Σίμα Τσιεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σίμα Τσιεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
司马迁 (Απλοποιημένα Κινεζικά) και 司馬遷 (Παραδοσιακά Κινεζικά)
Γέννηση145 π.Χ. (Αβεβαιότητα)[1]
Χετσίν
Θάνατος86 π.Χ. (Αβεβαιότητα)[1]
Χώρα πολιτογράφησηςWestern Han
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΚινεζικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΚινεζικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
ποιητής
συγγραφέας[3]
αστρολόγος
φιλόσοφος[4]
μαθηματικός[5]
αστρονόμος[6]
Αξιοσημείωτο έργοΑρχεία του Μεγάλου Ιστορικού
Οικογένεια
ΤέκναSima Qian's daughter (Yang Bis wife)
ΓονείςΣίμα Ταν
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σίμα Τσιεν (司馬遷, 145 π.Χ. - 86 π.Χ.) ήταν Κινέζος ιστορικός της Δυναστείας των Χαν. Θεωρείται ο πατέρας της Κινεζικής ιστοριογραφίας για το έργο του, τα Αρχεία του Μεγάλου Ιστορικού, μια γενική ιστορία της Κίνας, που καλύπτει πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια, από τον κίτρινο αυτοκράτορα έως την κυριαρχία του αυτοκράτορα Γου Χαν. Το έργο του έθεσε τα θεμέλια για τη μετέπειτα ιστοριογραφία όχι μόνο στην Κίνα αλλά και την ευρύτερη βορειοανατολική Ασία σε Βιετνάμ, Κορέα και Ιαπωνία.[7] Αν και ο τίτλος που διέθετε ήταν του αστρολόγου της αυτοκρατορικής αυλής (太史令, Ταϊσί Λινγκ), έγινε ευρύτερα γνωστός από τις μετέπειτα γενιές ως ο Μεγάλος Ιστορικός (太史公, Ταϊσί Γκονγκ) για το μνημειώδες έργο του.

Νεανική ζωή και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σίμα Τσιεν γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Λονγκμεν, κοντά στη σημερινή πόλη Σανσί. Ανατράφηκε σε μια οικογένεια αστρολόγων. Ο πατέρας του, Σίμα Ταν, υπηρέτησε ως έπαρχος των μεγάλων γραφέων του αυτοκράτορα Γου Χαν[8]. Οι κύριες αρμοδιότητές του περιελάμβαναν τη διαχείριση της αυτοκρατορικής βιβλιοθήκης και τη συντήρηση ή τη μεταρρύθμιση του ημερολογίου. Λόγω της εντατικής εκπαίδευσης που του δώθηκε από τον πατέρα του, ήδη από την ηλικία των δέκα, ο Σίμα Τσιεν είχε αποκτήσει εμπειρία στην μελέτη παλαιών κειμένων. Υπήρξε μαθητής των διάσημων Κομφούκιων Κονγκ Ανγκουό και Ντονγκ Ζονγκσου. Στην ηλικία των είκοσι ετών, με την υποστήριξη του πατέρα του, ο Σίμα Τσιεν ξεκίνησε ένα ταξίδι σε όλη τη χώρα, συλλέγοντας χρήσιμα, από πρώτο χέρι, ιστορικά αρχεία για την κύρια εργασία του, Τα Αρχεία του Μεγάλου Ιστορικού (史記). Ο σκοπός του ταξιδιού του ήταν να ελέγξει τις αρχαία φήμες και τους μύθους και να επισκεφτεί αρχαία μνημεία, όπως τους φημισμένους τάφους των αρχαίων βασιλέων Γιου και Σαν[9]. Τα μέρη που είχε επισκεφθεί περιλαμβάνουν τις πόλεις Σαντονγκ, Γιουνάν, Χέμπεϊ, Ζεσιάνγκ, Τζιανγκσού, Τζιανγκσί και Χουνάν.

