Πολιορκία της Σωζόπολης
Το Πολιορκία της Σωζόπολης είναι η Βυζαντινή κατάκτηση της Σωζόπολης (κοντά στο Ουλουμπορλού), μιας πόλης που ανήκε στους Σελτζούκους Τούρκος το 1120. Η κατάκτηση βελτίωσε την βυζαντινή επικοινωνία με την Αττάλεια.
Φόντο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την ανακατάκτηση της Λαοδίκειας από μια Σελτζουκική φρουρά 700 ανδρών το 1119, ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης Β΄ Κομνηνός συνέχισε τις εκστρατείες του κατά των Τούρκων το 1120 μετά από σύντομη παραμονή στη Κωνσταντινούπολη.[1] Ο στόχος της εκστρατείας 1120 ήταν η πόλη Σωζόπολη στην Πισιδία, η οποία έλεγχε τις γραμμές επικοινωνίας με Αττάλεια.[2]
Πολιορκία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σωζόπολη προστατευόταν από μια ένοπλη φρουρά και είχε φυσική προστασία από τους απότομους λόφους.[1][2] Επομένως μια επίθεση πολιορκίας μεγάλης κλίμακας ήταν αδύνατη.[2] Η πόλη μπορούσε να προσεγγιστεί μόνο από μικρές δυνάμεις.[2] Ο Ιωάννης αρχικά δεν μπορούσε να βρει τον δρόμο για να προχωρήσει, αλλά αργότερα βρήκε σχέδιο.[1][2] Διέταξε μια δύναμη ιππικού οπλισμένου με πυραύλους υπό τον Πακτιάριο και τον Δεκάνο να επιτεθούν στις πύλες της πόλης και να στοχεύσουν στους Τούρκους στρατιώτες που επάνδρωσαν τα τείχη.[1][2] Οι Τούρκοι πήραν το δόλωμα και έφηγαν από την πύλη.[1] Η Βυζαντινή δύναμη εκτέλεσε τότε μια προγραμματισμένη υποχώρηση, απωθώντας τους Τούρκους πολύ έξω από την πόλη.[1][2] Ο υπόλοιπος βυζαντινός στρατός είχε σταθμεύσει κρυμμένος στην πυκνή βλάστηση και επιτέθηκε στην ανυπεράσπιστη πόλη αφού οι Τούρκοι είχαν φύγει.[1] Οι διαφεύγοντες Βυζαντινοί στράφηκαν και αντιμετώπισαν τους καταδιωκόμενους Τούρκους.[1][2] Οι Τούρκοι παγιδεύτηκαν μεταξύ του Βυζαντινού ιππικού στο μέτωπο και του στρατού στην πλάτη τους και σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν σε μεγάλο βαθμό, με λίγους να καταφέρνουν να ξεφύγουν.[1]
Επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη συνέχεια, το φρούριο του Ιερακοκορυφίτη συνθηκολόγησε στον Ιωάννη χωρίς μάχη, μαζί με πολλές πόλεις και οχυρώσεις κοντά στην Αττάλεια. Αφού ο σκοπός πέτυχε, ο Ιωάννης επέστρεψε στη Κωνσταντινούπολη.[3]
Ανάλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μάχη στη Σωζόπολη κατέδειξε την πειθαρχία των Βυζαντινών στρατευμάτων, δείχνοντας ότι μπορούν να προσποιηθούν ότι φεύγουν χωρίς να πανικοβληθούν.[2] Το Βυζαντινό ιππικό θα μπορούσε να πολεμήσει αποτελεσματικά τόσο με πυραύλους όσο και με όπλα στενής μάχης.[2] Ο Ιωάννης έδειξε ότι ήταν ικανός στρατηγός, πραγματοποιώντας έναν περίπλοκο τακτικό ελιγμό στην αρχή της βασιλείας του.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Birkenmeier, John W. (2002). The development of the Komnenian army: 1081-1180. Leiden Köln Boston: Brill. ISBN 90-04-11710-5.
- Magoulias, Harry J., επιμ. (1984). O City of Byzantium: Annals of Niketas Choniatēs. Detroit: Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-1764-8.