Σίμων Β΄ του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σίμων Β΄ του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1270 ή 1275[1]
Θάνατος1336[2] ή 1340[1]
Κάστελαουν
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλισάβετ του Φάλκενμπουργκ (από 1303)[3]
ΤέκναΒάλραμ του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ[4]
Ελισάβετ του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ[4]
Αγνή του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ[5]
ΓονείςΙωάννης Α΄ του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ[4] και Αδελαΐδα του Λάινινγκεν[4]
ΑδέλφιαΙωάννης Β΄ του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ
ΟικογένειαΟίκος του Σπόνχαϊμ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σίμων Β', γερμ.: Simon II graf von Sponheim-Kreuznach ( π. 1270 – 1336 στο Kάστελαουν) από τον Οίκο του Σπόνχαϊμ ήταν Γερμανός ευγενής, κόμης του Σπόνχαϊμ.

Bιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σίμων Β' γεννήθηκε γύρω στο έτος 1270 ως γιος του Ιωάννη Α' κόμη του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ και της συζύγου του Αδελαΐδας του Λάινινγκεν-Λάντεκ, κόρης του Έμιχ Δ΄ του Λάινινγκεν. Μετά το τέλος τού πατέρα του το 1290, ο Σίμων Β' κυβέρνησε την κομητεία από κοινού με τον αδελφό του Ιωάννη Β' κόμη του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ.

Νυμφεύτηκε την Ελισάβετ Β' του Φάλκενμπουργκ το 1300. Εκείνη την εποχή, τα αδέλφια χώρισαν την κομητεία. Η διαχωριστική γραμμή ήταν το δάσος Ζούνβαλντ. Ο Σίμων Β' κυβερνούσε το τμήμα βόρεια του δάσους, συμπεριλαμβανομένων των Kίρχμπεργκ και Kάστελαουν. Ο Σίμων Β΄ επέλεξε το κάστρο Kάστελαουν ως κατοικία του. Επέκτεινε το κάστρο και την πόλη, δίνοντάς της δικαιώματα πόλης το 1305, και δικαιώματα αγοράς το 1309. Αργότερα έκτισε τείχη της πόλης και μια νέα εκκλησία, η οποία σήμερα λειτουργεί ως ευαγγελική (προτεσταντική) εκκλησία.

Στο Kρόιτσναχ έκτισε την Άλτε Νάχεμπρυκε (Παλαιά γέφυρα Nάχε) περίπου το 1300 [6] Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά για το λίθινη γέφυρα έγινε το 1332. Όχι μόνο παρείχε μία σημαντική σύνδεση στον δρόμο μεταξύ Mάιντς και Tρηρ, αλλά αποτελούσε επίσης μέρος των οχυρώσεων της πόλης του Kρόιτσναχ. Στέκεται ακόμη και σήμερα, και είναι ένα από τα παλαιότερα λίθινα γεφύρια στη Γερμανία. [7]

Ο μικρότερος αδελφός τού Σίμωνα Β', ο Έμεριχ, έκανε δύο αποτυχημένες προσπάθειες να εκλεγεί αρχιεπίσκοπος. Και οι δύο προσπάθειες εμποδίστηκαν από τον ισχυρό Οίκο του Λουξεμβούργου. Μετά από αυτόν τον αποκλεισμό, ο Σίμων Β' και τα αδέλφια του αντιτάχθηκαν στον αρχιεπίσκοπο Βαλδουίνο του Λουξεμβούργου της αρχιεπισκοπής της Τρηρ και υποστήριξαν τον αντίπαλό του, τον διεκδικητή βασιλιά Φρειδερίκο Α΄ της Αυστρίας, αντίπαλο του βασιλιά Λουδοβίκου Δ'. Η αντίθεσή τους στον Οίκο του Λουξεμβούργου αποτέλεσε τη βάση των πολιτικών τους, και οδήγησε σε πολυάριθμες φιλονικίες

