Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι | |
---|---|
Είδος | εκκλησία και ελάσσονα βασιλική |
Αρχιτεκτονική | αναγεννησιακή αρχιτεκτονική |
Διεύθυνση | piazza San Pietro in Vincoli - Roma[1] |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′38″N 12°29′35″E |
Θρήσκευμα | Καθολικισμός[2] |
Θρησκευτικό τάγμα | Canons Regular of the Lateran |
Θρησκευτική υπαγωγή | Επισκοπή της Ρώμης |
Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη[1] |
Τοποθεσία | Μόντι |
Χώρα | Ιταλία[1] |
Έναρξη κατασκευής | 5ος αιώνας |
Γενικές διαστάσεις | 70 μέτρα × 40 μέτρα |
Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[1] |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Ο ναός Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι (ιταλ. San Pietro in Vincoli) είναι βασιλική στην πόλη της Ρώμης, που βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία, στον Εσκυλίνο λόφο. Αποκαλείται επίσης και Basilica Eudossiana προς τιμήν της γυναίκας που την ίδρυσε, και είναι γνωστή γιατί στεγάζει δύο σημαντικά αντικείμενα: το άγαλμα του Μωυσή από το Μιχαήλ Άγγελο και τις φερόμενες ως Αλυσίδες του Αγίου Πέτρου.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η βασιλική κατασκευάστηκε αρχικά στα μέσα του 5ου αιώνα, περίπου το 442 μ. Χ., από την Λικινία Ευδοξία, κόρη του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄ και σύζυγος του Βαλεντινιανού Γ΄. Σκοπός ήταν να στεγαστούν οι αλυσίδες (Vincula στα λατινικά εξ’ ου και το όνομα του ναού) με τις οποίες είχαν δέσει τον Απόστολο Πέτρο όταν ήταν φυλακισμένος στις φυλακές του Μαμερτίνου. Στην Αυτοκράτειρα τις είχε χαρίσει η μητέρα της, Αθηναΐδα Ευδοκία, στην οποία είχαν περιέλθει σαν δώρο από τον Πατριάρχη της Ιερουσαλήμ κατά το ταξίδι της στους Αγίους Τόπους. Σύμφωνα με το θρύλο, όταν η αυτοκράτειρα Ευδοξία δώρισε τις αλυσίδες στον Πάπα Λέοντα Α', εκείνες ταίριαξαν σαν από θαύμα. Οι αλυσίδες φυλάσσονται σε λειψανοθήκη κάτω από την Αγία Τράπεζα της βασιλικής.
Το κτίριο επισκευάστηκε και αναπαλαιώθηκε πολλές φορές, ανάμεσα στις οποίες μια ανακαίνιση έγινε από τον Πάπα Ανδριανό Α', μια αναδόμηση από τον Πάπα Σίξτο τον Στ' και από τον Πάπα Ιούλιο Β΄. Μια αναπαλαίωση έλαβε χώρα το 1875. Το μπροστινό πρόστοο, που αποδίδεται στον Μπάτσιο Ποντέλλι, προστέθηκε το 1475. Η πλατεία (1493 – 1503) αποδίδεται στον Τζουλιάνο ντα Σάνγκαλλο.
Στην εκκλησία αυτή χειροτονήθηκε Πάπας ο Ιωάννης ο Β'.
Το Εσωτερικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το εσωτερικό αποτελείται από τρία κλίτη, ένα το κεντρικό και δύο τα πλαϊνά, που στηρίζονται σε αψίδες που χωρίζονται από κολόνες δωρικού ρυθμού. Το κεντρικό κλίτος διαθέτει οροφή του 18ου αιώνα, με τοιχογραφία στο κέντρο από τον Τζοβάνι Μπατίστα Παρόντι, που απεικονίζει το Θαύμα των Αλυσίδων (1706).
Ο Μωυσής του Μιχαήλ Αγγέλου (ολοκληρώθηκε το 1515), επρόκειτο αρχικά να αποτελέσει μέρος ενός τεράστιου συμπλέγματος 47 αγαλμάτων, που θα αποτελούσε ταφικό μνημείο για τον Πάπα Ιούλιο Β'. Όταν του το παρήγγειλαν, ο μεγάλος καλλιτέχνης πέρασε οχτώ ολόκληρους μήνες αναζητώντας το τέλειο μάρμαρο στη Τοσκάνη. Το σχέδιο εγκαταλείφθηκε, αλλά μετά το θάνατο του Πάπα ο Μιχαήλ Άγγελος καταπιάστηκε εκ νέου μαζί του. Επειδή όμως τελικά ανέλαβε τη Δευτέρα Παρουσία στην Καπέλα Σιξτίνα μετά από παρότρυνση του Πάπα Παύλου Γ΄, το τελικό μνημείο, που φτιάχτηκε κυρίως από μαθητές, είναι μια πρόσοψη με έξι εσοχές.
Ο Μωυσής απεικονίζεται με κέρατα, αντί για ακτίνες φωτός, εξαιτίας ενός λάθους στη μετάφραση του εβραϊκού κειμένου: οι λέξεις αχτίδες φωτός και κέρατα είναι παρόμοιες. Αυτό του είδους ο εικονογραφικός συμβολισμός ήταν συνηθισμένος στην πρώιμη θρησκευτική τέχνη και σε αυτή την περίπτωση εξυπηρετεί τον καλλιτέχνη, μιας και είναι ευκολότερο να σχεδιάσει κανείς στέρεα κέρατα παρά την αφηρημένη έννοια του φωτός.
Άλλα έργα τέχνης περιλαμβάνουν δύο πίνακες του Αγίου Αυγουστίνου και της Αγίας Μαργαρίτας από τον Γκουερτσίνο, και το μνημείο του καρδινάλιου Τζιρολάμο Αγκούτσι που σχεδίασε ο Ντομενικίνο. Για την απεικόνιση του Αγίου Αυγουστίνου τονίζεται πως είναι η μοναδική του απεικόνιση ως ηλικιωμένου άντρα με γενειάδα. Το ιερό στο πρώτο παρεκκλήσι αριστερά είναι μια Αποκαθήλωση του Πομαράντσιο. Ο τάφος του Νικολό Καρδιναλίου της Κούζα με το ανάγλυφο του Καρδιναλίου Νίκολάου μπροστά στον Άγιο Πέτρο είναι του Αντρέα Μπρένο. Ο ζωγράφος και γλύπτης Αντόνιο Πολλαϊουόλο έχει ταφεί εδώ.
Πρόσβαση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εκκλησία Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι είναι προσβάσιμη από τους σταθμούς μετρό Cavour και Colosseo. Χάρτης της θέσης της εκκλησίας είναι διαθέσιμος εδώ.
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Το εσωτερικό από το ιερό.
-
Ο Τάφος του Καρδινάλιου Τσίντζο Αλντομπραντίνι.
-
Το εκκλησιαστικό όργανο του ναού.
-
Το άγαλμα του Μωυσή.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η αγγλόφωνη και ιταλόφωνη wikipedia.
- «Ρώμη», από τη σειρά Οδηγοί του Κόσμου, εκδ. Καθημερινή, Dorling Kindersley
Συντεταγμένες: 41°53′37.94″N 12°29′35.05″E / 41.8938722°N 12.4930694°E