Μετά τα ταξίδια του, επιλέχθηκε να είναι βοηθός του κυβερνητικού παλατιού. Τα καθήκοντα του περιελάμβαναν την επιθεώρηση διαφόρων περιοχών της χώρας, με τον αυτοκράτορα Γου Χαν. Το 110 π.Χ., σε ηλικία τριάντα πέντε ετών, ο Σίμα Τσιεν εστάλη προς τα δυτικά σε μια στρατιωτική εκστρατεία εναντίον ορισμένων «βαρβαρικών» φυλών. Την ίδια χρονιά, ο πατέρας του αρρώστησε και δεν μπόρεσε να παραστεί στις αυτοκρατορικές θυσίες Φενγκσαν. Υποπτευόμενος ότι η ζωή του πλησίαζε στο τέλος της, κάλεσε τον γιο του πίσω για να ολοκληρώσει το ιστορικό έργο που είχε αρχίσει. Ο Σίμα Ταν ήθελε να ακολουθήσει στενά την πρόοδο των Χρονικών της Άνοιξης και του Φθινοπώρου - το πρώτο χρονικό στην ιστορία της κινεζικής λογοτεχνίας. Τροφοδοτημένος με την έμπνευση του πατέρα του, ο Σίμα Τσιεν άρχισε να συντάσει τα Αρχεία του Μεγάλου Ιστορικού κατά το 109 π.Χ.. Το 105 π.Χ., ο Σίμα ήταν μεταξύ των μελετητών που επιλέχθηκαν για τη μεταρρύθμιση του ημερολογίου. Ως ανώτερος αυτοκρατορική επίσημος, ο Σίμα ήταν επίσης σε θέση να προσφέρει συμβουλές για τον αυτοκράτορα σχετικά με τις γενικές κρατικές υποθέσεις.

Το 99 π.Χ., ο Σίμα Τσιεν ενεπλάκη στην υπόθεση Λι Λινγκ, όπου οι Λι Λινγκ και Λι Γκάνγκλι, αξιωματικοί του στρατού που ηγήθηκαν εκστρατείας εναντίον του Xiongnu στο βορρά, νικήθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν. Ο αυτοκράτορας Wu απέδωσε την ήττα στον Λι Λινγκ, και όλοι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι τον καταδίκασαν στη συνέχεια. Ο Σίμα ήταν ο μόνος άνθρωπος που υπερασπίστηκε τον Λι Λινγκ, ο οποίος δεν ήταν ποτέ φίλος του αλλά τον οποίο σεβόταν. Ο αυτοκράτορας Wu ερμήνευσε την υπεράσπιση του Σίμα στον Λι ως επίθεση στον γαμπρό του, Λι Γκάνγκλι, και καταδίκασε τον Σίμα σε θάνατο. Εκείνη την εποχή, η εκτέλεση μπορούσε να μετατραπεί είτε σε χρήματα είτε σε ευνουχισμό. Δεδομένου ότι ο Σίμα δεν είχε αρκετά χρήματα για να ξεπληρώσει το «έγκλημα» του, επέλεξε τον τελευταίο και στη συνέχεια ρίχτηκε στη φυλακή, όπου έμεινε τρία χρόνια. Ο Σίμα αποκάλεσε τον ευνουχισμό του «τη χειρότερο όλων των τιμωριών[10].

Το 96 π.Χ., μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή, ο Σίμα επέλεξε να ζήσει ως ευνούχος του παλατιού για να ολοκληρώσει τις ιστορίες του, αντί να αυτοκτονήσει όπως αναμενόταν για έναν ευγενή-μελετητή που είχε ντροπιαστεί με ευνουχισμό[11].

Ιστοριογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη σελίδα από "Τα Αρχεία του Μεγάλου Ιστορικού".

