Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων Νασίκα (ύπατος το 191 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων Νασίκα (ύπατος το 191 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση230 π.Χ.
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος171 π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
αρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΠόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων Νασίκα Κορκούλον[1][2]
ΓονείςΓναίος Κορνήλιος Σκιπίων Κάλβος[1][3]
ΑδέλφιαGnaeus Cornelius Scipio Hispallus[4][5]
ΟικογένειαΚορνήλιοι Σκιπίωνες
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΛεγάτος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος έπαρχος
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[6]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (191 π.Χ.)[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων Νασίκα, λατιν.: Publius Cornelius Scipio Nasica, όπου Nasica σημαίνει «μυτερή μύτη», (γενν. το 227 π.Χ., άκμασε το 204 – 171 π.Χ.) ήταν ύπατος της αρχαίας Ρώμης το 191 π.Χ. Ήταν γιος τού Γναίου Κορνήλιου Σκιπίωνα Κάλβου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατόπιν αιτήματος της Συγκλήτου, ταξίδεψε με τις Ρωμαίες ματρόνες για να παραλάβει το άγαλμα της Κυβέλης (Magna Mater) το 204, όταν έφτασε από τη Μ.Ασία στην Όστια. Σύμφωνα με τα Fasti τού Λίβιου και τού Oβίδιου, επιλέχθηκε γι' αυτό το καθήκον, επειδή ήταν ο καλύτερος της ρωμαϊκής κοινότητας. Αργότερα έγινε αγορανόμος (aedilis) το 197. Ως πραίτορας στην Εκείθεν Ιβηρία (Hispania Ulterior) (194), νίκησε τους Λουζιτανούς στην Iλίπα και ως ύπατος υπέταξε τους Bοίους. [7] Δεν επελέγη ως τιμητής (censor), παρά το γεγονός ότι έλαβε μέρος στις εκλογές του 189 και του 184, μία αποτυχία που σηματοδοτεί την πτώση της επιρροής των Σκιπιώνων στη Ρώμη. Συνέχισε για να βοηθήσει στην ίδρυση της Ακυληίας (Aquileia) το 181, και εμφανίζεται σε μία έρευνα τού 171.

Αυτός ο Σκιπίων Νασίκα ήταν ο πατέρας τού Σκιπίωνα Νασίκα Κορκούλου, που εναντιώθηκε στον Κάτωνα τον τιμητή για αρκετά χρόνια στο ζήτημα της Καρχηδόνας. Και ο πατέρας και ο γιος ήταν διακεκριμένοι νομικοί. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Σύγκλητος παραχώρησε στον πατέρα ένα σπίτι στο κέντρο της Ρώμης, για να κάνει τις συμβουλές του πιο προσιτές στη Σύγκλητο και τον λαό της Ρώμης.

Γνώριζε τον επικό ποιητή Έννιο, καθώς ο Κικέρων αναφέρει ένα ανέκδοτο σε αυτούς. [8]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1077. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  2. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1396. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  3. 3,0 3,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 817. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1077. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1090. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. 6,0 6,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  7. Livy, 36.38
  8. Cicero, De Oratore, ii. 68.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]