Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παρασκευάς ή στις μονές του Ειρηνικού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παρασκευάς ή στις μονές του Ειρηνικού
Εξώφυλλο έκδοσης του 1972
ΣυγγραφέαςΜισέλ Τουρνιέ
ΤίτλοςVendredi ou les Limbes du Pacifique
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1967
Μορφήμυθιστόρημα
ΒραβείαΜεγάλο Βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας[1]
LC ClassOL800832W

Παρασκευάς ή στις μονές του Ειρηνικού (γαλλικός τίτλος: Vendredi ou les Limbes du Pacifique) είναι μυθιστόρημα του Μισέλ Τουρνιέ που δημοσιεύτηκε το 1967 από τις εκδόσεις Γκαλιμάρ και έλαβε το Μεγάλο Βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας την ίδια χρονιά.[2]

Το έργο είναι μια παραλλαγή του μυθιστορήματος του Ντάνιελ Ντεφόε Ροβινσώνας Κρούσος. Αυτή η νέα αφήγηση επικεντρώνεται στη διαφορετική σχέση του ναυαγού Ροβινσώνα και του αυτόχθονα Παρασκευά και χαρακτηρίζεται από μια ποιητική και μυθολογική προσέγγιση της φύσης.[3]

Περιλαμβάνεται στη θέση 55 στα 100 βιβλία του Αιώνα της εφημερίδας Le Monde.

Το μυθιστόρημα είναι μια παραλλαγή του μυθιστορήματος του Ντάνιελ Ντεφόε Ροβινσώνας Κρούσος. Τον Σεπτέμβριο του 1759, ο Ροβινσώνας Κρούσος επιβιβάστηκε στο πλοίο La Virginie, αναχωρώντας για τον Νέο Κόσμο με την ελπίδα να κάνει την τύχη του. Μετά το ναυάγιο του πλοίου, ο Ροβινσώνας, μόνος διασωθείς, ξυπνά σε ένα έρημο νησί που ονόμασε Ελπίδα. Απελπισμένος από την κατάστασή του, περνά τους πρώτους μήνες της ζωής του στο νησί περιμένοντας βοήθεια και σωτηρία. Στη μοναξιά του, φιλοσοφεί, αναπολεί τις παιδικές του αναμνήσεις, αρχίζει να γράφει ημερολόγιο για να γεμίσει το κενό που τον περιβάλλει. Συνειδητοποιώντας το μάταιο της στάσης του και τη ζωή που τον περιμένει, ατενίζει το μέλλον και επιλέγει να διοικήσει το νησί και να ελέγξει τη φύση[4].

Ο ερχομός ενός νεαρού Αραουκάνου, που ονόμασε Παρασκευά, ανατρέπει την μοναξιά της καθημερινότητάς του. Τότε ξεκινά μια νέα ύπαρξη για τον ναυαγό: αποφασίζει να εκπαιδεύσει τον νεαρό άγριο και να τον εντάξει στον πολιτισμό του. Ωστόσο, σταδιακά, ο νεαρός κάνει τον Ροβινσώνα να συνειδητοποιήσει τη ζωή στις τρέχουσες συνθήκες, τις απολαύσεις και τη διασκέδαση σε αρμονία με τη φύση. «Δεν είναι πια ο Ροβινσώνας που διδάσκει πολιτισμό στον Παρασκευά, αλλά ο Παρασκευάς που διδάσκει την άγρια ​​ζωή στον Ροβινσώνα». [5]

Έρχεται μια μέρα που Άγγλοι ναυτικοί αποβιβάζονται επιτέλους στο νησί. Ο Ροβινσώνας διηγείται στους νεοφερμένους τις συνθήκες του ναυαγίου του, που συνέβη 28 χρόνια πριν, καθώς και τη ζωή του στο νησί όλα αυτά τα χρόνια και, λόγω της βαθιάς αλλαγής που έχει συντελεστεί μέσα του κατά τη διάρκεια της παραμονής του, αρνείται να επιβιβαστεί στο πλοίο της «σωτηρίας»: έχει γίνει εντελώς ξένος στις δυτικές ιδέες που του προτείνεται να ανακαλύψει ξανά. Προτιμά να παραμείνει στο νησί του.

Την επομένη της αναχώρησης του πληρώματος, όμως, ο Ροβινσώνας συνειδητοποιεί ότι ο Παρασκευάς έχει εξαφανιστεί. Απελπισμένος από την προοπτική της μοναξιάς, σκέφτεται να αυτοκτονήσει όταν βλέπει να εμφανίζεται ένα μικρό παιδί. Είναι ένα μικρό ναυτόπουλο, που εγκατέλειψε το πλοίο λόγω της κακομεταχείρισης. Ο Ροβινσώνας ονομάζει το νέο του σύντροφο Πέμπτη - ημέρα ξεκούρασης για τα παιδιά - και τον μυεί με τη σειρά του στην άγρια ​​και φυσική ζωή.[6]

Ο χαρακτήρας του Παρασκευά φέρει την επιρροή μιας εθνολογικής ανάγνωσης. Ο Τουρνιέ δήλωσε ότι σ' αυτή την υπαρξιακή αναζήτηση του νοήματος της ζωής σε έναν μοναχικό κόσμο, επηρεάστηκε από τις λεγόμενες «πρωτόγονες» κοινωνίες, τις οποίες ανακάλυψε δίπλα στον Κλοντ Λεβί-Στρος, και από τη ζωή τους σε απόλυτη κοινωνία με τη φύση. Λόγω αυτής της επανεκτίμησης του χαρακτήρα του Παρασκευά, σε σύγκριση με αυτόν του Ντάνιελ Ντεφόε, τα τελευταία χρόνια, η ιστορία έχει γίνει αντικείμενο οικολογικών αναγνώσεων.[6]

Το 1971, ο συγγραφέας προσάρμοσε την ιστορία σε μυθιστόρημα νεανικής λογοτεχνίας, με τον τίτλο Παρασκευάς ή η άγρια ζωή.[7]

Μετάφραση στα ελληνικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Παρασκευάς ή στις μονές του Ειρηνικού, μετάφραση: Χρήστος Λάζος, εκδόσεις Εξάντας, 1986