Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παλαιογενής περίοδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Μεσόνυξ, σαρκοβόρο που εμφανίστηκε κατά την Ηώκαινο.

Με τον όρο Παλαιογενής περίοδος ή παλαιογενές σύστημα, ανεπίσημα Κατώτερη Τριταία[1], εννοείται η περίοδος που ακολουθεί την Κρητιδική και τη λήξη της Μεσοζωικής εποχής. Η έναρξή της τοποθετείται στα 55,8 ± 0,2 εκατομμύρια έτη π.π. και η λήξη της στα 5,332 ± 0,005, οπότε αρχίζει η Νεογενής περίοδος (ICS, 2004)[2].

Γεωλογικές και βιολογικές μεταβολές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα σε αυτή την περίοδο είναι τροπικό. Το προηγούμενο μείζον γεγονός εξαφάνισης των δεινοσαύρων ακολοθούν σύγχρονα φυτά και πρωτόγονες οικογένειες θηλαστικών, για να εμφανιστούν στη θέση τους τα πρώτα μεγάλα θηλαστικά. Στην υποπερίοδο της Ηώκαινου εμφανίζονται τα αρχαϊκά θηλαστικά και συνεχίζουν να αναπτύσσονται σε όλη τη διάρκεια της περιόδου. Επίσης εμφανίζονται τα πρωτόγονα κητοειδή, όπως οι φάλαινες. Η Ανταρκτική γεμίζει και πάλι με παγετώνες. Έναρξη της παρούσας παγετώδους. Κατά την Ολιγόκαινο το κλίμα θερμαίνεται με αποτέλεσμα τη γοργή εξέλιξη και ποικιλομορφία της πανίδας, ιδιαίτερα των θηλαστικών. Εμφανίζονται επίσης σύγχρονοι τύποι αγγειόσπερμων.

Σημειώσεις παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. http://www.halliburton.com/ps/default.aspx?navid=1375&pageid=3339 Αρχειοθετήθηκε 2010-05-18 στο Wayback Machine. Κατώτερη Τριταία Εποχή
  2. Gradstein, Felix M.· Ogg, J. G.· Smith, A. G. (2004). A Geologic Time Scale 2004. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0521786738.