Σαραγόσα (Εθνικά Επεισόδια)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαραγόσα
ΣυγγραφέαςΜπενίτο Πέρεθ Γαλδός
ΤίτλοςZaragoza
ΓλώσσαΙσπανικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1873
Μορφήμυθιστόρημα
ΘέμαΔεύτερη Πολιορκία της Σαραγόσα
ΣειράEpisodios Nacionales
d:Q75515156
ΧαρακτήρεςΝαπολέων Α΄ της Γαλλίας
ΤόποςΜαδρίτη
Σαραγόσα
Σαραγόσα
ΠροηγούμενοEpisodios Nacionales: Napoleón en Chamartín
ΕπόμενοGerona
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Σαραγόσα είναι ο τίτλος που φέρει το έκτο μυθιστόρημα της πρώτης σειράς του έργου Εθνικά Επεισόδια του Μπενίτο Πέρεθ Γκαλδός . Σε αυτό συνεχίζεται η ιστορία του πέμπτου μυθιστορήματος της σειράς που έχει τον τίτλο Ο Ναπολέων στο Τσαμαρτίν. Το έργο, μείγμα και πάλι φανταστικών και πραγματικών ιστοριών, διηγείται την δεύτερη πολιορκία της Σαραγόσα, που συνέβη τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1809, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας , μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας. Πρωταγωνιστής είναι πάλι ο Γκαμπριέλ ντε Αραθέλι από το Κάντιθ.

Περίληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκαμπριέλ, μαζί με άλλους συντρόφους, το σκάει από τους Γάλλους δεσμοφύλακες του, κατά τη μεταφορά του στη Μαδρίτη και όλοι φτάνουν στη Σαραγόσα, όπου για δεύτερη φορά προετοιμάζεται η αντίσταση των Ισπανών ενάντια στον Γάλλο κατακτητή.

Εκεί, μεταξύ διαφόρων περίεργων τύπων, γνωρίζει τον δον Χοσέ ντε Μοντόρια και γίνεται στενός φίλος του γιου του Αγουστίν, που έχει την ίδια ηλικία με αυτόν. Οι προετοιμασίες για την άμυνα της πόλης, υπό τις διαταγές του στρατηγού Παλαφόξ, εξελίσσονται χαλαρά, με συχνές αναπολήσεις της πρώτης πολιορκίας από τους Γάλλους, μερικούς μήνες πριν, κατά την οποία οι κάτοικοι της Σαραγόσα βγήκαν νικητές.

Η οικογένεια Μοντόρια, μια από τις σπουδαιότερες της Σαραγόσα, θέλει να συνεχίσει ο Αγουστίν τις θεολογικές σπουδές του. Αλλά ο νέος ερωτοτροπεί κρυφά με την Μαρία, κόρη του κυρ-Κανδιόλα , ενός τοκογλύφου του χειρότερου είδους, πολύ μισητού σε ολόκληρη την πόλη και δηλωμένου εχθρού του Χοσέ ντε Μοντόρια. Ο Αγουστίν είναι αποφασισμένος να εγκαταλείψει τις σπουδές του για να παντρευτεί με την Μαρία, αλλά φοβάται την αντίδραση του πατέρα του.

Πολύ σύντομα ξεκινά η πολιορκία και το μυθιστόρημα επικεντρώνεται κυρίως στην περιγραφή των πολεμικών αψιμαχιών αφήνοντας κατά μέρος τις προσωπικές και αισθηματικές ιστορίες, που σε αυτό το επεισόδιο έχουν πολύ λιγότερη σημασία από ότι στα προηγούμενα (π.χ. η Ινές , η αγαπημένη του Γκαμπριέλ, δεν αναφέρεται ούτε μια φορά). Η κατάσταση στη Σαραγόσα γρήγορα χειροτερεύει, λόγω της έλλειψης τροφίμων, της τεχνικής και υλικής υπεροχής των Γάλλων και μιας βαριάς επιδημίας κίτρινου πυρετού που αποδεκατίζει τον πληθυσμό.

Το αρχικό ύφος του μυθιστορήματος, γιορτινό και πατριωτικό, αλλάζει δίνοντας θέση σε άλλο πιο ζοφερό και κινδυνολογικό, που μέχρι τότε δεν είχε εμφανιστεί στη σειρά, με τρομερές περιγραφές της σκληρότητας της μάχης και της απελπιστικής κατάστασης της Σαραγόσας.

Ο κυρ-Καντιόλα, που συνεχώς αρνείται να συνεισφέρει στην άμυνα της πόλης και ενδιαφέρεται μόνο να διαφυλάξει τα συμφέροντα του, βρίσκεται στον δρόμο όταν οι βομβαρδισμοί των Γάλλων καταστρέφουν το σπίτι του, όπως και τα περισσότερα στην πόλη. Κατεστραμμένος και πικραμένος, περιφρονημένος από τους συμπολίτες του, καταλήγει να εξαγοραστεί από τους Γάλλους, υποδεικνύοντας τους ένα μυστικό υπόγειο πέρασμα σε μια από τις ιδιοκτησίες του που διευκολύνει τον γαλλικό στρατό να καταλάβει το μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου, τοποθεσία στρατηγικής σημασίας για την κατάληψη της πόλης.

Σε αυτό το σημείο, η μάχη έχει μετατραπεί σε μια σκληρή πάλη μέχρι θανάτου, από δρόμο σε δρόμο και από σπίτι σε σπίτι, άγνωστη μέχρι τότε στον γαλλικό στρατό. Η κατάληψη του Αγίου Φραγκίσκου σημειώνει το τέλος των διαδοχικών απωλειών των υπερασπιστών.

Κατηγορώντας τον για προδοσία, ένα πολεμικό συμβούλιο διατάσσει την εκτέλεση του κυρ-Καντιόλα και για κακή τύχη είναι ο Αγουστίν ντε Μοντόρια που πρέπει να δώσει την εντολή στο εκτελεστικό απόσπασμα. Πληροφορούμενη το γεγονός, η Μαρία ζητά επιείκεια για τον πατέρα της και φτάνει μέχρι του σημείου να του προτείνει να βοηθήσει να δραπετεύσει ο προδότης. Ο Αγουστίν αρνείται, πράγμα που θα κάνει τη Μαρία να τον μισήσει, αλλά αυτός αηδιασμένος,αποφασίζει να εγκαταλείψει τη θέση του στο στρατό των εθελοντών. Είναι ο Γκαμπριέλ αυτός που σε μια συγκινησιακή σκηνή θα διατάξει το εκτελεστικό απόσπασμα.

Τελικά, στις 21 Φεβρουαρίου, μετά από δύο μήνες πολιορκίας, με τη Σαραγόσα ερειπωμένη και τον πληθυσμό αποδεκατισμένο, η πόλη παραδίδεται. Ο γαλλικός στρατός καταλαμβάνει τα τελευταία καταφύγια, τρομαγμένος από αυτό που συναντά: «ο αυτοκρατορικός στρατός, περισσότερο από νικητής είναι νεκροθάφτης». Ο Γκαμπριέλ και ο Αγουστίν θάβουν τη Μαρία, που κείτεται νεκρή στη μέση του δρόμου.

Μετά την παράδοση ο Γκαμπριέλ, άρρωστος και πληγωμένος, εγκαταλείπει την ερειπωμένη πόλη με τα υπολείμματα της φρουράς.