Παλάτσο Φερέρια
| Παλάτσο Φερέρια | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | αρχιτεκτονική κατασκευή και ανάκτορο |
| Αρχιτεκτονική | Venetian Gothic architecture |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 35°53′49″N 14°30′36″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Βαλέτα |
| Χώρα | Μάλτα |
| Έναρξη κατασκευής | 1876 |
| Ολοκλήρωση | 1876 |
| Ιδιοκτήτης | Κυβέρνηση της Μάλτας |
| Υλικά | ασβεστόλιθος |
| Αρχιτέκτονας | Τζουζέπε Μποναβία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Παλάτσο Φερέρια (μαλτέζικα: Palazzo Ferreria ή Palazzo Buttiġieġ-Francia) είναι ένα παλάτι που βρίσκεται στην είσοδο της πόλης της Βαλέτας στη Μάλτα.[1][2] Σχεδιάστηκε από τον Μαλτέζο αρχιτέκτονα Τζουζέπε Μποναβία και χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα.[3] Πρόκειται για μια καινοτόμα κατασκευή για την εποχή, καθώς ήταν το πρώτο κτίριο στο νησί στο οποίο τοποθετήθηκαν ξύλινα μπαλκόνια. Το Παλάτσο Φερέρια που αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο παλάτι στη Βαλέτα μετά το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, χαρακτηρίζεται ως εθνικό μνημείο «βαθμού 1» της χώρας.[4][5][2]
Στο χώρο του παλατιού υπήρχε ένα πρώην χυτήριο του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη, το οποίο χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή του εξοπλισμού των ιπποτών.[6] Ο Τζουζέπε Μπουτίγκιεγκ και η σύζυγός του Τζοβάνα Καμιλέρι αγόρασαν τη ιδιοκτησία του από την κυβέρνηση και έχτισαν το Παλάτσο Φερέρια στα τέλη του 19ου αιώνα. Στην πρόσοψη του κτιρίου είναι ακόμη εμφανές το οικόσημο της οικογένειας Μπουτίγκιεγκ. Το παλάτι δώθηκε ως προίκα στην κόρη τους Τερέζα Μπουτίγκιεγκ. Εκείνη παντρεύτηκε τον συνταγματάρχη Τζον Λούις Φράνσια, το όνομα του οποίου απέκτησε για ένα σύντομο διάστημα το παλάτι. Ο Φράνσια ήταν ένας Ισπανός πολίτης που ζούσε στη βρετανική αποικία του Γιβραλτάρ και βρέθηκε στη Μάλτα στο πλαίσιο της θητείας του στο Βρετανικό Στρατό.[2]
Η οικογένεια Φράνσια κατοικούσε στο παλάτι μέχρι το 1947, όταν και είχε τελειώσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο πόλεμος κατέστρεψε μάλιστα ολικώς ή μερικώς πολλά κτίρια στη Βαλέτα. Η κυβέρνηση των Εργατικών, με επικεφαλής τον Ντομ Μιντόφ, νοίκιασε μέρος του παλατιού των Φράνσια για τη στέγαση του Τμήματος Δημοσίων Έργων, που σκοπό είχε την αποκατάσταση της πόλης από τις συνέπειες του πολέμου. Η οικογένεια κράτησε ένα μικρό μέρος του παλατιού για τη διαμονή της, το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται ως κυβερνητικό κτίριο.[7] Η οικογένεια πώλησε στην κυβέρνηση το παλάτι το 1979, όταν στην πρωθυπουργία βρισκόταν και πάλι ο Ντομ Μιντόφ. Σήμερα, το ισόγειο του κτιρίου στεγάζει διάφορα εμπορικά καταστήματα.[2]
Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Άγαλμα που αντιπροσωπεύει την Αφρική -
Άγαλμα που αντιπροσωπεύει την Αμερική -
Άγαλμα που αντιπροσωπεύει την Ασία -
Άγαλμα που αντιπροσωπεύει την Ευρώπη
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Gauci, Joseph (19 Ιανουαρίου 2009). "Brief history of Palazzo Ferreria". Times of Malta. Ανακτήθηκε 10 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Gauci, Joseph (19 Ιανουαρίου 2009). «Brief history of Palazzo Ferreria». Times of Malta. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 April 2012. https://web.archive.org/web/20120415060224/http://www.timesofmalta.com/articles/view/20090119/letters/brief-history-of-palazzo-ferreria.241318.
- ↑ Bugeja, Lino; Buhagiar, Mario; Fiorini, Stanley (1993). "Artistic, architectural and ecclesiastical aspects". (ISBN 9990944024), 9789990944020. σελ. 454.
- ↑ Scicluna, Edward (17 Οκτωβρίου 2016). «Health, Sports and Culture». Budget Speech 2017 (PDF). Valletta: Ministry for Finance. σελίδες 139, 140. ISBN 978-99957-58-15-8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2020.
- ↑ Bugeja, Lino (4 Ιανουαρίου 2015). "Valletta – vibrant city of many styles". Times of Malta. Retrieved 10 March 2016.
- ↑ https://www.guidememalta.com/en/a-spotlight-on-a-lesser-known-valletta-palace-palazzo-ferreria
- ↑ «Ministry of Education, Employment and the Family». malta.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015.