Παρνάσιος
Ο Παρνάσιος ήταν επιφανής πολίτης της Κορίνθου με καταγωγή από την Πάτρα που διετέλεσε Έπαρχος Αιγύπτου (praefectus Aegypti) από το 357 έως το 359. Μετά τη λήξη της επαρχίας του, διώχθηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνστάντιο και εξορίστηκε. Σύμφωνα με τον Αμμιανό Μαρκελλίνο, ο Παρνάσιος γεννήθηκε στην Πάτρα, πρωτεύουσα της Επαρχίας Αχαΐας, και ήταν "άνθρωπος απλών ηθών" (homo simplicium morum). Σύμφωνα με επιστολή του Λιβανίου, ήταν εθνικός και όχι Χριστιανός.[1] Ο εξορισθείς Παρνάσιος έχει ταυτιστεί με το Μέμμιο Πόντιο Πτολεμαίο Παρνάσιο ο οποίος αναφέρεται σε βάση αγάλματος το οποίο ανεγέρθηκε προς τιμήν του στην Κόρινθο.[2][3] Κάποια στιγμή, πολύ πριν το 359, δήλωσε πως όταν έφυγε από την Πάτρα αναζητώντας αξίωμα στη ρωμαϊκή διοίκηση, είδε σε όνειρο πως τον καθοδηγούσαν κάποιες φιγούρες με τραγική ενδυμασία (σύμφωνα με το Αρτεμίδωρο τον Ονειροκριτικό, όνειρα που περιλάμβαναν θέατρο θα πραγματοποιούντο)[4]. Όταν, το 359, ο Κωνστάντιος διέταξε να στηθεί ένα δικαστήριο στη Σκυθόπολη της Παλαιστίνης για να διωχθούν όσοι υποτίθεται πως απεργάζονταν την πτώση του καθεστώτος μέσω μαντείας και μαγείας, αυτή η αναφορά του Παρνασίου ήταν αρκετή για να δικαστεί. O Αμμιανός αναφέρει πως ο Παρνάσιος φοβόταν πως θα καταδικαστεί σε θάνατο, αλλά εν τέλει η ποινή του ήταν εξορία.[5] Το έτος 363 (μετά το θάνατο του Κωνστάντιου και την άνοδο του Ιουλιανού στο θρόνο) είχε αθωωθεί και επιστρέψει στην Κόρινθο.[6][1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Libanius, Opera Bd. 10, σ. 743, στα Google Books
- ↑ Bryan Ward-Perkins, R. R. R. Smith (2016). The Last Statues of Antiquity. Oxford: Oxford University Press. σελ. 181. ISBN 0198753322.
- ↑ «LSA-17 - Base for statue of Memmius Pontius Ptolemaeus Parnasius, patron of the city. Corinth (Achaea). Mid-fourth century ? - Discussion». ‘Last Statues of Antiquity (LSA)’ Database. University of Oxford.
- ↑ Samellas, Antigone (2010). Alienation: The Experience of the Eastern Mediterranean (50-600 A.D.). Bern: Peter Lang AG. σελ. 22. ISBN 3039117890.
- ↑ Ammianus Marcellinus, Res Gestae 19.12.10.
- ↑ Jones, A. H. M. (1971). The Prosopography of the Later Roman Empire. Vol. I 260-395, Parnasius 1. London: Cambridge University Press. σελ. 667-8.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Samellas, Antigone (2010). Alienation: The Experience of the Eastern Mediterranean (50-600 A.D.), Peter Lang AG, 1998. ISBN 3039117890.
- Rohrbacher, David (2002). The Historians of Late Antiquity[νεκρός σύνδεσμος], Routledge, 2002. ISBN 0-415-20458-5.
- Washburn, Daniel (2007), Banishment in the Later Roman Empire, 284-476 CE, Routledge, 2012. ISBN 0415529255.
- Bunson, Matthew (2002). Encyclopedia of the Roman Empire, Facts on File, 2002. ISBN 0816045623.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Ιστορία του Αμμιανού Μαρκελλίνου, στο Lacus Curtius (λατινικό κείμενο και μετάφραση στα Αγγλικά)
- Libanius, Opera Bd. 10 στα Google Books
