Σαρακήνικο Μήλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 36°44′33.72″N 24°27′29.81″E / 36.7427000°N 24.4582806°E / 36.7427000; 24.4582806

Γενική άποψη της παραλίας

Το Σαρακήνικο είναι παραλία στη βόρεια ακτή της Μήλου. Απέχει περίπου 5 χιλιόμετρα από την Πλάκα, πρωτεύουσα του νησιού.[1] Η παραλία είναι γνωστή για τα χωρίς βλάστηση λευκά πετρώματα ηφαιστειακής προέλευσης που την περιβάλλουν. Η διάβρωση των κυμάτων έχει δημιουργήσει σπήλαια κατά μήκος της ακτής. Οι Σαρακηνοί πειρατές έβρισκαν καταφύγιο σε αυτές τις σπηλιές και από αυτούς πήρε το όνομά της η παραλία.[2]

Γεωλογικά, η βόρεια Μήλος έχει σχηματιστεί από μία σειρά ηφαιστειακών στρωμάτων. Το κατώτερο και παλαιότερο στρώμα είναι ο σχηματισμός της Πάχαινας, πάχους τουλάχιστον 70 μέτρων, και από πάνω βρίσκεται ο σχηματισμός του Παπαφράγκα. Πριν 1,85 εκατομμύρια χρόνια άρχισε η εναπόθεση νέου ηφαιστειακού υλικού, το οποίο είναι γνωστό ως ο σχηματισμός του Σαρακήνικου. Αποτελείται από στρώματα ψαμμίτη ανάμεσα στα οποία υπάρχουν λατυποπαγή κίσσηρης και ιλυόλιθοι που περιέχουν απολιθώματα. Ο σχηματισμός αυτός έχει πάχος περίπου 50 μέτρα. Φαίνεται ότι τα ηφαιστειακά υλικά τόσο του σχηματισμού του Σαρακήνικου όσο και του Παπαφράγκα, ο οποίος είναι παχύτερος προς τα ανατολικά, αποτέθηκαν με τη δράση των κυμάτων.[3] Ο σχηματισμός του Σαρακήνικου αρχικά ήταν υποθαλάσσιος πριν σταδιακά ανέβει στο επίπεδο της επιφάνειας.[4] Επίσης υλικά εναπόθεσαν και πυροκλαστικές ροές.[5] Από πάνω βρίσκεται προς τα δυτικά το στρώμα ανδεσίτη των Κορακιών, το οποίο δημιουργήθηκε πριν 1,8 εκατομμύρια χρόνια, και ιζήματα και υλικά φρεατικών εκρήξεων των ιστορικών χρόνων.[3]

Στην περιοχή του Σαρακήνικου έχουν εντοπιστεί απολιθώματα ασπόνδυλων και συγκεκριμένα από δίθυρα, σκαφόποδα, γαστρόποδα, βραγχιόποδα, εχινοειδή και βάλανους. Επίσης έχουν ανακαλυφθεί μικροαπολιθώματα διατόμων, τα οποία χρονολογήθηκαν μεταξύ 1,95 και 1,73 εκατομμύρια χρόνια πριν, στις αρχές του Πλειστόκαινου.[5]

Το Σαρακήνικο λόγω του ιδιαίτερου περιβάλλοντός του και του χρώματος των νερών είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός, όμως έχουν παρατηρηθεί φθορές στο χώρο, καθώς πολλοί τουρίστες χαράσουν στα βράχια τα ονόματά τους. Αποτέλεσμα ήταν ο δήμος Μήλου να θεσπίσει το 2015 πρόστιμο για τη ρύπανση της περιοχής.[6] Η αμμουδερή παραλία έχει μήκος 10 μέτρα και δεν είναι οργανωμένη. Η παραλία είναι εύκολα προσβάσιμη με αυτοκίνητο και λεωφορείο.[7]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Μήλος: Το Σαρακήνικο και ο Παπάφραγκας». in.gr. 11 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  2. «Μήλος: Το σεληνιακό τοπίο του Σαρακήνικου». www.news247.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  3. 3,0 3,1 Stewart, Andrew L.; McPhie, Jocelyn (2004-01-01). «An Upper Pliocene coarse pumice breccia generated by a shallow submarine explosive eruption, Milos, Greece». Bulletin of Volcanology 66 (1): 15–28. doi:10.1007/s00445-003-0292-z. ISSN 0258-8900. http://link.springer.com/10.1007/s00445-003-0292-z. 
  4. Stewart, Andrew L.; McPhie, Jocelyn (2003-05). «Internal structure and emplacement of an Upper Pliocene dacite cryptodome, Milos Island, Greece» (στα αγγλικά). Journal of Volcanology and Geothermal Research 124 (1-2): 129–148. doi:10.1016/S0377-0273(03)00074-X. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S037702730300074X. 
  5. 5,0 5,1 Calvo, José P.; Triantaphyllou, Maria V.; Regueiro, Manuel; Stamatakis, Michael G. (2012-03-01). «Alternating diatomaceous and volcaniclastic deposits in Milos Island, Greece. A contribution to the upper Pliocene–lower Pleistocene stratigraphy of the Aegean Sea» (στα αγγλικά). Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology 321-322: 24–40. doi:10.1016/j.palaeo.2012.01.013. ISSN 0031-0182. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0031018212000272. 
  6. «SOS από το Σαρακήνικο της Μήλου - Κάτι απαράδεκτο συμβαίνει σε ένα από τα ομορφότερα σημεία της Ελλάδας». www.lifo.gr. 18 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  7. «Μήλος - Σαρακίνικο». Hellas Beach. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021.