Πανάρετος Δημαρέσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πανάρετος Δημαρέσης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1798
Ανεμόμυλος Καλαμάτας Μεσσηνίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχός
στρατιωτικός
Περίοδος ακμής19ος αιώνας

Ο Πανάρετος Δημαρέσης (1798-;) ήταν ιερομόναχος και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πανάρετος Δημαρέσης γεννήθηκε 1798 στην Ανεμόμυλο Καλαμάτας. Νεότατος εκάρη μοναχός στη Μονή Βουλκάνου. Εντάχθηκε στο σώμα του Παπαφλέσσα και συμμετείχε στην άλωση της Τριπολιτσάς και στη Μάχη στα Δερβενάκια. Στο τέλος της Επανάστασης επανήλθε στη Μονή της μετανοίας του. Εκεί χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Το 1836 εστάλη ως έξαρχος στο μετόχιο της μονής στη Σμύρνη, του Φασουλά. Εκεί παρέμεινε για 28 χρόνια.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μ.Η. Φερέτος, «Δημαρέσης Πανάρετος», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοαπίδεια, τομ. 4(1964).στ.1032

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μ.Η. Φερέτος, «Δημαρέσης Πανάρετος», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 4 (1964), στ.1032