Πολιορκία της Βαρσοβίας (1794)
Πολιορκία της Βαρσοβίας (1794) | |||
---|---|---|---|
Εξέγερση του Κοστσιούσκο | |||
Σχέδιο Πολιορκίας της Βαρσοβίας του 19ου αιώνα. | |||
Χρονολογία | 13 Ιουλίου–6 Σεπτεμβρίου 1794 | ||
Τόπος | Βαρσοβία | ||
Έκβαση | Πολωνική νίκη | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Δυνάμεις | |||
Απώλειες | |||
|
Η Πολιορκία της Βαρσοβίας του 1794 ήταν κοινή ρωσική και πρωσική πολιορκία της πρωτεύουσας της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας, κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης του Κοστσιούσκο το καλοκαίρι του 1794. Τελείωσε με πολωνική νίκη όταν, μετά από δίμηνη πολιορκία, ο πρωσικός και ο ρωσικός στρατός τερμάτισαν την πολιορκία και αποχώρησαν από τη Βαρσοβία.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Βαρσοβία, η πρωτεύουσα της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας, ήταν μια από τις βασικές στρατηγικές περιοχές για όλες τις πλευρές στην Εξέγερση του Κοστσιούσκο. Εξασφαλισμένη από τους Πολωνούς κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας τον Απρίλιο, απειλήθηκε από τις δυνάμεις της Αυτοκρατορικής Ρωσίας και του Βασιλείου της Πρωσίας.[2] Ο ηγέτης της Εξέγερσης, Ταντέους Κοστσιούσκο, συγκέντρωσε δυνάμεις για να υπερασπιστεί τη Βαρσοβία και γύρω στις 7 με 11 Ιουλίου έδωσε μια καθυστερημένη μάχη στο Ράσιν.[2]
Αντίπαλες δυνάμεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κοστσιούσκο κατάφερε να κερδίσει λίγο χρόνο για να ολοκληρώσει την προετοιμασία για την επερχόμενη πολιορκία, μοιράζοντας τις δυνάμεις του σε στρατό πεδίου (23.000), φρουρά (3.000) και πολιτοφυλακή (18.000).[2] Μια άλλη εκτίμηση, του έδωσε 35.000 άνδρες και 200 όπλα.[1] Ο στρατός του πεδίου είχε μια σειρά από οχυρώσεις πεδίου και χαρακώματα προετοιμασμένα έξω από τα κύρια τείχη και τις οχυρώσεις της πόλης.[2]
Οι πολιορκητικές δυνάμεις βρίσκονταν υπό τη διοίκηση του Βασιλιά Φρειδερίκου Γουλιέλμου Β΄ της Πρωσίας, του οποίου ο στρατός αριθμούσε περίπου 25.000 άτομα και 179 πυροβόλα όπλα,[1] με τον Ρωσικό Στρατό να αποτελείται από περίπου 65.000 άτομα και 74 όπλα υπό τον Γιόχαν Χέρμαν φον Φέρσεν.[1] Μια άλλη εκτίμηση, δίνει το μέγεθος της Πρωσίας σε 30.000 και της Ρωσίας σε 13.000.[3]
Πολιορκία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι επιτιθέμενοι αποφάσισαν να καθυστερήσουν την επίθεσή τους, περιμένοντας το βαρύ πυροβολικό.[2] Ξεκίνησαν την πρώτη τους επίθεση στις 27 Ιουλίου προς την κατεύθυνση της Βόλα, αλλά απωθήθηκαν από μια μεραρχία υπό τον Πρίγκιπα Γιούζεφ Πονιατόφσκι.[2][4] Για να ανακουφίσει την πίεση της πολιορκίας, ο Κοστσιούσκο διέταξε την Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας, η οποία πέτυχε να αναστατώσει τις πρωσικές δυνάμεις. Ο Κοστσιούσκο έγινε πιο ριζοσπαστικός στην πολιτική του επιρροή, υποστηρίζοντας τους Πολωνούς Ιακωβίνους, για να συγκεντρώσει περισσότερη λαϊκή υποστήριξη.[4] Η δεύτερη επίθεση από τον πολιορκητικό Πρωσικό και Ρωσικό στρατό στις 26 με 28 Αυγούστου καταστάλθηκε επίσης και με την εξάπλωση της αναταραχής στην Μείζων Πολωνία, ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Β΄ διέταξε τις δυνάμεις του να τερματίσουν την πολιορκία και να αποσυρθούν. Οι Πρώσοι θα υποχωρούσαν στον ποταμό Μπζούρα, ενώ οι Ρώσοι, υπό τον Γιόχαν Χέρμαν φον Φέρσεν, θα στρατοπέδευαν κοντά στη νότια περιοχή του ποταμού Πιλίτσα.[4]
Η πολωνική νίκη στη Βαρσοβία θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του Κοστσιούσκο και μία από τις δύο μεγαλύτερες νίκες της Πολωνίας στην Εξέγερση, δεύτερη μετά την επιτυχία της ίδιας της Εξέγερσης της Μείζονος Πολωνίας, η οποία εμπνεύστηκε από την πολιορκία.[1][5]
Επακόλουθα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρά τη νίκη αυτή, η Εξέγερση θα τελείωνε σύντομα με την ήττα του Κοστσιούσκο στη Μάχη του Ματσιεγιοβίτσε τον Οκτώβριο, ακολουθούμενη από την αιματηρή κατάληψη της Βαρσοβίας το Νοέμβριο.[4][6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Spencer C. Tucker (23 Δεκεμβρίου 2009). A Global Chronology of Conflict: From the Ancient World to the Modern Middle East: From the Ancient World to the Modern Middle East. ABC-CLIO. σελ. 984. ISBN 978-1-85109-672-5. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Herbst, Stanisław (1969). «Tadeusz Kościuszko» (στα πολωνικά). Polski Słownik Biograficzny. 14. Βρότσουαφ, σελ. 435.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Kronika powstań polskich 1794-1944. Wydawn. Kronika. 1994. σελ. 39. ISBN 978-83-86079-02-5. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Herbst, Stanisław (1969). «Tadeusz Kościuszko» (στα πολωνικά). Polski Słownik Biograficzny. 14. Βρότσουαφ, σελ. 436.
- ↑ Romuald Romański (2008). Największe Błędy W Wojnach Polskich. Bellona. σελίδες 146–. GGKEY:CKGLUED92HL. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ Marc Ferro (1984). The Use and Abuse of History: Or how the Past is Taught. Routledge & Kegan Paul. σελίδες 175–. ISBN 978-0-7100-9658-6. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2012.