Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πόπλιος Κορνήλιος Σύλλας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πόπλιος Κορνήλιος Σύλλας
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος46 π.Χ. (περίπου)[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠομπηία (σύζυγος του Μέμμιου)
ΤέκναLucius Cornelius Sulla
ΓονείςPublius Cornelius Sulla
ΑδέλφιαServius Cornelius Sulla
Lucius Caecilius Rufus (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
ΣυγγενείςΛεύκιος Κορνήλιος Σύλλας (θείος από την πλευρά του πατέρα)
ΟικογένειαCornelii Sullae
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)
Ύπατος αποδεδειγμένος (66 π.Χ.)
Πραίτορας
δεδομένα

Ο Πόπλιος Κορνήλιος Σύλλας, λατιν.: Publius Cornelius Sulla (απεβ. π. το 45 π.Χ.) ήταν πολιτικός της ύστερης Ρωμαϊκής Δημοκρατίας και ανιψιός του Λεύκιου Κορνήλιου Σύλλα.[2] Ήταν επίσης γαμπρός επ' αδελφή του Πομπήιου, αφού είχε νυμφευτεί την αδελφή του Πομπηία.

Νεανική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος ενός -άγνωστου ονόματος- αδελφού του Λεύκιου Κορνήλου Σύλλα.[3]

Παρά το γεγονός ότι ήταν ανιψιός του Σύλλα, ο Πόπλιος δεν φαίνεται να έπαιξε σημαντικό ρόλο ούτε στον Εμφύλιο Πόλεμο του Σύλλα, ούτε στη δικτατορία του διάσημου θείου του. Ωστόσο, μπορεί να είχε υπηρετήσει ως νεότερος αξιωματικός κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μαζί με τον σύγχρονο του Λεύκιου Σέργιου Κατιλίνα, ο οποίος είναι γνωστό ότι υπηρέτησε με διάκριση στους Εμφύλιους Πολέμους του Σύλλα. Ο Πόπλιος αργότερα συνδέθηκε στενά με την Κατιλίνα, και είναι πιθανό ότι αυτή η σχέση άρχισε όταν ήταν συνάδελφο αξιωματικοί υπό τον θείο του.

Το 81 π.Χ., κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του θείου του, ο Κικέρωνας καταγράφει ότι ο Πόπλιος χρησιμοποίησε την επιρροή που είχε μέσω της στενής οικογενειακής του σχέσης, για να ζητήσει έλεος για αρκετούς από τους προγραμμένους, και ήταν επιτυχής στο να τους σώσει.[4] Μετά το τέλος του Λεύκίου Κορνήλιου Σύλλα το 78 π.Χ., ο Πόπλιος πιθανότατα κληρονόμησε ένα μέρος της περιουσίας του.

Το 80 π.Χ. ο Πόπλιος ίδρυσε την πόλη της Πομπηίας ως Ρωμαϊκή αποικία με το όνομα "Colonia Cornelia Veneria Pompeianorum". Το όνομα σημαίνει "Πομπηία, μια αποικία των Κορνηλίων, αφιερωμένη στην Αφροδίτη". Οι άνθρωποι της Πομπηίας φαίνεται να τον συμπαθούσαν, καθώς ήρθαν στη στήριξή του στη δίκη του το 62 π.Χ.

Το σκάνδαλο της υπατείας και η Α΄ συνωμοσία του Κατιλίνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχοντας προφανώς εργαστεί για να ανέβει τη σειρά αξιωμάτων (cursus honorum), έχοντας επιτύχει τα προαπαιτούμενα αξιώματα του ταμία και του πραίτορα σε μια προηγούμενη ημερομηνία, το 66 π.Χ. ο Σύλλας ζήτησε να είναι υπψήφιος για εκλογή ως ύπατος (για να αναλάβει το αξίωμα το 65 π.Χ.). Ο Σύλλας εκλέχθηκε ύπατος με την ομόφωνη ψήφο όλων των εκατοντάδων, με τον Πόπλιο Αυτρόνιο ως συνύπατό του.[5] Ωστόσο, οι δύο δεν θα απολαύσουν την επιτυχία τους για πολύ, καθώς, λίγο μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, ο Λεύκιος Μάνλιος Τορκουάτος και ο Λεύκιος Αυρήλιος Κόττα, οι οποίοι είχαν αντισταθεί στον Σύλλα στις εκλογές και έχασαν, κατηγορούσαν -όσους τους είχαν νικήσει- για δωροδοκία. Παραπεμπόμενοι με την κατηγορία αυτή, ο Σύλλας και ο Αυτρόνιος δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και, σύμφωνα με τη Lex Acilia Calpurnia, στερήθηκαν του αξιώματος αυτού και αποβλήθηκαν από τη Σύγκλητο. [6][7]

Έγιναν δεύτεροι γύροι εκλογών, στους οποίους ο Τορκουάτος και ο Κόττα είχαν επιτυχία, αντικαθιστώντας εκείνους που είχαν απομακρυνθεί, ως διορισμένοι ύπατοι για το έτος 65 π.Χ. Ήταν τώρα που φέρεται να εκκολάφθηκε η λεγόμενη Α΄ Συνωμοσία του Κατιλίνα.