Αν και το ύφος και η μορφή των κινεζικών ιστορικών συγγραμμάτων μεταβλήθηκε δια μέσου των αιώνων, τα Αρχεία του Μεγάλου Ιστορικού έχουν καθορίσει την ποιότητα και το ύφος από την δημιουργία τους και μετά. Πριν από τον Σίμα, ιστορίες γράφτηκαν ως ορισμένα γεγονότα ή ως ορισμένες περιόδοι της ιστορίας των κρατών· Η ιδέα του για μια γενική ιστορία επηρέασε μεταγενέστερους ιστοριογράφους όπως τον Ζενγκ Κιάο (郑樵) στην συγγραφή του Τονγκσί (通史) και τον Σίμα Γκουάνγκ στην συγγραφή του Ζιτζί Τονγκγιάν. Η κινεζική ιστορική μορφή της δυναστικής ιστορίας, ή της "ζισουαντί" ιστορίας των δυναστειών, κωδικοποιήθηκε στη δεύτερη δυναστική ιστορία από το "Βιβλίο του Χαν" του Μπαν Γκου, αλλά οι ιστορικοί θεωρούν το έργο του Σίμα ως πρότυπό τους, το οποίο και στέκεται ως η "επίσημη μορφή" της ιστορίας της Κίνας .

Στην συγγραφή των Αρχείων του Μεγάλου Ιστορικού, ο Σίμα ξεκίνησε ένα νέο στυλ γραφής, παρουσιάζοντας την ιστορία σε μια σειρά βιογραφιών. Το έργο του εκτείνεται σε 130 κεφάλαια - όχι με ιστορική αλληλουχία, αλλά χωρίζεται σε συγκεκριμένα θέματα, συμπεριλαμβανομένων τα χρονικά, και τις πραγματείες - για τη μουσική, τις τελετές, ημερολόγια, τη θρησκεία, την οικονομία, και τις εκτεταμένες βιογραφίες. Ο Σίμα επηρέασε και το στυλ ιστοριογραφίας ξένων χωρών, με λαμπρό παράδειγμα το Κορεάτικη ιστορία, Σένγκουκ Σετσί (三国 史记).

Ο Σίμα υιοθέτησε μια νέα μέθοδο στην διευθέτηση των ιστορικών δεδομένων και μια νέα προσέγγιση στο γράψιμο ιστορικών αρχείων. Ανέλυσε τα αρχεία και τα διευθέτησε σε εκείνα που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν το σκοπό των Αρχείων του Μεγάλου Ιστορικού. Σκόπευε να ανακαλύψει τα πρότυπα και τις αρχές της ανάπτυξης της ανθρώπινης ιστορίας. Ο Σίμα τόνισε επίσης, για πρώτη φορά στην ιστορία της Κίνας, ότι οι ρόλοι των μεμονωμένων ατόμων είναι αυτοί που επηρεάζουν την ιστορική εξέλιξη της Κίνας. Επιπλέον, ο ίδιος πρότεινε επίσης την ιστορική αντίληψη του ότι μια χώρα δεν μπορεί να ξεφύγει από τη μοίρα της.

Σε αντίθεση με το Βιβλίο του Χαν, το οποίο συντάχθηκε υπό την επίβλεψη της αυτοκρατορικής δυναστείας, τα Αρχεία του Μεγάλου Ιστορικού ήταν μια ιδιωτική γραπτή ιστορία, αφού αρνήθηκε να το γράψει ως επίσημη ιστορία, καλύπτοντας μόνο αυτούς της υψηλής βαθμίδας. Το έργο καλύπτει επίσης τα άτομα των κατώτερων τάξεων και ως εκ τούτου, θεωρείται ως ένα πραγματικό «ρεκόρ» της πιο σκοτεινής πλευράς της δυναστείας.

Στην ουσία ο Σίμα γράφει επηρεασμένος από την κομφουκιανική ηθική, κρίνοντας πως χρέος του ιστορικού είναι να διαμεσολαβεί για την μνήμη της αρετής και της κακίας. Αναγνωρίζει την αστάθεια του κόσμου στην απόδοση της δικαιοσύνης (άλλοι λέει σφαγείς πεθαίνουν σε βαθειά γηρατιά και άλλοι αγνοί πεθαίνουν νεότατοι) και καταλήγει πως ο ιστορικός είναι ουσιαστικά που έχει το χρέος στον κόσμο να κρίνει (με βάση τις αρχές του Κομφούκιου) και να καταγράψει το δίκαιο και το άδικο για κάθε άνθρωπο. Είναι ο διαμεσολαβητής που διατηρεί στην μνήμη των ανθρώπων την ηθική γαλήνη.

Αστρολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σίμα και ο πατέρας του ήταν και οι δύο δικαστικοί αστρολόγοι (Ταίσι) 太史 στην Πρώην δυναστεία των Χαν. Εκείνη την εποχή, ο αστρολόγος είχε σημαντικό ρόλο, όντας αρμόδιος για την ερμηνεία και την πρόβλεψη της πορείας της κυβέρνησης, σύμφωνα με την πορεία του ήλιου, του φεγγαριού και των άστρων, καθώς και την επίδραση άλλων φαινομένων όπως οι ηλιακές εκλείψεις και οι σεισμοί.

Πριν από την κατάρτιση των Αρχείων του Μεγάλου Ιστορικού, το 104 π.Χ., ο Σίμα Τσιεν δημιούργησε το Ταϊτσούλι (太初历), το οποίο μπορεί να μεταφραστεί ως «Το πρώτο ημερολόγιο» βάσει του ημερολογίου Κιν. Το Ταϊτσούλι ήταν ένα από τα πιο προηγμένα ημερολόγια της εποχής. Η δημιουργία του Ταϊτσούλι θεωρήθηκε ως μια επανάσταση στο κινεζική ημερολογιακή παράδοση, μιας και ανέφερε ότι υπήρχαν 365,25 ημέρες σε ένα έτος, και 29,53 ημέρες σε ένα μήνα.

Ο μικρός πλανήτης 12620 Σιματσιέν ονομάστηκε προς τιμήν του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12128943q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12128943q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  4. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  5. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  6. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  7. Jay, Jennifer "Sima Qian" pages 1093-1094 from The Encyclopedia of Historians and Historical Writing, Volume 2 edited by Kelly Boyd, Chicago: FitzRoy Dearborn, 1999 page 1093.
  8. Ντε Κρεσπιγνί, Ραφ (2007). A biographical dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23–220 AD). Brill. σελ. 1222. ISBN 978-90-04-15605-0.  Unknown parameter |note= ignored (βοήθεια)
  9. Μπάρτον Γουότσον (1958). «The Biography of Ssu Ma Ch'ien». Ssu Ma Ch'ien Grand Historian Of China. Columbia University Press. σελ. 47. 
  10. Hughes-Warrington, Marnie (2000). Fifty Key Thinkers on History. London: Routledge. σελίδες 291. 
  11. Jay, Jennifer (1999). «Sima Qian». Στο: Kelly Boyd. The Encyclopedia of Historians and Historical Writing Volume 2. FitzRoy Dearborn. σελίδες 1093–1094. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μπάρτον Γουότσον (1958) Ssu-ma Ch'ien: Grand Historian of China. New York: Columbia University Press.
  • Γιανγκ Ξιανί και Γκλέντις Γιανγκ (1974) Records of the Historians. Hong Kong: Commercial Press.
  • Σίμα, Κιάν με μτφρ. από Γουότσον, Μπάρτον (1993) Records of the Grand Historian: Han Dynasty. Ερευνητικό Κέντρο Μετάφρασης, Κινέζικο Πανεπηστίμιο του Χονγκ-Κονγκ και Columbia University Press.
  • Μάρτιν Τόμας (2009). Herodotus and Sima Qian: The First Great Historians of Greece and China. Boston: Bedford/St. Martin's.
  • Ρόμπερτ Μπόναντ (2007) Essays of comparative history. Polybus and Sima Qian (in French). Condeixa : La Ligne d'ombre [1].
  • Γ. Μπήσλεϊ & Ε. Πούλευμπλανκ (1961) Historians of China and Japan. New York: Oxford University Press.
  • Στέφεν Γ. Ντούραντ (1995), The Cloudy Mirror: Tension and Conflict in the Writings of Sima Qian. Albany : State University of New York Press.
  • Γραντ Ρικάρντο Χάρντυ (1988) Objectivity and Interpretation in the "Shi Chi". Yale University.
  • Τζόσεφ Ροϊ Άλλεν III. Chinese Texts: Narrative Records of the Historian
  • Ο Σίμα Τσιεν απεικονίζεται στο Wu Shuang Pu του Jin Gu Liang (譜 譜, μια λίστα ασύγκριτων ηρώων).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Sima Qian της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).