Πιερ Βιντάλ-Νακέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πήδηση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Πιερ Βιντάλ-Νακέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Pierre Vidal-Naquet (Γαλλικά)
Γέννηση23  Ιουλίου 1930[1][2][3]
7ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού
Θάνατος29  Ιουλίου 2006[4][1][2][3]
Νίκαια
Αιτία θανάτουεγκεφαλική αιμορραγία
Τόπος ταφήςΦαγιάνς
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
ΣπουδέςLycée Thiers
Λύκειο Ερρίκος Δ'[6]
Λύκειο Καρνώ[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΣχολή Ανώτερων Σπουδών Κοινωνικών Επιστημών
Αξιοσημείωτο έργοd:Q3230708
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕνιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα
Οικογένεια
ΓονείςLucien Vidal-Naquet
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδιευθυντής (έως 2006, Σχολή του Παρισιού (ανθρωπολογία))
ΒραβεύσειςΤάγμα του Φοίνικος
Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
δεδομένα (π • σ • ε )
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/07/2018.

Ο Πιερ Εμμανυέλ Βιντάλ-Νακέ (Pierre Emmanuel Vidal-Naquet, 23 Ιουλίου 1930 – 29 Ιουλίου 2006) ήταν Γάλλος ιστορικός που ξεκίνησε την καριέρα του ως καθηγητής στην École des hautes études en sciences sociales (EHESS) το 1969.

Ο Βιντάλ-Νακέ ειδικεύτηκε στη μελέτη της αρχαίας Ελλάδας αλλά έδειξε ενδιαφέρον (και αναμείχθηκε βαθιά) και με την σύγχρονη ιστορία, ιδιαίτερα με τον πόλεμο της Αλγερίας (1954-1962), κατά την διάρκεια του οποίου αντιτάχθηκε στη χρήση των βασανιστηρίων από τον γαλλικό στρατό, καθώς και με την ιουδαϊκή ιστορία. Έχοντας συμμετάσχει με τον Μισέλ Φουκώ και τον Jean-Marie Domenach στην ίδρυση του Groupe d'information sur les prisons (GIP), ενός από τα πρώτα γαλλικά κοινωνικά κινήματα, άσκησε κριτική απέναντι στον αρνητισμό. Ο Βιντάλ-Νακέ, ο οποίος δεν εγκατέλειψε ποτέ το ενδιαφέρον του για την αρχαιότητα, ήταν υποστηρικτής των προσπαθειών για ειρήνη στην Μέση Ανατολή.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχαία Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Clisthène l'Athénien, 1964 (with Pierre Lévêque) [Cleisthenes the Athenian: An Essay on the Representation of Space and of Time in Greek Political Thought from the End of the Sixth Century to the Death of Plato, Humanities Press, 1996]
  • La Grèce ancienne - Du mythe à la raison, with Jean-Pierre Vernant, Le Seuil, coll. Points, 1990
  • La Grèce ancienne - L’espace et le temps, with Jean-Pierre Vernant, Le Seuil, coll. Points, 1991
  • La Grèce ancienne - Rites de passage et transgressions, with Jean-Pierre Vernant, Le Seuil, coll. Points, 1992
  • Mythe et tragédie en Grèce ancienne, with Jean-Pierre Vernant, La Découverte, 2000
  • Les Grecs, les historiens et la démocratie, La Découverte, 2000
  • Œdipe et ses mythes, with Jean-Pierre Vernant, Complexe, 2001
  • La démocratie grecque vue d'ailleurs, Flammarion, coll. Champs, 2001
  • Le chasseur noir - Formes de pensées et formes de société dans le monde grec, Francois Maspero, Paris 1981
  • Le miroir brisé : tragédie athénienne et politique, Les Belles Lettres, 2002 (new edition)
  • Travail et esclavage en Grèce ancienne, with Jean-Pierre Vernant, Complexe, 2002
  • Le monde d’Homère, Perrin, 2002
  • Fragments sur l’art antique, Agnès Viénot, 2002
  • L’Atlantide. Petite histoire d’un mythe platonicien, Les Belles Lettres, 2005 ; ISBN 2-251-38071-X.

Αλγερία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • L’Affaire Audin, 1957-1978, éditions de Minuit, 1989 [nouvelle édition augmentée]
  • La torture dans la République : essai d’histoire et de politique contemporaine, 1954-1962, Minuit, 1998 (Torture: Cancer in Democracy, out of print)
  • Les crimes de l’armée française Algérie 1954-1962, La Découverte, 2001 (Préface inédite de l’auteur)
  • La Raison d’État. Textes publiés par le Comité Audin, La Découverte, 2002 (nouvelle édition du livre publié en 1962 aux éditions de Minuit)

Ιουδαϊκή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The Assassins of Memory and Other Essays, articles on Robert Faurisson, Noam Chomsky and revisionism (French: Les Assassins de la mémoire, Le Seuil, 1995)
  • Les Juifs, la mémoire et le présent, Le Seuil, 1995
  • La solution finale dans l'histoire, with Arno Mayer, La Découverte, 2002

Άλλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Le trait empoisonné, La Découverte, 1993 (about Jean Moulin)
  • “A Dangerous Game”. Telos 98-99 (Winter 1993-Fall 1994). New York: Telos Press.
  • Mémoires t.1 - La brisure et l’attente, 1930-1955, Le Seuil, 1998
  • Mémoires t.2 - Le trouble et la lumière, 1955-1998, Le Seuil, 1998

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γαλλικά) BnF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11928224r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6jb09fs. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 15133183. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ www.lefigaro.fr/france/20060730.WWW000000034_deces_de_pierre_vidal_naquet.html.
  5. ↑ (Γαλλικά) BnF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11928224r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πιερ_Βιντάλ-Νακέ&oldid=7117825"