Ο Ρωμαίος ιστορικός Σαλλούστιος ισχυρίζεται ότι ο Κατιλίνας, φίλος τόσο του Σύλλα όσο και του Αυτρόνιου, προσπάθησε να εκλεγεί στον δεύτερο γύρο των εκλογών εναντίον του Τορκουάτου και του Κόττα, αλλά αποτράπηκε να το κάνει, επειδή είχε μόλις πρόσφατα βγει από δίκη για εκβιασμό και, αν και είχε απαλλαγεί, δεν του επιτρεπόταν να αναλάβει οποιαδήποτε θέση μέχρι να περάσουν τρεις εβδομάδες. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που του Κατιλίνα του στερούσαν την ευκαιρία στην υπατεία, και, θυμωμένος, σχημάτισε μια συνωμοσία μαζί με τους απομακρυσμένους Σύλλα και Αυτρόνιο, καθώς και τον Γναίο Πίσωνα, εναντίον του Κόττα και του Τορκουάτου. Το σχέδιο ήταν προφανώς να δολοφονήσουν τους δύο νέους εκλεγμένους υπάτους την ίδια μέρα που θα αναλάμβαναν το αξίωμα, την 1η Ιανουαρίου του 65 π.Χ., και να καταλάβουν τη διακυβέρνηση και την υπατεία για τους ίδιους. [8] Ωστόσο οι προετοιμασίες των συνωμοτών ανακαλύφθηκαν και πρώτα ανέβαλλαν το σχεδιασμένο πραξικόπημά τους για τον Φεβρουάριο, πριν το εγκαταλείψουν εντελώς.[9]

Υπάρχει μεγάλη αμφιβολία για το αν η Α΄ Συνωμοσία ττου Κατιλίνα έγινε ποτέ, και ότι στη συνέχεια επινοήθηκε για να αμαυρώσει τον Κατιλίνα περαιτέρω μετά τη Β΄ Συνωμοσία του Κατιλίνα. Μια εναλλακτική άποψη είναι ότι ο ίδιος ο Κατιλίνας δεν είχε εμπλακεί, αλλά ο Σύλλας και ο Αυτρόνιος σχεδίασαν από μόνοι τους τη δολοφονία των αντιπάλων τους. Σε κάθε περίπτωση, δεν έγινε καμία προσπάθεια ενάντια στη ζωή του Κόττα ή του Τορκουάτου, και οι δύο ανέλαβαν την υπατεία χωρίς επεισόδια.

Εμπλοκή στη Β΄ συνωμοσία του Κατιλίνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την ντροπή της καταδίκης του και την απέλασή του από τη Σύγκλητο, η πολιτική σταδιοδρομία και η φήμη του Σύλλα καταστράφηκαν εντελώς, και δεν μπορούσε να παίξει άλλο ρόλο στη δημόσια ζωή. Ταπεινωμένος και πένης, ο Σύλλα φημίζεται ότι εντάχθηκε στον δυσφημισμένο κύκλο απελπισμένων και διαλυμένων ευγενών, που συγκεντρώθηκαν γύρω από τον Κατιλίνα για να σχηματίσουν τη Β΄ Συνωμοσία του. Ο Κατιλίνας και οι οπαδοί του πίστευαν ότι τους είχαν κλέψει την εξουσία που τους ανήκε με νόμο, και δεσμεύονταν να την πάρουν με κάθε αναγκαίο μέσο.

