O Πορτούνους ήταν στην Θρησκεία στην αρχαία Ρώμη ο θεός των κλειδιών, των θυρών, της κτηνοτροφίας και των λιμανιών. Αρχικά ήταν προστάτης των αποθηκών που βρισκόταν το σιτάρι αλλά αργότερα σχετίστηκε με τα λιμάνι ήταν η "πύλη" ή "θύρα" για το εμπόριο με την θάλασσα.[1] Ο Πορτούνους σχετίστηκε αργότερα με τον Παλαίμονα στην Αρχαία ελληνική μυθολογία.[2] Οι εορτές προς τιμή του "Πορτουνάλια" τελέστηκαν την 17η Αυγούστου, την 17η μέρα πριν τις Καλένδες του Σεπτεμβρίου, την ημέρα της εορτής του έπεφτε τελετουργικά και με πανηγύρια ένα κλειδί στην φωτιά. Ο ναός του μέσα στην Αρχαία Ρώμη βρισκόταν στο Φόρουμ Μποάριουμ κοντά στο παλιότερο ποταμίσιο ποτάμι "Πόρτους Τιβερίνους" και την παλιότερη πέτρινη γέφυρα Πόντε Εμίλιο. Ο Πορτούνους έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον μέγιστο θεό των Ρωμαίων Ιανό, το σημαντικότερο από τα κοινά τους σύμβολα ήταν το κλειδί.[3] Στις αναπαραστάσεις του και στα νομίσματα εμφανίζεται με δύο κεφάλια που στρέφονται σε αντίθετες κατευθύνσεις. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο θεών φαίνονται επιπλέον από το γεγονός ότι ο αυτοκράτορας Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος ίδρυσε έναν ναό αφιερωμένο στον θεό Ιανό την 17η Αυγούστου, την ημέρα των Πορτουνάλιων.[4] O γλωσσολόγος Τζουλιάνο Μπονφάντε υποθέτει ότι ο Πορτούνους ήταν πανάρχαια θεότητα, σχετιζόταν με την εποχή που οι Λατίνοι ζούσαν σε καλύβες με πασσάλους.[5]
