Σάρβαρ
Συντεταγμένες: 47°15′14″N 16°56′7″E / 47.25389°N 16.93528°E
| Σάρβαρ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Σάρβαρ | |||
| Χώρα | Ουγγαρία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Sárvár District | ||
| Έκταση | 64,64 km² | ||
| Πληθυσμός | 15.003 (1 Ιανουαρίου 2023)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 9600 | ||
| Τηλ. κωδ. | 95 | ||
| Ζώνη ώρας | ώρα Κεντρικής Ευρώπης | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Η Σάρβαρ (γερμανικά: Kotenburg ή Rotenturm an der Raab; λατινικά: Bassiana; σλοβενικά: Mala Sela) είναι πόλη στην επαρχία Βας, στην Ουγγαρία.
Το Σάρβαρ βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Ράμπα στο Κεμενεσάτ. Έχει σχεδόν 16.000 κατοίκους. Η πόλη έχει γίνει ένα τουριστικό κέντρο διεθνούς φήμης.
Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Sár σημαίνει "λάσπη" στα Ουγγρικά, και το vár σημαίνει "κάστρο". Το δεύτερο τμήμα της λέξης είναι ένα συνηθισμένο επίθεμα για τα ονόματα των οικισμών.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το Σάρβαρ χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο φυλάκισης Πολωνών στρατιωτών που είχαν φτάσει στην Ουγγαρία το 1939. Αργότερα στον πόλεμο, το Σάρβαρ χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο συγκέντρωσης για τον εγκλεισμό χιλιάδων Σερβικών οικογενειών, που εκδιώχθηκαν από Ούγγρους στρατιώτες από τα σπίτια τους στη βόρεια Σερβία το 1941.[2]Τώρα, υπάρχει ένα μνημείο και ένα νεκροταφείο για εκατοντάδες Σέρβους, που πέθαναν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Σάρβαρ.[3]
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα αξιοθέατα του Σάρβαρ περιλαμβάνουν το σπα (με τα διάσημα ιαματικά νερά), μια Μπαρόκ εκκλησία, έναν αμπελώνα, το δάσος του πάρκου και τη λίμνη Σονακάζο. Αρκετά σπάνια εκθέματα παρουσιάζονται στις αίθουσες του Μουσείου Φέρεντς Νάντοσντι.
Κάστρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξαιτίας της οικογένειας Νάντοσντι, το κάστρο του Σάρβαρ, που ονομάζεται τώρα Κάστρο Νάντοσντι, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πρόοδο του ουγγρικού πολιτισμού κατά τον 16ο και τον 17ο αιώνα. Το πρώτο βιβλίο της Ουγγρικής γλώσσας, Η Καινή Διαθήκη του 1541, εκτυπώθηκε εδώ. Η αίθουσα του ιππότη του κάστρου είναι διακοσμημένη με σκηνές μάχης του κόμη Φέρεντς Νάντοσντι (ο οποίος παντρεύτηκε την φημισμένη Ελισάβετ Μπάτορι) και με σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη.
Το κάστρο και το συγκρότημα κατοικιών του Νάντοσντι αργότερα έγιναν ιδιοκτησία των βασιλιάδων της Βαυαρίας, και ο πρώην βασιλιάς Λουδοβίκος Γ' πέθανε εκεί το 1921, τρία χρόνια μετά την ανατροπή του.[4] Ο τελευταίος ιδιοκτήτης του οποίου η περιουσία απαλλοτριώθηκε το 1945 ήταν ο πρίγκιπας Φραντς της Βαυαρίας, γιος του Λουδοβίκου Γ ́. Ο εγγονός του Λουδοβίκου, ο Πρίγκιπας Αλβέρτος της Βαυαρίας, έζησε στην εξορία στη Βουδαπέστη μεταξύ του 1939 και του 1944 και επισκέφθηκε περιστασιακά τον θείο του Φραντς με την οικογένειά του πριν συλληφθούν από την Γκεστάπο και απελαθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία. Ο πρίγκιπας Φραντς είχε δημιουργήσει ένα αγροτικό εκτροφείο αλόγων εδώ. Τα άλογα αυτά τα πήρε μαζί του στο Κάστρο Λοϊτστέτεν στη Βαυαρία όταν έφυγε. Πολλοί από τους υπαλλήλους του κάστρου επίσης κατέφυγαν εκεί.
Δίδυμες πόλεις - αδελφές πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Σάρβαρ είναι αδελφοποιημένο με: [5]
- Σέινι, Ρουμανία
- Σόνταγκμπεργκ, Αυστρία
- Στάινχαϊμ αν ντερ Μουρ, Γερμανία
- Ούχερσκε Χραντίστε, Τσεχική Δημοκρατία
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Magyarország helységnévtára» (Ουγγρικά, Αγγλικά) Κεντρικό Γραφείο Στατιστικής της Ουγγαρίας. 30 Οκτωβρίου 2023. 21306. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «Susret preživelih logoraša "Šarvara"».
- ↑ «Susret preživelih logoraša "Šarvara"».
- ↑ Encyclopædia Britannica: a new survey of universal knowledge, vol. 14 (1961), p. 413
- ↑ «Testvérvárosok». sarvarvaros.hu (στα Ουγγρικά). Sárvár. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2021.