Ο Σύλλα, οι εξάδελφοί του Πόπλιος και Σέρβιος,[10] καθώς και ο πρώην συνάδελφός του Αυτρόνιος, ενεπλάκισαν στη συνωμοσία. Μετά την αποτυχία της συνωμοσίας στα τέλη του 63 και τον θάνατο του Κατιλίνα το 62, ο Σύλλας δικάστηκε για την υποτιθέμενη συνενοχή του από τον Λεύκιο Μάνλιο Τορκουάτο, τον γιο του ανθρώπου που τον είχε παραπέμψει το 66. Ο Σύλλας κατάφερε να εξασφαλίσει τον Μάρκο Τύλλιο Κικέρωνα και τον Κόιντο Χορτένσιο, τους δύο μεγαλύτερους ομιλητές της εποχής, για την υποστήριξή του, και απαλλάχθηκε από όλες τις κατηγορίες. [11] Αυτή ήταν η ευκαιρία για τον Κικέρωνα να δώσει την ομιλία του Υπέρ του Σύλλα. Ούτε οι εξαδέλφοι του Σύλλα ούτε ο Αυτρόνιος ήταν τόσο τυχεροί, καθώς ο Κικέρων πίστευε ότι ήταν ένοχοι, και αρνήθηκε τα παρόμοια αιτήματά τους για υποστήριξη.[12]

Σταδιοδρομία στον Εμφύλιο Πόλεμο του Καίσαρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 49 π.Χ., όταν ο Ιούλιος Καίσαρας διέσχισε τον Ρουβίκωνα ποταμό και ξεκίνησε τον Εμφύλιο πόλεμο του Καίσαρα, ο Σύλλας επέλεξε να τον στηρίξει ενάντια στη Σύγκλητο. Με την διοίκηση του στρατού του Καίσαρα, ο Σύλλας συνόδευσε τον Καίσαρα στην εκστρατεία του στην Ελλάδα εναντίον του Πομπήιου. Στο Δυρράχιο ο Σύλλας τέθηκε υπεύθυνος για το στρατόπεδο του Καίσαρα, και απέτρεψε με επιτυχία μια επίθεση του Πομπήιου που διέρρηξε τα οχυρά, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του στρατού πολεμούσε αλλού με τον Καίσαρα.[13] Αφού οδήγησε τον Πομπήιο πίσω, ο Σύλλας αποφάσισε να μην τους κυνηγήσει, και αντίθετα αποσύρθηκε πίσω στο στρατόπεδο. Ο Καίσαρας παρατηρεί στα σχόλιά του ότι αν ο Σύλλας είχε καταδιώξει τον εχθρό που διέφευγε και συνέχιζε την νίκη του, ολόκληρος ο εμφύλιος πόλεμος θα μπορούσε να είχε τελειώσει εκείνη την ημέρα. Ωστόσο, δεν κατηγορεί την προσεκτική συμπεριφορά του Σύλλα ή την απόφασή του να παραμείνει στο στρατόπεδο, το οποίο ήταν δική του ευθύνη να προστατεύσει.[14]

Ο Σύλλα; διοίκησε τη δεξιά πτέρυγα του στρατού του Καίσαρα στη Μάχη της Φαρσάλου.[15] Στη μάχη, οι οπαδοί του Καίσαρα νίκησαν, και ο νικημένος Πομπήιος έφυγε για την Αίγυπτο, όπου δολοφονήθηκε.

Ο Πόπλιος Κορνήλιος Σύλλας απεβίωσε το 45 π.Χ.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε την Πομπηία, κόρη του Πομπήιου Στράβωνα και αδελφή του Γναίου Πομπήιου Μάγνου. Για την Πομπηία ήταν ο 2ος γάμος. Είχαν τέκνο:

  • Λεύκιος Κορνήλιος Σύλλας.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ The New Pauly. J.B. Metzler.
  2. ↑ Cassius Dio, 36.42.3
  3. ↑ Cassius Dio, 36.42.3
  4. ↑ Cicero, Pro Sulla, 26.
  5. ↑ Cicero, Pro Sulla, 32.
  6. ↑ Cassius Dio, 36.44.3
  7. ↑ Sallust, 18.2
  8. ↑ Cassius Dio, 36.44.3
  9. ↑ Sallust, Conspiracy of Catiline, 18.
  10. ↑ Sallust, Conspiracy of Catiline, 17.
  11. ↑ Cicero, Pro Sulla
  12. ↑ Cicero, Pro Sulla, 6.
  13. ↑ Caesar, Civil War, 3.51
  14. ↑ Caesar, Civil War, 3.51.
  15. ↑ Caesar, Civil War, 3.89

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Badian, Ernst (2012). "Cornelius Sulla, Publius". Oxford Classical Dictionary (4th ed.). doi:10.1093/acrefore/9780199381135.013.1877. ISBN 978-0-19-938113-5.
  • Münzer, Fredrich (1900). "Cornelius 386" . Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (in German). Vol. IV, 1. Stuttgart: Butcher. cols. 1518–21 – via Wikisource.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πόπλιος_Κορνήλιος_Σύλλας&oldid=10618459"