Ρίτσαρντ Κράσω

Ρίτσαρντ Κράσω
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1612 Λονδίνο
Θάνατος	21  Αυγούστου 1649 Λορέτο
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Αγγλίας
Θρησκεία	Αγγλικανική Εκκλησία Καθολικισμός (από 1646)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Αγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	λατινική γλώσσα Αγγλικά
Σπουδές	Πίτερχαους, Κέιμπριτζ Πέμπροουκ Κόλετζ Σχολείο Τσάρτερχαουζ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ποιητής συγγραφέας
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ρίτσαρντ Κράσω (αγγλικά: Richard Crashaw) (1613-1649) ήταν Άγγλος ποιητής και κληρικός. Έγραψε ερωτική και θρησκευτική ποίηση με περίτεχνο και δυσπρόσιτο ύφος. Θεωρείται ένας από τους κύριους εκπροσώπους των μεταφυσικών ποιητών του 17ου αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Ρίτσαρντ Κράσω γεννήθηκε περίπου το 1613 στο Λονδίνο και ήταν γιος ενός Αγγλικανού πάστορα με πουριτανικές πεποιθήσεις, ο οποίος είχε τη φήμη του σκληρού φυλλαδιογράφου στον αγώνα κατά του Καθολικισμού. Από πολύ μικρός, σε αντίθεση με τον πατέρα του, τον έλκυε η καθολική λατρεία και οι ύμνοι των Ιησουιτών, τους οποίους μετέφραζε από τα λατινικά. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, τελείωσε τη βασική του εκπαίδευση στο Τσάτερχαουζ και έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ τον Ιούλιο του 1631. Ενώ σπούδαζε στο διάσημο κολέγιο, δημοσίευσε το πρώτο του έργο με τίτλο Epigrammatum sacrorum liber (1634), μια ποιητική συλλογή στα λατινικά.

Αφού πήρε πτυχίο, δίδαξε ως υπότροφος στο κολέγιο Πήτερχαουζ στο Κέιμπριτζ και άρχισε να δημοσιεύει θρησκευτική ποίηση που εξέφραζε μια ξεχωριστή μυστικιστική φύση και ένθερμη χριστιανική πίστη. Το 1639 χειροτονήθηκε ως κληρικός στην Εκκλησία της Αγγλίας.

Κατά τα σκοτεινά χρόνια του Αγγλικού Εμφυλίου Πολέμου, όταν οι Πουριτανοί του Όλιβερ Κρόμγουελ κατέλαβαν τον έλεγχο της πόλης το 1643, λόγω της αυξανόμενης κλίσης του προς τον Καθολικισμό παραιτήθηκε πριν εκδιωχθεί από την ενορία του και βρήκε καταφύγιο πρώτα στο Λέιντεν, μετά στο Παρίσι, όπου το 1645 ασπάστηκε τον καθολικισμό, και τέλος στα Παπικά κράτη. Στη Ρώμη, εγκαταστάθηκε στην υπηρεσία του καρδινάλιου Παλότα, με τη βοήθεια της εξόριστης στο Παρίσι βασίλισσας Ερριέττας Μαρίας, συζύγου του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας. Μετά από κάποιες παρεξηγήσεις και διαφωνίες με προσωπικότητες της ρωμαϊκής αριστοκρατίας, ο Κράσω έλαβε τη θέση εφημέριου στον καθεδρικό ναό Λορέτο το 1649, όπου την ίδια χρονιά πέθανε.

Ποιητικό έργο

Το ποιητικό έργο του Ρίτσαρντ Κράσω έχει θρησκευτικό χαρακτήρα και, αν και συχνά κατηγοριοποιείται με εκείνο των σύγχρονων Άγγλων μεταφυσικών ποιητών, παρουσιάζει ομοιότητες με τους ποιητές του μπαρόκ και είναι εμπνευσμένο από τα έργα Ιταλών και Ισπανών μυστικιστών. Τα ποιήματά του χαρακτηρίζονται από δεξιοτεχνικές μεταφορές και τον συνδυασμό του ερωτισμού με το ιερό. Ήταν επίσης αξιόλογος μεταφραστής και εξαιρετικός ρήτορας.

Ανάμεσα στα έργα του αναφέρονται:

• 1634: Epigrammatum Sacrorum Liber (Βιβλίο Ιερών Επιγραμμάτων)
• 1646: Steps to the Temple. (Βήματα προς τον Ναό)
• 1646: Sacred Poems. With The Delights of the Muses (Ιερά ποιήματα και άλλες απολαύσεις των Μουσών)
• 1652: Carmen Deo Nostro (Ύμνος προς τον Κύριο), περιλαμβάνει 33 ποιήματα, μεταξύ των οποίων το The flaming heart (Φλεγόμενη καρδιά), ένας ύμνος στην Αγία Θηρεσία της Άβιλα) .
• 1653: A Letter from Mr. Crashaw to the Countess of Denbigh Against Irresolution and Delay in matters of Religion (Επιστολή από τον κ. Κράσω προς την κόμισσα του Ντένμπιγκ κατά της αδιαφορίας και της καθυστέρησης σε θέματα θρησκείας)
• 1670: Richardi Crashawi Poemata et Epigrammata (Ποιήματα και επιγράμματα του Ρίτσαρντ Κράσω)