Παραβολή (θεολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

παραβολή είναι μια ανεπτυγμένη παροιμία, που αποτελεί αφήγηση "πλαστών" γεγονότων, τα οποία όμως είναι δυνατόν να συμβούν.

Συνεπώς παραβολή δεν συγγενεύει ούτε προς τον μύθο, όπου μπορεί να περιγράφονται απίθανα γεγονότα, ούτε με την αλληγορία της οποίας πρόσωπα και πράγματα είναι ιδεατά.

Πρότυπα παραβολικής διδασκαλίας αποτελούν οι παραβολές του Ιησού Χριστού που αναφέρονται στη Καινή Διαθήκη, και πιο συγκεκριμένα στα Συνοπτικά Ευαγγέλια, με τις οποίες προκαλούσε την προσοχή και το ενδιαφέρον των ακροατών του και τους εισήγε με φυσικές και ζωηρές εικόνες στην κατανόηση των υπερκόσμιων αληθειών και μυστηρίων της βασιλείας Του. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης τις αποκαλεί και "παροιμίες".[1][2]


Μία από τίς πιό δημοφιλείς παραβολές είναι η Παραβολή του Ασώτου Υιού η οποία διαβάζεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία την Κυριακή του ασώτου.


Αριθμός παραβολών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ευαγγέλιο του Λουκά περιέχει τον μεγαλύτερο συνολικό αριθμό παραβολών (24) απο τις οποίες οι δεκαοκτώ είναι μοναδικές παραβολές, το Ευαγγέλιο του Ματθαίου περιέχει 23 παραβολές από τις οποίες έντεκα είναι μοναδικές και το Ευαγγέλιο του Μάρκου περιέχει 8 παραβολές από τις οποίες δύο είναι μοναδικές.

Ο Ουίλιαμ Μπάρι, στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια του 1913, αναφέρει:

Δεν υπάρχουν παραβολές στο Ευαγγέλιο του Αγίου Ιωάννη. Στα Συνοπτικά Ευαγγέλια... τις θεωρούμε συνολικά τριάντα τρείς. Αλλά μερικοί έχουν αυξήσει τον αριθμό ακόμη και σε εξήντα, συμπεριλαμβάνοντας παροιμιώδεις εκφράσεις (των κειμένων)".[3]

Στο βιβλίο Harmony of the Gospels, οι Στίβεν Κοξ και Κέντελ Ίσλεϊ, παρέχουν μια "Ευαγγελική αρμονία" για τις παραβολές με βάση τις ακόλουθες μετρήσεις: Οι μοναδικές παραβολές (που δεν αναφέρονται και σε άλλα ευαγγέλια παρά μόνο σε ένα) είναι: στο Κατά Ματθαίον 11, στο Κατά Μάρκον 2, στο Κατά Λουκάν 18, στα Κατά Ματθαίον και Κατά Λουκάν 4 και στα Κατά Μάρκον, Κατά Ματθαίον και Κατά Λουκάν 6. Δεν παραθέτουν παραβολές του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Osborn, Eric Francis. (1993). The emergence of Christian theology. Cambridge [England]: Cambridge University Press. ISBN 0-521-43078-X. 25546786. 
  2. Pentecost, J. Dwight (1998). The parables of Jesus : lessons in life from the Master Teacher. Grand Rapids, MI: Kregel Publications. ISBN 0-8254-3458-0. 39739749. 
  3. «Parables». Catholic Encyclopedia Volume 11. https://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_(1913)/Parables. 
  4. Cox, Steven L. (2007). Harmony of the Gospels. Nashville, Tenn.: Holman Bible Pub. ISBN 0-8054-9444-8. 83596188.