Σίγκουρντ Σλέμπε
| Σίγκουρντ Σλέμπε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1100 Νορβηγία |
| Θάνατος | 12 Νοεμβρίου 1139 Hvaler |
| Αιτία θανάτου | απαγχονισμός |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νορβηγία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διεκδικητής θρόνου |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μάγκνους Γ΄ της Νορβηγίας |
| Οικογένεια | Οίκος του Χορφάγκρε |
Ο Σίγκουρντ Μάγκνουσον Σλέμπε, νορβηγ.: Sigurd Magnusson Slembe ή Slembedjakn, (απεβ. στις 12 Νοεμβρίου 1139) ήταν Νορβηγός διεκδικητής του θρόνου.
Ήταν το θέμα του Sigurd Slembe, του ιστορικού δράματος, που έγραψε ο Νορβηγός θεατρικός συγγραφέας Μπγιέρνστγιερνε Μπγιέρνσον το 1862. [1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σίγκουρντ πιστεύεται ότι γεννήθηκε γύρω στο 1100 στη νότια Νορβηγία και λέγεται ότι ανατράφηκε από τον ιερέα Άμπαλμπρικτ. Η μητέρα του ήταν, όπως φαίνεται, η Tόρα Σάξεσντατερ. Ο ίδιος ο Σίγκουρντ χειροτονήθηκε διάκονος. Στα παλαιά νορβηγικά, το παρωνύμιό του slembi θα μπορούσε να μεταφραστεί ως "θορυβώδης", έτσι το Slembidjákn θα σήμαινε "θορυβώδης διάκονος". Ο Σίγκουρντ εμφανίστηκε ενώπιον του βασιλιά Χάραλντ Δ΄ Γκίλλε, ισχυριζόμενος ότι ήταν νόθος γιος του αποβιώσαντος βασιλιά Mάγκνους Γ΄ της Νορβηγίας. Απαίτησε από τον υποτιθέμενο ετεροθαλή αδελφό του, βασιλιά Χάραλντ Δ΄ Γκίλλε, του οποίου η καταγωγή ήταν στην πραγματικότητα αρκετά παρόμοια, να μοιραστεί την εξουσία μαζί του ως συμβασιλιάς. [2]
Ο Σίγκουρντ νυμφεύτηκε την Άουντχιλντ Τόρλαϊφ, την κόρη του Tόρλαϊφ Μάνταντσον. Ο Σίγκουρντ είχε ανακηρυχθεί βασιλιάς το 1135, αλλά ο ισχυρισμός του δεν αναγνωρίστηκε από τον βασιλιά Χάραλντ Δ΄ Γκίλλε. Το 1136 ο Σίγκουρντ κανόνισε να σκοτωθεί ο Χάραλντ Δ΄ στον ύπνο του. Μόλις ο Χάραλντ Δ΄ απεβίωσε, ο Σίγκουρντ έβαλε τον προηγούμενο βασιλιά Μάγκνους Δ' της Νορβηγίας, τον υποτιθέμενο ανιψιό του, να επανεγκατασταθεί ως συμβασιλιάς. Αυτό έγινε προφανώς με την ελπίδα αυξημένης υποστήριξης και για να εξασφαλίσει τη δική του θέση. Ο Μάγκνους Δ΄ είχε προηγουμένως φυλακιστεί, τυφλωθεί και ακρωτηριαστεί από τον Χάραλντ Δ΄. Καθώς ο Μάγκνους Δ΄ ήταν μάλλον ανίκανος, ο Σίγκουρντ διεκδίκησε τη βασιλική εξουσία στο όνομα του Μάγκνους Δ΄. Ωστόσο, ο Σίγκουρντ καταδικάστηκε και τέθηκε εκτός νόμου για βασιλοκτονία. [3]
Οι Σίγκουρντ Σλέμπε και Mάγκνους Δ΄ συνέχισαν να βρίσκουν μικρή υποστήριξη στη Νορβηγία. Ο βασιλιάς Έρικ Β΄ της Δανίας τους υποστήριξε σε μία ανεπιτυχή εκστρατεία. Στις 12 Νοεμβρίου 1139, στη ναυμαχία του Χόλμενγκρο κοντά στο Χβάλερ στο Όσλοφιορδ, οι δυνάμεις του Μάγκνους Δ΄ και του Σίγκουρντ που υποστηρίχθηκαν από τη Δανία, τέθηκαν εναντίον των υποστηρικτών του βασιλιά Ίνγκε Α΄ της Νορβηγίας, ο οποίος ήταν ακόμη παιδί. Ο Μάγκνους Δ΄ σκοτώθηκε στη μάχη, ενώ ο Σίγκουρντ αιχμαλωτίστηκε και προδόθηκε. [4] Ο Σίγκουρντ βρήκε το τέλος του με βάναυσο τρόπο, καθώς βασανίστηκε μέχρι θανάτου: τα χέρια και οι γάμπες του συνεθλίβησαν αρχικά με πελέκεις-σφυριά, και στη συνέχεια κόπηκε το δέρμα στο κεφάλι του, η πλάτη του ξεφλουδίστηκε και η σπονδυλική του στήλη έσπασε. Στη συνέχεια απαγχονίστηκε, αποκεφαλίστηκε και το σώμα του το πέταξαν σε ένα σωρό βράχους. [1]
Πρωταρχικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κύριες πηγές για τον Σίγκουρντ και την εποχή του είναι τα έπη (sagas) των βασιλέων Heimskringla, Fagrskinna και Morkinskinna. Αυτά με τη σειρά τους βασίζουν τις πληροφορίες τους στο -πλέον χαμένο- έπος Hryggjarstykki, του οποίου ο συγγραφέας Έιρικ Όντσον ήταν μάρτυρας των γεγονότων ο ίδιος, είτε μίλησε σε ανθρώπους που είχαν συμμετάσχει.
Ιστορικό πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της περιόδου του εμφυλίου πολέμου της Νορβηγικής ιστορίας (1130–1240), υπήρξαν πολλές αλληλένδετες συγκρούσεις ποικίλης κλίμακας και έντασης. Το υπόβαθρο γι' αυτές τις συγκρούσεις ήταν οι ασαφείς νορβηγικοί νόμοι διαδοχής, οι κοινωνικές συνθήκες και ο αγώνας μεταξύ εκκλησίας και βασιλιά. Υπήρχαν τότε δύο κύριες μερίδες, αρχικά γνωστές με διαφορετικά ονόματα ή καθόλου ονόματα, αλλά τελικά συμπυκνώθηκαν στις μερίδες των Μπάγκλερ και Μπίρκενμπαϊνερ. Το πρόσωπο που επικεντρώνονταν ήταν συνήθως ένας βασιλικός γιος, ο οποίος είχε τεθεί ως επικεφαλής της εν λόγω μερίδας, για να αντιταχθεί στην εξουσία του βασιλιά της αντίπαλης μερίδας.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σχετικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bagge, Sverre Society and Politics in Snorri Sturluson's Heimskringla (Berkeley: University of California Press. 1991).
|