITH, William Powell (1819-1909) | English Heritage». www.english-heritage.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
- ↑ «HOOD, Thomas (1799-1845) | English Heritage». www.english-heritage.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
- ↑ «HUXLEY, Thomas Henry (1825-1895) | English Heritage». www.english-heritage.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
- ↑ «KLEIN, Melanie (1882-1960) | English Heritage». www.english-heritage.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολυμέσα σχετικά με το θέμα St. John's Wood στο Wikimedia Commons