Ρώσοι στη Γερμανία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρωσικό περίπτερο στο Βάλτροπ
Ρωσικά τρόφιμα σε σουπερμάρκετ στο Χέρφορντ
Σχετική συχνότητα της ρωσικής υπηκοότητας σε επαρχιακό επίπεδο το 2014 σε σχέση με άλλους ξένους πληθυσμούς
Σχετική συχνότητα της ουκρανικής υπηκοότητας σε επαρχιακό επίπεδο το 2014 σε σχέση με άλλους ξένους πληθυσμούς

Υπάρχει ένας σημαντικός Ρωσικός πληθυσμός στη Γερμανία (Γερμανική: Deutsch-Russen ή Russischsprachige in Deutschland). Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 οδήγησε σε μαζική μετανάστευση προς τη Δύση, με τη Γερμανία να είναι ο κορυφαίος προορισμός, κυρίως για οικονομικούς και εθνοτικούς λόγους, λόγω της μεγάλης γερμανικής μειονότητας στη Ρωσία και το Καζακστάν. Οι Ρώσοι είναι οι 3η μεγαλύτερη ομάδα μεταναστών στη Γερμανία.

Σοβιετική και μετασοβιετική μετανάστευση από τη Ρωσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα γερμανικά στοιχεία του 2012 περιλαμβάνουν 1.213.000 Ρώσους μετανάστες που ζουν στη Γερμανία, περιλαμβάνοντας τους τρέχοντες και πρώην πολίτες της Ρωσικής Ομοσπονδίας καθώς και πρώην πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης.[1] Το Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει ότι περίπου 3.500.000 ομιλητές της ρωσικής γλώσσας ζουν στη Γερμανία,[2] οι οποίοι ανήκουν σε μεγάλο βαθμό σε τρεις εθνοτικές ομάδες:

  1. Ρώσοι
  2. Ρώσοι καταγόμενοι από Γερμανούς μετανάστες στην Ανατολή (γνωστή ως Aussiedler, Spätaussiedler και Russlanddeutsche (Ρωσογερμανοί, Γερμανοί από τη Ρωσία))
  3. Ρωσοεβραίοι

Η μετανάστευση στη Γερμανία αυξήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σύμφωνα με την Έρευνα της Παγκόσμιας Επιτροπής για τη Διεθνή Μετανάστευση, "στη δεκαετία του 1990 οι εθνοτικοί Γερμανοί και Εβραίοι αποτελούσαν τα μεγαλύτερα συστατικά της μετανάστευσης και οι πιο ελκυστικοί προορισμοί μετανάστευσης ήταν η Γερμανία, το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες."[3] Από το 1992 έως το 2000 η Γερμανία έλαβε 550.000 μετανάστες από τη Ρωσία σύμφωνα με την έρευνα, το 60% του συνολικού αριθμού μεταναστών στους τρεις κύριους προορισμούς.[4]

Εθνικότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αουσζίντλερ από τη Ρωσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυρίως από τον 17ο αιώνα και έπειτα, ένας αριθμός Γερμανών μετανάστευσαν στη Ρωσία. Το άρθρο 116 του Βασικού Νόμου της Γερμανίας, που εγκρίθηκε το 1949, παρέχει στα άτομα γερμανικής κληρονομιάς το δικαίωμα επιστροφής στη Γερμανία και τα μέσα για να αποκτήσουν τη γερμανική υπηκοότητα εάν έχουν υποστεί διώξεις μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω της γερμανικής κληρονομιάς τους.[5] Ως αποτέλεσμα, περίπου 3.6 εκατομμύρια Γερμανοί μετακόμισαν στη Δυτική Γερμανία μεταξύ 1950 και 1996. Αυτοί οι απόγονοι Γερμανών ζητούσαν σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς από τον Πρώτο Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης Νικήτα Χρουστσόφ να τους επιτρέψει να μεταναστεύσουν στη Γερμανία. Σύμφωνα με τον ιστορικό Τζον Γκλαντ, μέχρι το 1957 η ροή των παλλινοστούντων Γερμανών, κοινώς γνωστοί ως "<i id="mwTA">Aussiedler</i>" (ενικός και πληθυντικός) ή μεταφερόμενοι άποικοι, κατέθεσαν πάνω από 100.000 αιτήσεις ετησίως για να μεταναστεύσουν στη Δυτική Γερμανία. Αρκετές χιλιάδες επέστρεψαν στη δεκαετία του 1970.[6] Η ροή των Aussiedler αυξήθηκε με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Για παράδειγμα, μεταξύ 1992 και 2007, συνολικά 1.797.084 Γερμανοί από την πρώην ΕΣΣΔ μετανάστευσαν στη Γερμανία. Από αυτούς 923.902 ήταν από το Καζακστάν, 693.348 ήταν από τη Ρωσία, 73.460 ήταν από τη Κιργιζία, 40.560 από την Ουκρανία, 27.035 από το Ουζμπεκιστάν και 14.578 από το Τατζικιστάν.[7] Οι αριθμοί κορυφώθηκαν το 1994 όταν 213.214 Γερμανοί παλλινόστησαν, με τον αριθμό να μειώνεται σταδιακά τα επόμενα χρόνια.[8] Ο αριθμός των μη Γερμανών συγγενών που μετανάστευσαν μαζί τους δεν είναι γνωστός, αλλά πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, είναι πιθανώς μέλη της κοινότητας των Ρώσων της Γερμανίας. Ο αριθμός των Αουσζίντλερ είναι μεταβλητός καθώς πολλοί διατηρούν κατοικία στην πρώην Σοβιετική Ένωση—κάποιοι μάλιστα έχουν επιστρέψει στις κατοικίες τους στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες.

