Πύλη Κοπριάς (Ιερουσαλήμ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πύλη Κοπριάς (της Ιερουσαλήμ)
Χάρτης
Είδοςαρχιτεκτονική κατασκευή και πύλη της πόλης
Γεωγραφικές συντεταγμένες31°46′29″N 35°14′2″E
Διοικητική υπαγωγήΙερουσαλήμ
ΤοποθεσίαΠαλαιά Πόλη Ιεροσολύμων
ΧώραΠαλαιστίνη
Έναρξη κατασκευής1537
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η Πύλη Κοπριάς (εβραϊκά: שער האשפות‎‎, Sha'ar Ha'ashpot) ή Πύλη Σιλωάμ,[1] επίσης γνωστή ως η Πύλη Maghariba (αραβικά: باب المغاربة‎‎ Bab al-Maghariba),[1][2] είναι η νότια από τις πύλες της Παλαιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ.[3] Είχε κατασκευαστεί ως μία πυλίδα (μικρή πύλη) τον 16ο αι. από τους Οθωμανούς, αλλά διευρύνθηκε για πρώτη φορά για κυκλοφορία οχημάτων το 1952 από τους Ιορδανούς και ξανά το 1985 από τις ισραηλινές αρχές.[4]

Η πύλη βρίσκεται κοντά στη νοτιοανατολική γωνία της Παλαιάς Πόλης, νοτιοδυτικά του Όρους του Ναού.

Ακριβώς πίσω από την πύλη βρίσκεται η είσοδος στην Πλατεία Δυτικού Τείχους. Η Πύλη της Κοπριάς είναι μία κύρια δίοδος για οχήματα που βγαίνουν από την Παλαιά Πόλη, και για λεωφορεία που κατευθύνονται προς το Δυτικό Τείχος.

Ονόματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κτίστηκε από τους Οθωμανούς τον 16ο αι.· αυτή η μικρή πύλη ονομαζόταν τότε Πύλη Mughrabi). Τον 19ο αι. οι Εβραίοι άρχισαν να την αποκαλούν Πύλη της Κοπριάς. Είναι επίσης γνωστή ως Πύλη Σιλωάμ.[1]

Το αρχικό Πύλη Κοπριάς (εβραϊκά: שער האשפות‎‎ Sha'ar Ha'ashpot) ήταν, στην Εβραϊκή Βίβλο (Neh 3:13-14), το όνομα μίας πύλης στο τείχος της Ιερουσαλήμ, που βρισκόταν κοντά στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ στην εποχή του Δεύτερου Ναού. Πιθανότατα πήρε το όνομά της από τα υπολείμματα, που μεταφέρονταν από τον Εβραϊκό Ναό στην κοιλάδα Γέενα, όπου αυτά καιόταν. Το όνομα μεταφέρθηκε σε αυτή τη μικρή πύλη -στην αρχή, μία μικρή, ορθογώνια πυλίδα στον πύργο του τείχους- τον 19ο αι.[1]

Οι Άραβες αναφέρονται στην πύλη ως η "Πύλη Mughrabi", αλλά αυτό το όνομα είναι διφορούμενο, καθώς έτσι ονομάζεται και μία από τις πύλες που επιτρέπουν την είσοδο στο Όρος του Ναού, μέσα στα τείχη της Παλαιάς Πόλης. Το όνομα παραπέμπει στη συνοικία Mughrabi, μία γειτονιά των Φατιμιδών της Βόρειας Αφρικής Κουτάμα, που βρισκόταν μεταξύ των δύο πυλών μέχρι το 1967.

Τέλος, το όνομα Πύλη Σιλωάμ αναφέρεται στο χωριό Σιλωάμ (Silwan), που βρίσκεται έξω από την πύλη, στα νοτιοανατολικά της.[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Οθωμανική Πύλη Κοπριάς κατά την περίοδο της Βρετανικής Εντολής.

