Ρόδιαι αγελάδες
Με την αρχαία ονομασία Ρόδιαι αγελάδες, δηλαδή «αγελάδες της Ρόδου», αναφερόταν ένα μεγάλο άγαλμα δύο αγελάδων, τοποθετημένο κατά την αρχαιότητα στην υψηλότερη κορυφή της νήσου Ρόδου, στο όρος Αταβύριον.
Το άγαλμα αυτό βρισκόταν ακριβώς δίπλα στον ναό του Ατταβυρίου Διός και ήταν χάλκινο. Η μία από τις αγελάδες έβλεπε προς την Ανατολή, ενώ η άλλη προς τη Δύση. Το άγαλμα είχε δημιουργηθεί από άγνωστο, αλλά άριστο αγαλματοποιό, όπως το μαρτυρούσαν η εκφραστικότητα και η φυσικότητά του: οι αγελάδες φαίνονταν σαν να ήταν ζωντανές. Διακρίνονταν από πολύ μακριά και με τον καιρό αναπτύχθηκε ο θρύλος ότι μουγκάνιζαν προειδοποιητικά, ακουγόμενες στα κοντινά χωριά, όταν επρόκειτο οι Ρόδιοι να πάθουν κάποιο μεγάλο κακό.
Το άγαλμα των Ροδίων αγελάδων, όπως εξάλλου και ο Ναός του Ατταβυρίου Διός, κατασκευάσθηκε κατά την παράδοση μετά από παραγγελία του Αλθαιμένη, γιου του βασιλιά της Κρήτης Κατρέως και εγγονού του Μίνωα. Ο Αλθαιμένης είχε φύγει από την Κρήτη με δική του πρωτοβουλία, όπως και η αδελφή του Απημοσύνη, και εγκαταστάθηκε στη Ρόδο, προκειμένου να μη σκοτώσει κατά λάθος τον πατέρα του, επειδή ένας χρησμός είχε αποφανθεί ότι ο Κατρέας θα σκοτωνόταν από το χέρι ενός παιδιού του. Από το ψηλό βουνό Αταβύριον λοιπόν ο Αλθαιμένης μπορούσε να αγναντέψει νοσταλγικά, τις ημέρες με τη μεγαλύτερη ατμοσφαιρική διαύγεια, την πατρίδα του Κρήτη, και εκεί λάτρευε τον «Ατταβύριο Δία», του οποίου τη λατρεία στη Ρόδο καθιέρωσε ο ίδιος.
Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 1 (1972), σελίδα 265