Σοβιετικοί Εβραίοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο εβραϊκός πληθυσμός της Γερμανίας ήταν 15.000 άτομα, ένα μικρό ποσοστό του προπολεμικού εβραϊκού πληθυσμού των 500.000 Εβραίων που ζούσε στη Γερμανία πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[9] Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 30.000 άτομα στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Στη συνέχεια, μεταξύ των ετών 1991 και 2005, περισσότεροι από 200.000 Εβραίοι από την πρώην Σοβιετική Ένωση μετακόμισαν στη Γερμανία. Οι περισσότεροι Ρωσοεβραίοι που μετανάστευσαν την εποχή εκείνη έφυγαν για το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία.[10] Συνολικά, η εβραϊκή τράπεζα δεδομένων Μπέρμαν εκτιμά ότι πάνω από 225.000 Εβραίοι από την πρώην Σοβιετική Ένωση (Ρωσία και λοιπές δημοκρατίες) μετανάστευσαν στη Γερμανία μεταξύ των ετών 1989 και 2012.[11] Πολλοί, μιλώντας γίντις εκτός από τα ρωσικά, έμαθαν τα γερμανικά γρήγορα (τα γίντις είναι μείγμα γερμανικών με εβραϊκά, η κύρια γλώσσα πολλών Εβραίων της Ευρώπης). Η εβραϊκή τράπεζα δεδομένων Μπέρμαν εκτιμά ότι "ο κύριος εβραϊκός πληθυσμός της Γερμανίας είναι 118.000 άτομα το 2013", εκ των οποίων όλοι εκτός από περίπου 5.000-6.000 είναι μετασοβιετικοί μετανάστες. Η κοινότητα αριθμεί περίπου 250.000 άτομα αν συμπεριληφθούν οι μη χαλαχικοί Εβραίοι συγγενείς." Η ανάπτυξη της κοινότητας άρχισε να μειώνεται το 2005 όταν η γερμανική κυβέρνηση αντικατέστησε τον ειδικό νόμο περί ποσοστώσεων μετανάστευσης (Kontingentsflüchtlingsgesetz) με πιο περιοριστικούς κανόνες (Zuwanderungsgesetz)

Λοιποί Ρωσόφωνοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλοι Ρωσόφωνοι στη Γερμανία εμπίπτουν σε μερικές διαφορετικές κατηγορίες. Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία αναφέρει τα ακόλουθα στοιχεία για τους Ρωσόφωνους για το 2000: νόμιμοι αλλοδαποί (365.415), άτομα με πολιτικό άσυλο (20.000), φοιτητές (7.431), μέλη οικογενειών Γερμανών πολιτών (10.000-15.000), ειδικοί εργαζόμενοι στους τομείς της επιστήμης και του πολιτισμού (5.000-10.000) και μέλη του διπλωματικού σώματος (5.000).[12] Το μεγαλύτερο ποσοστό προέρχεται από την κατηγορία "νόμιμοι αλλοδαποί". Η συντριπτική πλειοψηφία των νόμιμων αλλοδαπών, οι οποίοι είναι κυρίως Ρώσοι (με μικρότερο αριθμό Λευκορώσων, Ουκρανών, και άλλων εθνικοτήτων) είναι μέλη της οικογένειας επαναπατρισθέντων (Αουσζίντλερ και Σοβιετικοί Εβραίοι), αλλά δεν έχουν ακόμη λάβει γερμανική υπηκοότητα.

Ένταξη στη γερμανική κοινωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι περισσότεροι Ρωσογερμανοί έχουν αφομοιωθεί και ενσωματωθεί καλά στη γερμανική κοινωνία.[13] Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες άλλες ομάδες μεταναστών, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα σύγχρονα ζητήματα. Οι γερμανικές αρχές ανησυχούν ότι ο μεγάλος αριθμός Ρώσων μεταναστών που αυτοδιαχωρίζονται σε ορισμένες γειτονιές εμποδίζει την κοινωνική ένταξη. Αυτό έχει οδηγήσει σε περιορισμούς στη μετανάστευση ατόμων από τη Ρωσία και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Άλλα κοινωνικά θέματα που αφορούν τη ρωσογερμανικκή κοινότητα είναι η εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά, η φτώχεια και η ανεργία.[14]

Οι Αουσζίντλερ έχουν θέσει επί τάπητος πολλά ζητήματα. Αν και αναμενόταν να αφομοιωθούν γρήγορα στη γερμανική κοινωνία, οι Αουσζίντλερ και οι απόγονοί τους έχουν αμφιβολία για την ταυτότητα τους και οι περισσότεροι αυτοπροσδιορίζονται ως Ρώσοι.[15] Στη Ρωσία, λόγω εξωτερικής πίεσης, είχαν αφομοιωθεί στη ρωσική κοινωνία, με αποτέλεσμα τα ρωσικά να γίνουν η πρώτη ή η μόνη τους γλώσσα στις περισσότερες περιπτώσεις, κάνοντας την επιστροφή τους δύσκολη.[16] Οι ντόπιοι Γερμανοί συνήθως τους αποκαλούν Ρώσους, όπως αποκαλούν τους Γερμανοαμερικανούς που επισκέπτονται τη Γερμανία ως Αμερικάνους παρά τη γερμανική καταγωγή τους.