Η οχυρωμένη οθωμανική πυλίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πύλη της Κοπριάς κτίστηκε ως μέρος των νέων τειχών της πόλης, που ανεγέρθηκαν υπό τον Σουλεϊμάν Α΄ τον μεγαλοπρεπή μεταξύ 1537 και 1541. Η αρχική πύλη είχε πλάτος μόλις 1,5 μ., στην κορυφή της υπήρχε μία αψίδα και είχε σχεδιαστεί μόνο για να περνούν πεζοί και κοπάδια ζώων.[4] Αρχικά η πύλη, ή ακριβέστερα η πυλίδα, περιελάμβανε έναν -προς το εσωτερικό- πύργο πύλης, ο οποίος κατεδαφίστηκε πριν από το τέλος της Οθωμανικής περιόδου.[5] Προς το τέλος της περιόδου αυτής, προστέθηκε ένας νέος πύργος πύλης ή σπίτι πύλης, αλλά αυτή τη φορά έξω από το τείχος, με τον τρόπο που συνηθιζόταν στις οχυρώσεις του 16ου αι.[5] Αυτός ο εξωτερικός πύργος κατεδαφίστηκε από τους αξιωματούχους της Βρετανικής Εντολής το 1938, μάλλον ως μέρος της προσπάθειάς τους να αποκαταστήσουν τα τείχη στην αρχική τους εμφάνιση, φέρνοντας ξανά στο φως τις παλαιές λίθινες διακοσμήσεις.[5][6]

Ιορδανικός και Ισραηλινός εκσυγχρονισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1952, όταν η πύλη διευρύνθηκε από τις αρχές της Ιορδανίας για να επιτρέψει τη διέλευση αυτοκινήτων και λεωφορείων, τοποθετήθηκε μία δοκός από οπλισμένο σκυρόδεμα κάτω από την παλαιά πέτρινη αψίδα.[4] Το 1984-85 η πύλη μεγεθύνθηκε ξανά, η παλαιά αψίδα και τα άλλα διακοσμητικά στοιχεία υψώθηκαν, έτσι ώστε το άνοιγμα να φτάσει σε ύψος 4,5 μ.[4][6] Η σύγχρονη πύλη είναι κτισμένη από οπλισμένο σκυρόδεμα, αλλά επενδυμένη με πέτρα. Έτσι ο νέος σχεδιασμός βοηθά τα παλαιά και τα νέα στοιχεία να συνδυάζονται, χωρίς να διαταράσσεται η συνολική τεχνοτροπία του τείχους της πόλης,[4] με το άνοιγμα της πύλης να κλείνει με μία πιο καμπύλη γραμμή. αντί του ευθύ ιορδανικού υπέρθυρου.[5] Ο αρχιτέκτονας τοπίου Σλόμο Άρονσον συνεργάστηκε με τον αρχιτέκτονα Άρτουρ Κούτσερ στην εφαρμογή της απόφασης του Ιδρύματος της Ιερουσαλήμ, που είχε ιδρυθεί από τον τότε δήμαρχο Tέντυ Κόλεκ, με κίνητρο την απότομη αύξηση της κίνησης των προσκυνητών.[4]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Bιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Dung Gate». www.jerusalem.muni.il (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  2. ↑ Michael Avi-Yonah (1973). Jérusalem. Keter. σελ. 78. ISBN 9780706513257. Dung Gate (Bab al-Maghariba, or Moor Gate, because of its proximity to the quarter of the Maghreb Muslims) 
  3. ↑ Jerusalem Municipality, Dung Gate
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 «Dung Gate Jerusalem». Shlomo Aronson Architects. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «The Conservation of Jerusalem's City Walls: The Dung Gate Section». Israel Antiquities Authority. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2020. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Dung Gate. The Jerusalem Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2020. 

Eξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πύλη_Κοπριάς_(Ιερουσαλήμ)&oldid=10458595"