Το 1320 ο Bαλδουίνος κατέλαβε την πόλη Σπόνχαϊμ του Σπρέντλινγκεν και πολιόρκησε το Kρόιτσναχ και το Kάστελαουν. Έναν χρόνο αργότερα, ο Σίμων Β΄ εγκατέλειψε, και υπέγραψε μια συνθήκη ειρήνης με τον Bαλδουίνο. Το 1325 ο Bαλδουίνος κατασκεύασε το κάστρο Μπάλντουινσεκ, για να αποδυναμώσει τη θέση του κάστρου Kάστελαουν. Τρία χρόνια αργότερα, ο Σίμων Β' υποστήριξε τους βιλντγκράβους του Nάχεγκαου, ο οποίος πολέμησε τον αρχιεπίσκοπο Βαλδουίνο για το κάστρο Σμίτμπουργκ.

Ο Σίμων Β' απεβίωσε το 1336, και τάφηκε στην εκκλησία που είχε κτίσει στο Kάστελαουν. Ένα διπλό ταφικό μνημείο για τον Σίμωνα Β και τη γυναίκα του βρίσκεται ακόμη στην εκκλησία. Διάδοχός του ήταν ο γιος του Βάλραμ.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 1300 την Ελισάβετ Β' του Φάλκενμπουργκ, κόρη του Βάλραμ Β΄ του Ρόσε, και απέκτησαν τα εξής παιδιά:

  • Βάλραμ (π. 1380), κόμης του Σπόνχαϊμ. Νυμφεύτηκε στις 9 Αυγούστου 1330 την Eλισάβετ του Kατσενελνμπόγκεν (απεβ. 1383).
  • Σίμων.
  • Ιωάννης Γ' (1312-1348), κόμης του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ.
  • Ράινχαρντ (π. 1352), μέλος του Συλλόγου στους καθεδρικούς του Mάιντς και του Tρηρ.
  • Ιμάγκινα (απεβ. μετά τις 21 Δεκεμβρίου 1352), παντρεύτηκε το 1322 με τον Φίλιππο κόμη του Ζολμς (απεβ. 1364/65).
  • Mαργαρίτα, παντρεύτηκε το 1330 με έναν βιλντγκράβο των Ντάουν και Γκρούμπαχ (απεβ. 1350).
  • Άννα (απεβ. 1330), παντρεύτηκε τον Ιωάννη Α' κόμη του Κατσενελνμπόγκεν (απεβ. 1357).
  • Ελισάβετ, παντρεύτηκε πρώτα (πριν από το 1331) τον Ρούντολφ Α' κόμη του Χόενμπεργκ (απεβ. 1336), και μετά (πριν από τις 15 Οκτωβρίου 1340) τον Λουδοβίκο των Έσσης κύριο του Γκρέμπενσταϊν (απεβ. 1345).

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Johannes Mötsch : Die Burg Kastellaun bis 1437, στο: Stadt Kastellaun (επιμ.): Das Wahrzeichen Kastellauns — Seine Burg, στη σειρά Kastellaun in der Geschichte, τόμ. 3, Kastellaun, 1994, σελ. 19-58
  • Johannes Mötsch : Trier und Sponheim, στο: Johannes Mötsch and Franz-Josef Heyen (επιμ.): Balduin von Luxemburg. Erzbischof von Trier — Kurfürst des Reiches. Festschrift aus Anlaß des 700. Geburtsjahres , Mainz, 1985, σελ. 357 - 389

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 p53231.htm#i532307.
  2. (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp02136870. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. p53231.htm#i532307. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  6. Zaschel, Anne (Universität Koblenz-Landau) (2014) Brückenhäuser auf der Alten Nahebrücke in Bad Kreuznach on www.kuladig.de. Retrieved 17 June 2018
  7. Vogt, Werner (1988) Nahebrücke Bad Kreuznach. In: Steinbrücken in Deutschland. Düsseldorf: Beton-Verlag, pp. 394–398

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]