Μια μελέτη του 2006 από το Γερμανικό Ινστιτούτο Νεολαίας αποκάλυψε ότι οι ρωσογερμανοί αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα προκατάληψης και μισαλλοδοξίας στη Γερμανία, με προβλήματα όπως χαμηλότερες δυνατότητες για εργασιακή αποκατάσταση, ακόμη και προβλήματα στην αγορά ακινήτων.[17] Η ίδια έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι οι περισσότεροι Ρωσογερμανοί εξακολουθούν να αναγνωρίζονται ως Ρώσοι και όχι Γερμανοί.[15]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Persons with a migrant background.
  2. ↑ Kamynin, Mikhail (28 Μαΐου 2007). «Russian MFA Spokesman Mikhail Kamynin Interview with RIA Novosti Regarding Upcoming Conference on Status of Russian Language Abroad». Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2014. 
  3. ↑ Valery Tishkov, Zhanna Zayinchkovskaya, and Galina Vitkovskaya, "Migration in the countries of the former Soviet Union", Global Commission on International Migration, September 2005, 15. http://www.iom.int/jahia/webdav/site/myjahiasite/shared/shared/mainsite/policy_and_research/gcim/rs/RS3.pdf
  4. ↑ Irina Ivakhnyuk, "The Russian Migration Policy and Its Impact on Human Development: The Historical Perspective," Human Development Reports: Research Paper 2009/14 (United Nations Development Programme, April 2009), 19. http://hdr.undp.org/en/content/russian-migration-policy-and-its-impact-human-development
  5. ↑ Martin, Philip L. (1998). «Germany: Reluctant Land of Immigration». German Issues (21): 24. http://www.aicgs.org/site/wp-content/uploads/2011/11/martin.pdf. Ανακτήθηκε στις 25 June 2014. 
  6. ↑ John Glad, Russia Abroad: Writers, History, Politics (Tenafly, NJ: Hermitage Publishers, 1999), 415-416.
  7. ↑ Stefan Wolff, "German and German minorities in Europe," in Divided Nations and European Integration, edited by Tristan James Mabry (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2013).
  8. ↑ Anlage 4 zum Integrationsbericht LK-GF 2008-06-09 Aussiedlerstatistik seit 1950 - Bundesverwaltungsamt [German], accessed 25 June 2014, http://www.gifhorn.de/pics/medien/1_1222325613/Anlage_4_Aussiedlerstatistik_seit_1950.pdf Αρχειοθετήθηκε 2015-09-24 στο Wayback Machine.
  9. ↑ Ludmila Isurin, Russian Diaspora: Culture, Identity, and Language Change (Berlin: De Gruyter Mouton, 2011), 17. https://books.google.com/books?id=gcl9Zv-SuwYC&lpg=PA6&dq=third%20wave%20russian%20emigration&pg=PA17#v=snippet&q=Germany&f=false
  10. ↑ «Latkes and vodka: Immigrants from the former Soviet Union are transforming Jewish life in Germany». The Economist. Jan 3, 2008. http://www.economist.com/node/10424406. Ανακτήθηκε στις 24 June 2014. 
  11. ↑ Sergio DellaPergola.
  12. ↑ Polian, Pavel (20 December 2004 – 9 January 2005). «Russkogovoriashchie v Germanii [Russian»]. Demoskop Weekly (183-184). http://demoscope.ru/weekly/2004/0183/analit04.php. Ανακτήθηκε στις 25 June 2014. 
  13. ↑ Heiner Schäfer (2 Οκτωβρίου 2006). «The challenges of immigrant descendants´ integration in Europe» (PDF). 11th Metropolis Conference, 2006. Center of Geographic Studies, University of Lisbon. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2012. Russian boys have the reputation of being violent and brutal – although this applies only for a very small group of them. Predominantly they are integrating into the German society. 
  14. ↑ Ray Furlong (8 Δεκεμβρίου 2004). «Ghetto woes afflict Russian-Germans». BBC. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2012. But Germany wants to stop the influx, concerned that the new arrivals are living in self-created ghettoes. The kids here have typical immigration problems, arrival in a new country where everything is strange: the language, the laws, everything. There is a whole generation of kids uprooted from their homes as teenagers, alienated in Germany. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Schäfer.
  16. ↑ Furlong.
  17. ↑ Schäfer.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρώσοι_στη_Γερμανία&oldid=10442149"