Παποράκι

Το Παποράκι είναι παλιό λαϊκό σμυρνέικο τραγούδι, το οποίο τραγουδούσαν οι Έλληνες στρατιώτες που λιποτακτούσαν από το Μικρασιατικό Μέτωπο το 1922. Στην Ελλάδα το τραγούδησε για πρώτη φορά ο Μανώλης Παπαγκίκας. Στο τραγούδι αναφέρεται το προάστιο της Σμύρνης, Μπουρνόβας, και ο καθένας έβαζε άλλον τελικό προορισμό ανάλογα με το πού ήθελε να τον πάει το βαπόρι.

Το 1972 το τραγούδι αυτό διασκευάστηκε από τον στιχουργό Λευτέρη Παπαδόπουλο, ο οποίος πρόσθεσε σε αυτό το δίστιχο "στον Περαία έχω σπίτι και στο Πέραμα κυρά" που είχε ακούσει από τον στιχουργό Νίκο Μάθεση ή "Τρελλάκια". Επίσης έβαλε σαν τελικό προορισμό τον Περαία, ενώ στο κανονικό ο δημοφιλεστερος προορισμός είναι η Βραΐλα της Ρουμανίας. Επίσης αφαιρέθηκαν οι αναφορές σε χασίς και δερβίσηδες, λόγω της λογοκρισίας. Η μελωδία του τραγουδιού διασκευάστηκε και ενορχηστρώθηκε από τον συνθέτη Μάνο Λοΐζο και συμπεριλήφθηκε στον δίσκο Νάχαμε τι νάχαμε ο οποίος κυκλοφόρησε τα Χριστούγεννα του 1972.

Αρχικά ο Λοΐζος σκόπευε να το δώσει να το ερμηνεύσει ο Γιώργος Νταλάρας. Όμως ο Νταλάρας, μόλις άκουσε την αρχή του τραγουδιού, είπε στους δυο δημιουργούς πως το γνώριζε. Τότε ο Λοΐζος εκνευρίστηκε, γύρισε κοίταξε τον Παπαδόπουλο και του είπε: "Δηλαδή, ο Νταλάρας ισχυρίζεται ότι το τραγούδι αυτό το κλέψαμε;" "Ναι", του απάντησε εκείνος γελώντας. Ο Νταλάρας στη συνέχεια διευκρίνισε πως πρόκειται για παλιό τραγούδι με άλλη μουσική, ωστόσο μετά από αυτό το επεισόδιο ο Λοΐζος έδωσε το Παποράκι στον Γιάννη Καλατζή. Το ότι ο Παπαδόπουλος κράτησε το αρχικό τετράστιχο, συμπληρώνοντάς το, με τον Λοΐζο να βάζει διαφορετική μουσική με γρήγορο και ζωντανό ρυθμό στη θέση του παλιού θλιμμένου τραγουδιού, επιβεβαίωσε αργότερα και ο ίδιος ο Γιώργος Νταλάρας.